Over dingen en doetjes in Denemarken.

maandag 30 juni 2014

Het houdt nog niet op!


Een beetje jaloers ben ik altijd in de vakantietijd op een aantal van mijn collegaas.
De scholen hebben vakantie en degenen die dus voor het merendeel als decaan op school werken hebben ook niet meer veel te doen.
Terwijl wij als staf (en zo) nog genoeg te doen hebben. Hier ligt het nooit echt stil. 
Ook 's zomers zijn er jongeren die een uitkering zoeken (hier werken wij samen met het GAK), jongeren die in inrichtingen of pleegfamilies/instituten wonen, jongeren die een uitweg zoeken in de jungle van opleidingen.....ga maar door.
Mmmmm; volgende week heb ik hopelijk schoon schip gemaakt op mijn bureau.

donderdag 26 juni 2014

Wie betaalt voor wat?


Gisterenavond gingen we (manlief, de twee oudste kleinkinderen en ik) naar Fredericia Teater, waar we de jaarlijkse Showcase zagen. Showcase bestaat uit twee verkorte musicals, opgezet en uitgevoerd door de laatste jaars studenten van de Musicalacademie (met hulp van de andere studenten).
Zoals altijd: fantastique!

We hebben in onze stad een theater dat met een tekort draait.
Bijna 2 miljoen Euro moest er dit jaar bijgespekt worden.
Daarvoor hebben we een aantal "eigen-producties", musicals die hier hun wereldpremière hebben (Disney's Alladin en binnenkort "De Kleine Zeemeermin"), musicals die hier ontworpen zijn (Esaura) en internationale roem afwerpen en een aantal mindere set-ups.
Toch komt er niet genoeg geld in de kas en/of zijn de kosten te hoog, vooral als het teater "op tournée gaat.
Maar kunst kost.

Sport kost ook.
Vrij veel zelfs. We hebben hier een groot stadioncomplex en de benodigde gymnastikzalen en hallen.
Daar moeten ook jaarlijks extra stuivers voor worden neergelegd.
Maar-eh, we zijn tenslotte een " sportgemeente".
Sport is hét woord van de huidige tijd.
Je kunt geen sollicitatiebrief meer lezen zonder dat erin vermeld wordt dat de sollicitant in elk geval een paar keer per week gaat joggen, meedoet aan (halve) marathons, voetbalt of tennist.

Goed voor de mens. Goed voor de gezamelijke conditie.
Maar een mens heeft ook een hoofd met hersens.
Een hoofd en een hart dat kunst, theater, muziek nodig heeft.
Niet iedereen is een "sportfanaat".
Maar wat wordt er toch ge-etterd als het theater een tekort heeft.
Ik hoor ze nooit als er extra geld in het laatje van de handbalclub moet komen.

Gelukkig is de gemeenteraad tot op heden nog in de meerderheid; kunst is nodig; het theater moet blijven.
Want een leven zonder kunst....dat mist een hoop!



maandag 23 juni 2014

Midzomernacht oftewel Sankthans.

Net zoals in de overige noordische landen (trouwens ook in Zwitserland en Griekenland lees ik) wordt midzomernacht gevierd.
Er was regen en wind beloofd, maar de wind ging liggen en de regen hebben we nu al weken niet gezien.
Eerst een gezamelijk etentje en dan naar Madsbyparken...


Hier lopen Peter en Carl, Caroline en Casper.
Wij zijn in de achterhoede.

Daar staat ze dan, de heks. Het teken van alle slechte dingen, alle duistere krachten en alle kwade geesten.


Het vuur eronder en jaaaa, daar vliegt ze weg bij het geluid van vuurpijlen. 


Naar Blocksberg, in de Harz. Ga zelf maar kijken!

zondag 22 juni 2014

Zondag impressie.

Na gedane arbeid (zijramen opnieuw gekit; houtwerk geschilderd) zijn we even op de fiets geklommen om een rondje te maken. Lekker zonnetje maar een harde noord-westen wind. 


 Koffie drinken bij Mums, dat een dok in de haven heeft liggen. (Hier achter zit een meeuw zich goed te doen aan de koekresten).


Langs het strand en "omhoog" bij Hybylund.

