Over dingen en doetjes in Denemarken.

vrijdag 30 augustus 2013

Cultuurnacht.

Het is feitelijk een verkeerd woord, want de zogenoemde cultuurnacht begint rond twee uur 's middags en is om elf uur 's avonds afgelopen.
Het was wel leuk opgezet. Alle straten in de binnenstad vertegenwoordigden éen land, of werelddeel.
Engeland, Azie, Indie bijvoorbeeld, met de daarbij behorende eetkraampjes, activiteiten en snuisterijen.

In Indie stond een opgeblazen olifant, kon je worden rondgereden in een riksja en worden gefotografeerd met een tulban op je hoofd.

In Azie voerden kinderen de chinese draak rond in een dans, Engeland had natuurlijk een rockband en de Big Ben.

Er was een strand gemaakt op het raadhuisplein, overal muziek en kraampjes.
Het weer liet zich van een schone, droge en zonnige kant zien.







dinsdag 27 augustus 2013

Eigenlijk zouden we....

Eigenlijk zouden we vandaag ergens gaan eten. Het nieuwe sushi restaurant misschien?
Het is immers onze trouwdag!
38 jaren van lief en leed ....waar blijft de tijd.....
Nu is het niet zo dat we dat ieder jaar vieren. Gewoonlijk is de kas aan de lege kant zo eind augustus. Tja, wie staat daar nu bij stil bij een trouwerij!
Dat etentje stellen we dus maar even uit. 

Mijn koor starte weer op na de zomervakantie en daar wilde ik toch ook graag naar toe.


Hello lady's, leuk jullie weer te zien!
De dames hadden leuke en vervelende dingen meegemaakt/doorgemaakt: 
Een vriend verloren, een zieke man, een mislukte vakantie, maar ook: een nieuw kleinkind, een heerlijke vakantie met de kinderen, die zalige warme zomer.....

Het is nog steeds mooi weer; zonnig en warm....



...maar wel veel vroeger donker.
Hier is het kwart over negen 's avonds.



zondag 25 augustus 2013

Even NL

Even NL is wel te doen, 't is een zit van een uur of zes /zeven in de auto.
Deze keer wat langer, want de brug over het Noord-Oostzee kanaal (wij noemen het 't Kielerkanaal) zit in de reparatie.


Al het vrachtverkeer wordt omgeleid, tot grote frustraties bij de transportbedrijven, het andere verkeer wordt (een aantal keren) naar één baan geleid. En dat "vlechten, hè, da's een elende elke keer.


File! 

Ach, we komen er toch wel! Ons boshuisje wacht rustig onze komst af.
Net als het onkruid op het terras. Deze keer maar onkruidverdelger gekocht en nu maar hopen dat het helpt!

Dit goedje, wat er in verband met een indische markt geschonken werd, lijkt ook gif, maar het smaakte heel (te) zoet en nou ja, redelijk.


Wat wij deden in NL?
Een paar benodigheden kopen die alleen in NL te krijgen zijn, met mijn moeder lunchen (en een gemakkelijke stoel uitzoeken) en 's avonds naar het feest van de gouden bruiloft van mijn jongste oom en zijn vrouw.
Maar daar heeft mijn zus al over geschreven :-)


Op de terugweg gelukkig veel minder file ..... 
Hier een laatste, zonnige stop op de Rastplatz Hüttener Berge.

..... morgen maar weer werken..... en 's avonds naar de verjaardag van schoonzoon Peter.



woensdag 21 augustus 2013

Retro


Mijn broer en ik kregen in de zestiger jaren allebei een boekenrekje. Het nieuwste van het nieuwste....een van "Tomado"  met gekleurde metalen platen.
Het mijne hing boven het voeteneind van mijn bed, op de kamer die ik met mijn zus deelde. Zíj had zo'n rekje niet; ze was immers vijf jaar jonger en nog niet echt toe aan boeken.

Ik las "Mariska, de cirkusprinses" en "De gouden lotus" van Sandor Kiss, de boeken van Cissy van Marxveldt, van van der Meer-Prins,
van Leni Saris "Concert wals" en "Ieder jaar bloeit de gouden regen" en van Sanne van Havelte "De verborgen Fontein" ......en nog veeeeel meer!

Ik sloop naar mijn broers kamer en haalde daar de boeken over "Arendsoog" en "Pietje Bell", "Kruimeltje" en "Dik Trom".
En wat denk je van "De negerhut van oom Tom" of "Alleen op de wereld"!

Met Sinterklaas kregen we steevast "Het Winterboek"; HEERLIJK.

Wat kon ik toen genieten van die boeken; weggekropen onder de lakens of opgevouwen in een stoel.
En als ik me niet vergis nam mijn moeder ook af en toe een boekje van het rekje om mee naar haar bed te nemen.

