Het jaar rond met een kinderversje.

Juli og august og nu står rugen tung og gul..

Juli en augustus en nu staat de rogge zwaar en geel..

Nee, dit is geen rogge, dit is gerst. Wij noemen het byg. Deze koornsoort wordt gebruikt bij het maken van bier en voor veevoer. 

( maar je kunt er ook pap van koken - of mee bakken. Het schijnt heel gezond te zijn)

De oogst kan beginnen.

De verschillende koornsoorten leerde men vroeger via een versje in heel veel landen; hier de Deense versie dat begint met Oost en West en Noord en Zuid...

Het laatste versje klinkt als volgt:

Hveden er en vigtigper, er skaldet tæt og tyk
Havremandens klokker
ringer når han rokker
Rug har ikke nær så lang og flot paryk som byg

De tarwe is een flottenheimer, hij is kaal en dik
De belletjes van de haver
klingelen als hij zich beweegt
De rogge heeft lang zo'n mooie pruik niet als de gerst.

De foto van het korenveld is van gisteren.

Vandaag - vanmiddag - hebben we donder en bliksem en hoosbuien.

Het staat blank.

Gelukkig is het dak van de werkplaats gemaakt!!!!

Anders was het werk van vandaag naar de knoppen.

Nog even genieten

Nu moeten we toch echt een eindje gaan breien aan de vakantiedagen in eigen land. 

Er komen weer mails en telefoontjes binnen.

De zolder is klaar! hoera en hoezee! 

We hebben er twee dagen over gedaan om "bij te komen". 

Dat wil zeggen, lui in een stoel hangen, lang slapen en gemakkelijk eten maken.

 Toch een rondje op de fiets langs het strand, waar zaterdag een harde oostenwind op stond. Lekker even doorwaaien.

Zondag was de wind gaan liggen, maar de sterke stroom bleef, vooral in de haven. Dit schip deed er lang over om aan te kunnen meren.

Vandaag poetste ik de keuken maar weer eens. Eigenlijk met het oog op de afwasmachine waar het water gisteren niet goed uit wilde lopen. Hè bah, reparatie? Nieuwe machine? Eerst maar eens kijken of de afloop verstopt zit wat dus niet het geval was. Mmmm, de pomp werkte wel. Enfin, na een nachtje slapen wilde de afwasmachine wel weer werken en dat zelfs zonder problemen. Gelukkig voor ons  (en de portemonnee).

En de keuken is ook weer netjes!

"Zullen we vanmiddag naar Flensburg rijden?  We hebben nog wat limonade nodig en Flensburg is zo'n gezellige stad".

Mensch wat was het druk op de weg.

Overigens was het nog drukker bij Scandinavian Park. Terugkomende vakantiegangers die inkopen deden bij de grens nu ze er dan toch langskwamen...

Hier was het intussen warm geworden - 28 graden in de schaduw.

Dan eerst maar wat drinken.

Hier.. 

...en hier.

Doorkijkje naar Flensburger Fjord en de haven.

Lotto

 "Tænk hvis du vandt..."

Áls je nou eens zou winnen..... 

"Deze woorden zijn het ergste dat je kunt zeggen tegen een verwoede gokker", zei een van mijn bekenden die een kliniek voor "ludomanen" (speelverslaafden) leidde.

En tot slot deelden we een schaal met sushi.

Brød med æg og rejer

Brød med æg og rejer = een snee brood met ei en garnalen.

Wat eet een mens als het zo warm is? Vis of een frittata? Een salade met tonijn of een lekkere snee brood met eieren en garnalen!

Van die heerlijk grote garnalen gevist uit de zeeën rond Groenland.

Je neemt een snee brood naar keuze. Je besmeert deze met boter (boter-echte boter). Hierop leg je de schijfjes gesneden ei, niet te hard en niet te zacht gekookt. "Smilende" noemen ze dat hier - glimlachend. Je mag er rustig twee eieren op leggen. Dan twee grote lepels met garnalen, die je heb laten afdruppen en gedroogd met keukenrolpapier. Daarop goede mayonaise en dille, of kaviaar, of iets anders....