Als ik in NL woonde ging ik even lang bij mijn zus. Die is vandaag JARIG!

zaterdag 21 juni 2014

Robots

Vandaag was het weer huis-en tuinwerk. Gelukkig dat we het nog kunnen, maar af en toe denk ik dat de techniek best wat mag opschieten met het maken van (nog meer) robots.

Ik las deze week een artikeltje over wat ons te wachten staat op het gebied van technische snufjes, lees vooral robot-werk.

Over een aantal jaren (en hier rekent men met hooguit 10 jaar)is  het lange-afstands transport overgenomen door robots.
Die nemen het werk van de vrachtwagenchauffeurs en toeringcars over. Ook taxibedrijven krijgen misschien een gps (tom-tom) die niet alleen de weg weet maar er op commando naar toe kan rijden, zonder chauffeur.
MacDonalds en andere burgerbars krijgen robotten die de burgers maken. Allemaal precies even groot en vlugger dan mensenhanden dat kunnen.
Als je bij de dokter komt kan een robot de diagnose stellen en een recept uitschrijven. Een robot vergeet niets en kan alle data in een mum van tijd verwerken. De chirurgie wordt ook door een machine uitgevoerd.
Het kassapersoneel wordt nu al op veel plaatsen vervangen door een scanner; nu wordt de etikettering op spullen verbeterd, zodat je zo alles meteen in je tas kunt doen, want er wordt automatisch in-ge-scanned (ook dat wat je in je zakken hebt).
Bij de bank zijn er nu al veel minder mensen nodig; de bankpas en het net-bankieren hebben al het meeste overgenomen en de beurs- speculanten speculeren nu ook gewoon thuis via de computer.

Veel van mijn kennissen hebben al een robot stofzuiger. Niet dat die
nu goed schoonmaakt, (de hoeken slaat hij over) maar ideaal om honden-en kattenharen op te zuigen of de broodkruimels na het ontbijt.
En wat vind je van die toiletten die je van achteren netjes schoonspoelen en dan drogen met de föhn? Wel wat voor te zeggen, vooral als je armen te kort worden.
Robots zijn al zo gewoon in onze wereld. Niemand staat er vandaag van te kijken dat deuren automatisch openen. Of dat de meter vanuit een centrale wordt afgelezen. Of dat een auto zelf kan parkeren of......

Nu nog eentje die de heg knipt en het onkruid wiet....wie weet!

woensdag 18 juni 2014

Het raakt je hart.

Ik zag hen langskomen.
Hij wankelde iets; zij klemde zijn hand vast in de hare.
Als twee drenkelingen.
Hij veegde de tranen van zijn wangen, maar er bleven nieuwe komen.
Zijn ogen waren rood en gezwollen.
Haar gezicht had een verbijsterde uitdrukking; 
haar mond was samengeknepen in een wanhopige grijns.
Ze spraken niet.
Hun gezichten zeiden alles.
Ze waren, zo te schatten, begin veertig allebei.
Elkaar vasthoudend om overeind te blijven.
Een stil, innig verdrietig paar.
Ik ken ze niet; ze kwamen toevallig aan mij voorbij.....
Ik ken hun verdriet niet.
Toch staan ze in mijn geheugen geprent.


En ik maan mezelf om steeds de lichte uren te tellen.




maandag 16 juni 2014

Zomerzondag.

  • Vrijdag: Kopenhagen.
  • Zaterdag: verjaardag (en een bezoekje bij Ikea)
  • Zondag......zucht: "we zullen toch echt iets aan de tuin moeten doen...en vegen...en opruimen...en de tuinbank zakt bijna door de knieën...."


Ring, ring: "Mag Carl een paar uurtjes komen, want we willen nieuwe bedden kopen en dat is niks voor hem om mee te komen."


  • We hebben een nieuwe tuinbank gemaakt.....
  • In de voortuin is het onkruid weer verdwenen.......



  • Er is gespeeld, gegeten en gesnoept.



  • En met water geplensd....


Daar is de zondag toch ook voor?!

Vandaag?

Heb ik een bezoekje afgelegd bij de chiropraxie. Twee weken geleden kreeg ik last van m'n rug (komt wel eens vaker voor) maar normaal kan ik hem zelf weer gezond trainen. Dat ging deze keer niet vlug genoeg naar mijn idée. Dan maar een afspraak en jaaa, ...een druk en een draai en ik swing weer met m'n heupen!