Ik geniet nog steeds van boeken, maar ik geef me al lang niet meer zo intens over dan vroeger.
Wat een herinneringen een foto van een rekje doet opbloeien.

zondag 18 augustus 2013

Bruiloft op Tåsinge.

Het eiland Tåsinge is de plek waar de romance tussen Elvira Madigan en Sixten Sparre aan een droevig einde kwam.


ELVIRA MADIGAN EN SIXTEN SPARRE

Op deze plaats werden  op zaterdag de 27 juli 1889 de lijndanseres Hedvig Jensen, beter bekendt als Elvira Madigan en de Zweedse luitenant Sixten Sparre begraven.

Het paartje was enkele dagen daarvoor dood aangetroffen in het Nørrebos, nadat ze uit Zweden gevlucht waren en daarna verdwenen. Hier was Elvira sterartieste geweest in het circus van haar stiefvader John Madigan, waar Sixten Sparre haar gezien had en verliefd op haar was geworden.

Zonder dat haar ouders het wisten hadden Elvira en Sixten elkaar een heel jaar lang geschreven. In juni 1889 verliet Elvira het circus toen het in Sundsvall was en vluchtte med Sixten Sparre naar Denemarken. Na een maand in Svendborg reisden ze beiden naar Taasinge, waar ze een huisje huurden in Troense.

Omdat hun liefdesgeschiedenis uitzichtsloos was, kreeg hun vlucht enkele dagen later een tragisch einde, omdat Sixten met zijn dienstpisool eerst Elvira en daarna zichzelf doodschoot. Zij werd 21 jaar, hij 35.

Op dit mooie eiland hadden wij een bruiloftsfeest. Het paar was al twee maanden geleden getrouwd, maar het feest was naar de zomer verschoven.


Je kijkt uit op "det sydfynske øhav" (de zuid fuunse eilandzee), op akkers en weiden en geen ander huis te bekennen in de wijde omtrek.


Hier het bruidspaar.


Er was een bandje voor 's avonds, dus we hebben ook nog eens gedanst....
en, natuurlijk (voor de denen) was er een heerlijk buffet....
en drankjes en feestliedjes....en speeches en balfaldera!


Ik hoop dat het bruidspaar meer geluk beschoren is dan Elvira en Sixten.


donderdag 15 augustus 2013

Toch maar weer...

Toch maar weer gedaan dit jaar; een lidmaatschap gekocht van de "Biografklub Danmark 2013/2014".
Het filmaanbod is helaas niet zo spectaculair als het vorige seizoen, maar een lidmaatschap zorgt ervoor dat we regelmatig de bioscoop frequenteren.
En ik hou wel van films (de chef gelukkig ook :-)).


Met dit lidmaatschap krijgen we 10 films voor de helft van de prijs, plus een paar bonusaanbiedingen.
Daar zullen best wel een paar goeie films tussen zitten....we laten ons verrassen.


Je kunt merken dat de vakanties hier zijn afgelopen . 
De lichte nachten zijn voorbij.
De straten vol met fietsen van schoolgaande kinderen.

De catalogi  vol met winterkursussen en kreative bezigheden liggen weer in de bus. 
Talrijke verenigingen bieden weer van alles aan, van yoga tot russisch, van een serie voordrachten over het leven van Sibelius tot een beroemde opera toe, tja, over van alles en nog wat dat een mens kan wensen te weten!

Ik hou me maar aan mijn zangkoortje, dat over twee weken weer begint.


dinsdag 13 augustus 2013

Start

Klaar, paraat, start!
Een nieuw schooljaar en daarom ook een nieuw jaar voor mij en mijn collegae in de  studie- en beroepsraadgeving.

We begonnen (als gewoonlijk) met een inspiratiedag.
We gingen deze keer op bezoek bij UUV in Køge, die hetzelfde werk als wij doen, maar wel ietsje anders georganiseerd zijn. Je wordt er altijd wijzer van, zo'n bezoek, maar je ziet ook dat het op papier altijd beter lijkt dan het in werkelijkheid is. Ik ben in ieder geval blij dat ik werk waar ik werk :-)

Natuurlijk stond er ook weer een "activiteit" op het program. We werden afgezet bij de "Trampesti" (tredpad) en liepen 8 kilometer langs de klif.....

 
Trampestigen oftewel het tredpad.


De helft van dit kerkje is in zee gestort

gråkridt = grijskrijt; fiskeler = vis-klei.
en op het laatst langs het strand......



..... Koffie, iets te drinken, een kleine opsummering van de dag en een heerlijk diner.
Met de bus weer naar huis (da's een eind zeg) en om 11 uur 's avonds thuis.