Over dingen en doetjes in Denemarken.

maandag 4 november 2013

Sharaf.

Sharaf (arabisch) Sheref (turks), Izzet (Pakistaans), allemaal woorden met de betekenis : eer (en schande).

Niet gewoon het woord eer, het begrip eer; de gulden regel; de leefregel.
De eer van de familie; van het geslacht komt op de eerste plaats en daar moet alles en iedereen zich aan onderwerpen.
Hier beschermen broers de eer van hun zusters (Namus); hier beslissen ouders met wie hun kinderen mogen omgaan; hier gaat het heel vaak over "de vuile was binnen houden", zwijgen over mishandeling; toekijken; dwang.

Daar ging het vandaag over op de kursus : 

Wie de grenzen overschrijdt kan dit in het ergste geval met de dood moeten bekopen.

Ja, in de goeie ouwe tijd in NL was er ook een verschil tussen de families, de geslachten en/of de geloven.
Je kon worden uitgestoten; je kon onterfd worden; je kon in armoe geraken zonder dat er iemand een hand naar je uitstak.
"Twee geloven op een kussen, daar slaapt de duivel tussen", ken je het nog?
Maar toch, zelfs al klinkt dit ook niet leuk, met de dood heeft niemand het moeten bekopen.

Op de kursus ging het voornamelijk om het herkennen van de tekens; het openstellen voor gesprek; het doorgeven van informatie waar eventueel hulp gevonden kon worden, maar voornamelijk om begrip voor deze jongeren.

Voor mij geldt nog steeds: hoe meer opleiding je hebt, des te beter ben je in staat jezelf te redden indien nodig. Een boodschap die ik vooral op de meisjes overbreng. 






1 opmerking:

Gezellig, laat gerust een reactie achter!