Let's dance!



zaterdag 14 juni 2014

Rijen, rijen, rijen....

....in een wagentje.
Alweer naar Sjælland; alweer naar 's lands hoofdstad.
Nu voor een tandartsafspraak voor meneer hier.
...nadere uitleg komt nog wel een keer...

Er wonen meer dan 1,2 miljoen mensen in København.
Hoe groot is de kans dus om iemand die je kent tegen te komen?
Klein, zeer klein.
Maar daar stonden we te wachten voor het zebrapad bij het raadhuisplein en wie komt daar voorbij gefietst?
Michael, de zoon van mijn schoonzus.
Hij was al even verbaasd om ons te zien als wij hem!

Na wat bij gekletst te hebben en een afspraak voor een familiedagje in augustus, gingen we naar Tivoli.
Je kunt een park-kaart kopen óf een park-en-toerkaart, maar wij hoeven niet meer in al die draai-en vaart dingen, dus een parkkaart is genoeg.

Gezellig om weer even de Tivoli-sfeer te proeven.
Het weer: PRACHTIG.

Een biertje gedronken (aan de dure kant), wat gegeten en een (zeer prijzige) kop koffie gedronken. Na afloop parkeertarief betaald in de P-garage (héél duur)......Conclusie: København is duur!
Doe daar de brug-tol bij, dan ben ik (en de huishoudbeurs) blij dat ik voorlopig niet naar Sjælland hoef/moet.

Maar het weer was PRACHTIG.

Vandaag weer naar het oosten gereden, maar nu "slechts" tot Odense, waar de schone dochter haar verjaardag vierde. 
Het huis is al aardig op orde.
De keuken is helemaal klaar op een stuk plafond na....; de kamer wacht nog op een eetkamertafel die besteld is; boven is bijna alles in orde....en ik heb helemaal geen foto's gemaakt, zo druk had ik het met praten, met spelen, met eten...

Drie man op de schommel.

En het weer is nog steeds PRACHTIG.









woensdag 11 juni 2014

Leuk hotelletje..

Omdat we wisten dat het laat zou worden, de avond van de bruiloft, hadden we al een tijdje geleden een kamer gereserveerd in 
Ik kan het aanbevelen, áls je er geen bezwaar tegen hebt dat de gezamelijk gedeelde badkamers op de gang liggen .
Schoon was het er; en voor een ieder een badjas, badsloffen en lekker dikke handdoeken.
Goede bedden én, inderdaad als beloofd, een persoonlijke sfeer.     's Morgens was er zelfgebakken brood, zelfgemaakte jam, pannekoeken, yoghurt...enfin alles wat een goed ontbijt kenmerkt.
Alle kamers zijn zeer persoonlijk ingericht. De onze was voorzien van muurschilderingen met Trompe l' Oeil.


Je moest er echt af en toe met je neus bovenop staan om te zien of het "echt" was of een schildering.


De prijs voor een overnachting? 800 kroner voor een kamer en da's goedkoop voor København.


maandag 9 juni 2014

De bruiloft.

Hoe het er aan toe gaat op een echte deense bruiloft? Dat zal ik eens vertellen.

De ceremonie van het ja-zeggen is het gedeelte dat de minste tijd in beslag neemt.
Okay, je kunt in de kerk trouwen, dan duurt het ietsje langer, maar nooit meer dan een klein half uurtje. "Ons" bruidspaar trouwde voor de wet.
Omdat de lokatie aan het meer van Bagsværd lag, was er een boot gehuurd, waarop de Giftefoged (ambtenaar van de burgerlijke stand) plaatsnam, het ritueel verrichtte en tien minuten later stond ze weer aan wal.


Wij vaarden nog een uurtje op het grote meer. We kregen champagne, aardbeien en sarah-bernard gebakjes.

Toen de boot aanlegde stond de grote bruidstaart op tafel en de koffie was klaar.


Heerlijk weer was het; alles kon buiten worden gevierd!

Om zes uur was het tijd voor het dinér.

Gerookte zalmpaté omhuld door een filet van witte vis met kaviaar, salade en safransauce.

Filet van Kroondier (ree/hert) met peterselieaardappeltjes, gesauteerde groente en portwijnsauce.

