Plop.

Plop, zei het en toen lagen mijn sleutels op de bodem van de jachthaven.

Op vier meter diepte plus een meter blubber.

Uit mijn broekzak gevallen bij het aanmeren van het bootje.

Mijn autosleutel, de huissleutel, de sleutel van Sandra en die van ons moeder.

In eeuwige rust verzonken en onmogelijk op te vissen.

Na de nodige vermaningen van de chef (nooit iets in je zakken hebben) tandengeknars en haaruittrekkerij moest er toch een oplossing worden gevonden, dus reden wij naar de Kia garage.

Tjaaaa, dat gaan we daar dus niet laten maken!

Zij vragen (hou je hart vast): 458, 50 EURO !!

Ik ben maar weer vlug de auto ingestapt.

Na wat zoeken op het internet vonden we en Kia garage in Flensburg.

Een telefoontje, een mailtje... Prijs:185.00 Euro. 

Een verschil van ruim 273 Euro!!

Volgende week kunnen we terecht in de garage voor het opnieuw coderen van de sleutel(s).

Het is nog steeds een bom (verloren) geld, maar aan sommige dingen is nu eenmaal niks te doen.

Een extra huissleutel had ik gelukkig nog in een blik zitten; van Sandra krijg ik er ook wel een nieuwe en ik hoop dat ons moeder nog een extra sleutel heeft.

Ter geruststelling: ik weet waar de oude sleutels zijn. Niet gestolen maar ergens in de diepe wateren van de Lillebælt.

Echt Hollands.

Ik schreef een tijdje geleden over de verjaardagskalender (die geheel naar Nederlandse tradities op de wc hangt).

Die is/was namelijk totaal versleten.

Hij hangt met plakband aan elkaar, maar ja ik had hem al zolang.

Er stonden veel namen op van mensen die er niet meer zijn of waarmee we geen contact meer hebben.

Ik zocht en zocht als ik in Nederland was, maar kon geen leuke nieuwe verjaardagskalender vinden.

Dát kon mijn zus wel en ze heeft me er eentje cadeau gedaan.

Een hele leuke, met allemaal zingende mensen in een koor.

Vandaag heb ik de namen ingeschreven en nu hangt hij te pronken - op de wc natuurlijk!

(hetgeen de Denen maar merkwaardig vinden)

Weer terug.

Wij waren een paar dagen weg.

Familiebezoek in Nederland.

We reden 's nachts vanwege de weg-werkzaamheden bij Hamburg.

Bij raststatte Dammen deden we een dutje in de auto en waren daarna zowat de enigen die koffie dronken.

Een totaal leeg restaurant..

Nog een flink eind rijden en dan:
ontbijtje bij de Hema.

Een kijkje op de Maas, waar het pontje heen-en-weer vaart en twee vissers hun snoeren uitwierpen.

Een lunch in het Bomenpark met "ons moeder". Ze is weer wat opgeknapt van de val en van de darm-perikelen.

Het eten smaakte gelukkig best.

Lekker chinees gegeten met zus en zwager; nog een etentje met ons moeder (zus was er ook), een middagje den Bosch en lekker eten in Tilburg bij broer en schoonzus.

Iedereen weer gezien...

.... home-again.

Best groot.

Zo'n cruiseschip is eigenlijk best groot als je het ziet varen in de Lillebælt..

Zo af en toe

Zo af en toe is het zomer.

Na twee bewolkte dagen kwam het zonnetje gisteren laat op de namiddag tevoorschijn.

Hupsakee, alle man naar buiten.

Het is stil op straat, in de stad en op het strand. 

De Denen zijn met vakantie.

Egeskov Slot

Het kasteel in Egeskov op Fyn is een van de best bewaarde kastelen met slotsgracht van Europa. Om het in goede stand te houden, om restauratiewerk te kunnen financieren en de tuinen te kunnen onderhouden, hebben de ouders van de graaf die er nu woont een gedeelte van het kasteel opengesteld voor het publiek én ze hebben er een aantal mooie "attracties" bijgevoegd om bezoekers te trekken. De jongere graaf heeft dit werk voortgezet.
(Ik zou best in een kasteel willen wonen, zei Caroline)

Deze auto komt uit de film "Back to the future".

Een museum vol antieke auto's, een "Falck" museum (ambulance en redding), oudere moterfietsen, een ouderwets winkeltje, prachtige tuinen, lopen tussen de toppen van hoge bomen, doolhoven en-nog-veel-meer.

Het was prachtig weer vandaag, maar in Denemarken wordt je echt niet overvallen door toeristen. Ze waren er wel hoor; ik hoorde Engels, Duits, Nederlands, Vlaams, Frans, Zweeds, Noors en het dialect van de Sjællanders.

En natuurlijk zagen we ook Titania's Paleis, wat Egeskov slot gekocht heeft van Legoland.

Een "must" voor alle liefhebbers van poppenhuizen.

We hebben alle tuinen gezien (dat zijn er zeker een stuk of zeven), we hebben het kasteel beklommen tot bovenin de zolder, we hebben geloof ik alles gezien wat er te zien was. Nu met de benen omhoog. Die arme rug van de chef heeft eronder geleden...heel erg zelfs.

Tulpenkoorts

Tulpanfeber/Tulipanfeber/Tulpenkoorts.

Zo heet de film waar ik gisteren met Caroline heen ging.

Ja, Caroline is weer terug van Mallorca en blijft tot zondag hier; dan is de rest van het gezin ook weer thuis.

Tulpenkoorts is een Zweedse film, maar in het Engels en met een internationale cast

De film speelt in het jaar 1650 (zo ongeveer) en de coulissen zijn prachtig. 
Ik vond vooral het slot van de film goed; waar alle bedrog blootgelegd is, mensen failliet gegaan zijn en de contrasten groot zijn, dan is er toch een nieuwe toekomst...