Over dingen en doetjes in Denemarken.

dinsdag 20 november 2012

Vandaag...

Leuk, de beschrijving van mijn zus over een van haar werkdagen.

Doe ik vandaag ook.

Om acht uur begonnen; op onze nieuwe werkplek (sinds 2 weken).

Eerst wat administratie....Oeps, het communale netwerk doet niks! Ik heb ook een draadloze als ik niet op het gemeentenet hoef, maar onze secretaresse is de klos. Enfin, ik moet toch de deur uit, dus de pc maar aan haar uitgeleend. Dan kan er toch gewerkt worden.


Ik zit namelijk een paar uurtjes in zogenaamde "overdracht conferenties. De leerlingen uit de 9. en 10. klassen van de dovenschool moeten naar een vervolgopleiding. Daar moet de "thuisgemeente" voor zorgen, maar wij geven advies aan ouders, sociaal werk en andere steunverleners. Elke leerling heeft een opleidingsplan, waarin naast eigen wensen ook vermeld wordt welke  hulp en steun nodig zal zijn tijdens de opleiding. Daar moet op tijd om verzocht worden.

Dan weer terug naar kantoor.
Het internet werkt nog steeds niet! 
Een boterham gegeten....

Mijn laptop maar weer uitgeleend aan de secretaresse.

Ik had een gesprek met ouders, leraren, psychiater, psycholoog over de toekomst mogelijkheden voor en zwaar autistisch kind (jongere).
Iewat onenig met de psychiater, die thuisonderwijs voorsloeg. Ik vind dat dat te veel isoleert! 


Nu maar afwachten wat er besloten wordt. 

Weer terug naar kantoor....neee, nog steeds geen internet.
De secretaresse gaf het op en ging thuiswerken.
Ik kreeg mijn pc weer terug en heb wat opleidingsplannen kunnen lezen en commenteren. 
De mails doorgenomen (ik krijg er zo'n 20 à 30 per dag) en behandeld, jongeren gebeld (of een sms gestuurd) die om een of andere reden zijn gestopt met hun opleiding. Afspraken gemaakt.

Op het laatst het welzijnsrapport beantwoord. De gemeente wil graag weten of de medewerkers tevreden zijn met hun baan, met de omntwikkeling, met hun baas, met hun werkplek, enz.enz...

Ik heb een uitstekende baan; een mooie baan, werk met perspectief. Ik heb een goede baas, vrijheid om veel (het meeste) zelf te bepalen en een hoog aanzien onder mijn samenwerkingspartners.
Goede en waardevolle collega's.
Plaats voor ontwikkeling en gezelligheid.
Okay toch?!!


1 opmerking:

  1. Bij langdurig zieke kinderen is onderwijs thuis soms (tijdelijk) de enige oplossing, maar om zoiets nu te bedenken bij een autistisch kind... Nee, ik geef je helemaal gelijk dat je het niet eens was met de psych.

    Mooi werk hebben we hè? (Alleen zo jammer dat er na de zomer al drie van mijn leerlingen overleden zijn...)

    BeantwoordenVerwijderen

Gezellig, laat gerust een reactie achter!