Chokoladetruffelcake met gemarineerde bessen en zwartebessen sorbet.









Het tema was : Margarieten.
In het bruidsboeket, op tafel, in potten en kruiken 
en binnen.

De eerste speech: de vader van de bruid.
Tweede speech: de bruidegom.

Als derde: het lied geschreven door de moeder van de bruid.
Als vierde: een schetch van de zus .
Weer een speech: mijn eega.
Dan een schetch van twee vriendinnen.
Een speech van haar oudste vriendin.
Een schetch van de vrienden van de bruidegom.
En dat allemaal tijdens het dinér.

En elke keer weer werd er met de messen op de borden getrommeld: het teken dat bruid en bruidegom op de stoelen moeten staan om elkaar te kussen..


Elke keer als de bruid zich terugtrok, dan kwamen alle jonge vrouwen vlug naar voren om de bruidegom te kussen (voorzien van een goede laag lippenstift).


...en omgekeerd natuurlijk ook, als de bruidegom weg was..


Om kwart over elf kregen we koffie avec' en om kwart voor twaalf werd dan eindelijk de bruidsdans gedanst.
Die eindigt altijd met het taktvaste geklap van de gasten, die zich dichter en dichter rond het bruidspaar scharen, waarna het paartje in een stevige omhelzing eindigt.

Dan wordt de bruidegom opgetild en worden de tenen van zijn sokken eraf geknipt, zodat hij niet meer op vrijersvoeten naar andere meisjes kan.


De disk-jockey had intussen zijn aparatuur klaargestoomd en er werd tot in de vroege ochtend gedanst. Dat laatste heb ik van horen-zeggen, want om iets na tweeen vonden de eega en ik het welletjes en zochten ons hotelletje op. 

half twaalf.

Een pinksterbruiloft, als de nachten licht zijn en de avonden zwoel. Mooier kan haast niet.


zondag 8 juni 2014

De bruid!

19 jaar geleden gingen mijn eega en ik een kijkje nemen in het plaatselijke opvangcentrum voor vluchtelingen.
Een ogen-opener, moet ik zeggen.
Er waren destijds vooral veel mensen uit het vroegere Joegoslavien.
We maakten kennis met echtpaar met twee kleine kinderen.
Zij woonden op twee kleine kamertjes, konden gebruik maken van een gezamelijke keuken en douche/toilet. Plaats voor een beetje privéleven was er niet of nauwelijks. 

Deze vluchtelingen kregen geen werkvergunning. Ze gingen immers terug naar hun eigen land als het weer mogelijk was. Maar dat duurde lang; veel langer dan iedereen verwachtte.
Ze kregen drie uurtjes per week taal-les om iets van de deense taal te leren begrijpen. De kinderen mochten niet naar school, maar er was een soort creche gemaakt, waar een beetje onderwijs werd gegeven.
Een kommerlig leven, dat bestond uit wachten; heimwee; een vaderland in ruines; het missen van de familie en de ongewisheid met wat er "thuis" gebeurde.

We inviteerden ze op het eten bij ons. We gingen op bezoek in het centrum. Ik leerde Suzana de deense taal. We werden vrienden.
Vrienden voor het leven.

Gisteren trouwde Saranda. De oudste dochter. En wij waren uitgenodigd op de bruiloft.....


<3 <3 <3

Zo mooi!
Zo dankbaar!


vrijdag 6 juni 2014

Brobizz.

Schiereilanden, eilanden en eilandjes.
Zo ziet dit land eruit.
7000 km - plus ietsje meer - kust.
Land en water.
Bruggen en ponten, dammen en landengten; je moet altijd wel ergens "overheen".
(Alleen niet als je van ons naar Duitsland rijdt, dat is gewoon een rechte weg...).

Sommige bruggen zijn gratis, de dammen en landengten ook, maar ponten en grote bruggen kosten geld (en tijd).

We moeten mogen naar Sjælland voor een bruiloft.
In Bagsværd, bij København.
We moeten de grote brug over de Storebælt (weer) over.
Nu hebben we een Brobizz gehaald.
Dan kunnen we gewoon de poortjes door.... zonder stoppen...


...de betaling wordt automatisch van de rekening afgeschreven.
Én je krijgt wat korting.


donderdag 5 juni 2014

De dag van de grondwet...