Heerlijk!

Eet smakelijk.

Een thuis-vakantie.

We werken gestaag verder aan het isoleren van de zoldering. Iedere dag een stukje. De zoldervloer was al langer geïsoleerd, maar onder de dakpannen had de oude isolering losgelaten en moest dus vervangen worden. We plaatsen een flinke laag glaswol tegen de zoldering en schroeven planken ervoor om de isolering op z'n plaats te houden. We beginnen vroeg in de ochtend vanwege de warmte, maar we merken ook, hoe verder we vorderen, dat isoleren goed helpt om de warmte tegen te houden. Nog een paar ochtendjes, dan is de klus klaar.
Na het werk meteen onder de douche, want jemig wat jeukt én de glaswol én het zweet dat van onze gezichten gutst.
's Middags gaan we fietsen, dat is hier goed te doen. Een heerlijk briesje koelt je redelijk af en dan lokt een ijsje of een icecoffee .

Het dak van de werkplaats is ook gemaakt. De dakdekker kwam 
e i n d e l i j k om het klusje af te maken. Poeha, dat was een warm karwei; tja...had hij vorige week maar moeten komen!

Afgelopen maandag lagen er 50 oude zeilschepen in de haven in de stad. Antieke schepen, die iedere jaar een ronde om Fyn maken en feestelijk in de stadjes worden ingehaald. En juist die maandag.... regende het hier de hele dag. Niet te geloven dat er de dag erna volop zon was!

Wat is het heerlijk rustig deze weken; onze grootste klanten hebben vakantie en zodoende klikken er geen opdrachten binnen. 

Wij vieren vakantie in onze eigen omgeving net zoals de vele toeristen hier. Dat heeft wel wat!

We pakken iets te drinken bij Fredericia Streetfood, bij de haven of aan het strand. Hier is de zomer heerlijk.

Isoleren en meer

En dan heb ik m'n pet niet eens op!

We isoleren de zolder; vier "vakken" tussen de daksparren per dag.

Het vervelende van onze zolder is dat hij laag is en we het werk dus kruipend moeten doen. 

Langzaam-aan, dan breekt het lijntje niet :-)

Gisteren reden we naar Christiansfeld.

Dat ligt iets ten zuiden van Kolding.

Hier liep van 1864 tot 1920 de grens tussen Duitsland en Denemarken.

Christiansfeld staat op de UNESCO-lijst als wereld-erf-gebied.

 Het stadje is opgebouwd door de "grijze paters" (gråbrødrene), oftewel de Hernhutters.

De kerk met de hele grote zaal (het Zaalhuis genoemd), geen altaar, doopvont en preekstoel en geheel in het wit van binnen is gebouwd in 1777.

het vierkante kerkplein

 De banken in de zaal staan dwars, zodat iedereen zo dicht mogelijk bij de plaats waar de dienst gehouden wordt kan zitten.

Dit ondersteunt het idee van de gemeente dat iedereen gelijk is.

Er is overigens geen elektrisch licht.

Ook de kroonluchters stammen uit 1777.

Rondom het plein en de nabije straten liggen  het Weduwenhuis (voor oudere ongehuwde vrouwen en weduwen) waar de bewoners van het Zustershuis (voor ongehuwde vrouwen en grote meisjes) voor zorgden.

Er is ook een Broederhuis (voor alleenstaande mannen) waar de werkplaatsen waren. 

De broedergemeente is een Luthers-Evangelische vrije kerkgemeenschap.

De broeders bouwden de stad op een karakteristieke manier met  consequent gebruik van dezelfde materialen en architectuur.

De laatste 15 jaar is het stadje zorgvuldig gerestaureerd.

Er ligt ook een hotel, gebouwd in 1773.