  1. 5.Juni; de dag van de grondwet
  2. vaderdag
  3. de  jaarlijkse lunch met mijn vriendinnen....



Op "Grundlovsdag" zijn alle winkels dicht; de scholen zijn dicht; veel bedrijven houden gesloten. En degene die werken doen dat hoogstens tot de klok 12 uur middag slaat.

In de parken, op pleinen en bij andere openbare gelegenheden is het een drukte van belang. Hier wordt de Grondwet gevierd.
Want zelfs al zijn de partijen onderling verdeeld in opvatting over het besturen van een land, zelfs al worden er publieke schandalen opgegraven door de venijnige pers, zelfs al zijn er onderlinge discussies en grote onenigheid......over één ding zijn we het allemaal eens: dat de basale rechten van de mensen in dit land, vastgelegd in een boekje van hoogstens 15 bladzijden, het zeer zeker waard zijn om gevierd te worden!
Dat wordt dus sinds 1849 gedaan.


Vaderdag.......
wordt hier op Grundlovsdag gevierd.
Vader hier kreeg een prachtige hortensia voor in de tuin en een meloenplant voor in de kas.

Ik was de hort op.
De 5.juni ga ik al járen lunchen...en kletsen...en koffiedrinken...en kletsen...en lachen....met af en toe een traan...en kletsen met mijn vriendinnen. Normaal altijd op de stadswallen, maar vanwege het buiige weer was het thuis bij Marianne.

Het is ons elk jaar weer een raadsel (en een genoegen) dat 9 vrouwen een gerecht kunnen meebrengen waarvan er geen twee eens zijn!
Ik had eergisteren al een taart gebakken, omdat ik wist dat ik vandaag tot 12 uur moest werken.
De anderen hadden o.a bij ......garnalen met diverse soorten sla mm., gerookte zalm,  visrolletjes, salade met meloen en ui, stukjes kip met..,diverse soorten kaas, karnemelksbavarois en nog meer en meer....

Ik ben weer op de hoogte en kan weer meeleven met het lief en leed van mijn vriendinnen.
Wij kennen elkaar alweer 35 jaar!
Vanaf de tijd toen we jong en slank, onervaren en nieuwsgierig waren.
Jong en slank zijn we niet meer; met de jaren zijn we ook veel ervaring rijker, maar nieuwsgierig naar wat het leven nog in petto heeft, dat zijn we nog steeds!




dinsdag 3 juni 2014

Hemelvaartsvakantie.

We waren weer even in The Netherlands, in het zuid-oostelijke hoekje; in het huisje in het bos.
Wij hadden Caroline mee in onze auto (gezellig) en dochter met familie kwamen met de andere auto.
Terwijl die een dagje Efteling deden, reden de eega en ik naar den Bosch. Naast de grote bloemenmarkt waren alle winkels open.
Als ik in Nederland woonde, dan kocht ik me arm aan plantjes voor in de tuin! Op de markt kon je een hele bak krijgen voor de prijs waar ik er drie stuks voor koop.
Maar ik woon niet in Nederland, waar alles groener dan groen is vanwege de regelmatigheid aan buien.
Hier is het ook wel zomers groen, maar het gras is nu al geel aan het worden en de grond in de tuin is keihard. Dat weet ik omdat ik gisteren de voortuin geschoffeld heb en er een flinke blaar aan heb overgehouden.
In den Bosch kwamen we overigens de "ganzenfanfare" tegen..

...met de tamboer-majoor voorop, dan tien ganzen op een rij en tot slot de muziekant.
Een grote glimlach waard!

Ik heb ook nog een foto gemaakt van de oranje etalages. Aangezien DK niet mee mag doen aan het WK gaan we maar op "les Hollandrés" heppen.


Verder was het gewoon gezellig met z'n allen. 

De broertjes 

vrijdags-snoep

en popcorn.


Het weer werd steeds beter en op zaterdag hadden we een etentje met Oma, die de week daarvoor 90 was geworden.

In Oisterwijk; in de bossen.



met schone-zus op de foto.

 Moeder en de jongste kleinkinderen.

Later buiten in de zon op het terras.


Dag groen Nederland. Tot ziens maar weer.

zondag 1 juni 2014