Dit hotel heeft een belangrijke rol in de geschiedenis gespeeld.Hier werd o.a in 1864 de wapenstilstand ondertekend.
En er hebben nogal wat koninklijke gasten gelogeerd zo te zien.

Fly me to the moon

50 jaar geleden zag ik de eerste man zijn voeten op de maan zetten.

"The eagle has landet": zei Neil Armstrong.

Ik was bij mijn opa in Oss; vraag me niet waarom, want ik woonde niet meer thuis. Het was vakantie, misschien daarom. Ik was even op bezoek en opa zat meestal voor de tv. Zaterdags keek hij naar "Zum Blauen Bock" op ARD. Er was destijds niet zoveel keus in programma's, Duitsland liep iets voor. Directe uitzendingen waren er ook niet, vandaar dat wij het pas op zaterdagmiddag te zien kregen. In zwart/wit, want kleurentelevisie was er ook niet. De blauwe bok moest wijken! 

Er is veel gebeurd de laatste 50 jaar, maar er is niemand meer op de maan geweest. Misschien zijn er wel mineralen te vinden, of andere grondstoffen. Op het moment draait de wereld om hele "wereldse" problemen hetgeen de mens kortzichtig maakt. Misschien moeten we toch meer gezamenlijk het wereldruim gaan ontdekken. Dat verenigt een mensheid...misschien.

Fly me to the moon.....

Baagø

Een ø is een eiland en twee aa's naast elkaar is een lange o; die van boter en zomer. 
Wij waren op Baagø - spreek uit als bo-eu, waar vrienden van ons op de camping staan.
Naar een eiland moet je varen; met de pont die vlak voor onze neus wegvoer. Gelukkig kwam er nog eentje, een uurtje later.
De auto bleef in Assens; we namen de fietsen mee aan boord. Gemakkelijker en goedkoper.
De veerpont doet er een half uur over om naar en van het eiland te varen. 

Op Baagø zijn er 19 personen die er hun vaste verblijfplaats hebben.
's Zomers is dit aantal ver-honderd-voudigd. Nou ja, dat is misschien wat overdreven maar het eilandje is zeer geliefd bij de zeilers en campisten. 
Mijn vriendin helpt 's zomers in de kiosk, waar van-alles-en-nog-wat wordt verkocht. Van vers brood en frites tot groente en bier toe. Er is geen andere winkel op het eiland. Nou ja, een gårdbutik - een boerderij die aan huis verkoopt, waar je vlees en kaas kunt kopen.

Lissi had toevallig vrij van half twaalf tot drie en we aten onze meegebrachte broodjes op gesuppleerd met eieren en gerookte stukjes varkenshaas uit hun koelkast.

Daarna fietsen we het eilandje rond met Lissi en John als gids. Dat is een rondje van niks, maar wel leuk.

Er is bijvoorbeeld een Russisch Orthodox Kerkje, waar een nonnetje voor zorgt. Ze heeft een bijbaantje als schoonmaakhulp op de camping.

Bij het kerkje is er ook mogelijkheid om je in te logeren voor een retraite of gewoon als gast. Soms komen er priesters uit Rusland, vertelde Lissi.

Je kunt er ook Iconen kopen - hoef je niet naar Rusland :-)

Oh, wat is het heerlijk stil op zo'n eiland. Als je een eindje weg bent van de relatief kleine camping en de haven dan hoor je alleen vogelfluit en het ritselen van gras en bomen.

We hadden geluk met het weer en namen om kwart voor vier de pont terug naar Assens.

Nog even wat benzine getankt, waar een waarheid als een koe op een muurtje geschilderd stond :
Kunsten ved at være lykkelig er at gøre sine glæder enkle.
De kunst van gelukkig zijn is je genoegens simpel te houden.

Ooh..No..!

De chef kreeg een "oono" omdat hij vorig jaar twee bekeuringen kreeg voor te hard rijden. Oono is een apparaatje dat je aansluit op een app op je telefoon en dat apparaatje waarschuwt je als er controle is en/of je te hard rijdt. Tot nu toe helpt het goed :-) Ha!

Gisteren zeiden wij "Ooh..no"! 

Geen internet.

Box resetten hielp niet; bellen naar de provider...mmm, die kon weinig doen op dat moment...morgen bellen meneer.

Wij gingen op bezoek bij vrienden.

Zagen jullie ook zo'n mooie volle maan gisteren? Een gesluierde; half achter de wolken. 

Enfin, vandaag dus gebeld en rond de middag kwam de monteur van Ewii (onze provider) om de box te vervangen. Dat duurde eventjes tot de box contact maakte met de aanbieder, maar dat kwam in orde. Dag mevrouw; nu werkt mijn deel....uh!

Maar de router werkte dus niet.

Gelukkig hebben wij een hele goede computerfirma voor de zaak en die kon een klein uurtje vrij maken om de router opnieuw te installeren. 

Nu dat kastje dan toch van de kant af moest kon ik er ook even achter stofzuigen.

Van het een komt het ander.

Of wij volgende week zijn bedrijfsauto kunnen beletteren. Ja zeker!

Je doet niet veel anders zo'n dag dan wachten.

Toen alles weer werkte namen we nog even de fiets en dronken ice-coffee aan het strand.

Zie je dat stipje in de verte? Net boven het water?!

Daar hing een helikopter boven een boot.

Waarschijnlijk weer een reddingssituatie.

Dat komt nogal eens voor, helaas.

Vakantiegevoel

Na een week hard werken is de vloer op de hele bel-etage in Jeff's huis gelegd. Hij heeft hard gewerkt, de chef hielp hem vier dagen en zijn zwager kwam gisteren. Grote winst: de vloer kraakt niet meer! Ze moeten nog heel wat afwerken en de boel op z'n plaats zetten, maar nu kunnen ze er toch een weekje tussenuit; een weekje naar Corfu.
De chef ging zijn gereedschap ophalen, de zaag, zijn boormachine enzovoort en ik reed mee om het resultaat te bewonderen. We bleven niet lang; we wilden echt niet in de weg zitten :-) en omdat we nu toch die kanten op waren reden we door naar Kerteminde.
We aten een perfecte lunch bij het restaurant van de zeilclub, met uitzicht op de grote jachthaven.

Natuurlijk reden we ook even het stadje in!

Het was er erg rustig. De meeste mensen zaten bij de haven, waar een feesttent stond met tafels en banken vol volk. 

 Terug naar huis over het mooie Fyn.

Oh ja, de bloemen bloeien volop in de bermen en er wordt niet gemaaid, Hoera!
Ik zag korenbloemen, klaprozen, kamille, zuring, duizendblad en nog veeeel meer. Gelukkig!

 even het marmotje vertroetelen.

's Avonds nog even een rondje fietsen.
Deze keer langs de industriehaven.

Het zijn flinke schepen die hier liggen.

Laten we hopen dat de zon eindelijk door de dikke wolken breekt.

Diamanten bruiloft

Mijn oude baas (nu een van de vriendenkring) en zijn vrouw vierden gisteren hun diamanten bruiloft. Ja, dat is niet mis: 60 jaar geleden "in de echt verbonden".

Dat begon - heel traditioneel - met ochtendzang:

Het bruidspaar wordt uit bed gezongen. Nou waren ze waarschijnlijk al lang op, maar de bruid heeft wat verzorging nodig en dan duurt het allemaal wat langer.

Na drie liedjes belde een kleindochter aan en ja hoor, daar stonden ze. Onder de erepoort!

Nee, we gingen niet naar binnen voor de koffie, maar naar het gemeenschapshuis een paar straten verder waar een uitgebreid ontbijt klaar stond. 

Gezellig - met vrienden en kennissen waarvan ik vele ken.
Een paar uurtjes...anders werd het te lang voor dit bruidspaar.
60 jaar - met elkaar - je moet het maar kunnen meemaken.