Over dingen en doetjes in Denemarken.

zondag 10 september 2017

Wie dit leest..

Wie oh wie leest mijn blog....:-)
Ik denk mijn fantastische dochter.
Die kwam namelijk gisteren hier om ons hele huis te poetsen!!


Geweldig!
Alles ruikt weer zo fris, alles gestoft, gezogen, geboend, gewassen!

Zo'n lieve schat!



Bezoek van een vriendin, die een orchidee mee bracht.

Daarna kwamen zoon en familie met een mand vol fruit en boeken.

Ook nog een spannend boek van dochterlief..

Neuj....ik kan weken vooruit met mijn nieuwe aanwinsten. Ik ga nog tijd te kort komen!

De hele lieve echtgenoot zorgt uitstekend voor mij.
Hij verschoont het verband om mijn voet (makkelijker dan naar het ziekenhuis rijden), helpt me bij het douchen en haren wassen en maakte gisteren een heerlijke babi-pangang voor alle eters.

De pijn is heel erg gezakt en ik kan goed vooruitkomen met m'n krukken. Zo goed zelfs dat ik vanmiddag de twee trappen opklim om naar de verjaardag van de kleinzoon te gaan. 15 jaar wordt hij as woensdag. En wat een lange jongen is hij geworden! Hij is iedereen over het hoofd gegroeid. Schoenmaat:46.


vrijdag 8 september 2017

Voet geopereerd, tjek V


Hier lag ik dan afgelopen woensdag. In de wachtkamer om naar huis te mogen.
Operatie is goed gelukt.
Er is heel wat versleten kraakbeen weggehaald; de teen is rechtgezet, de knok verdwenen en er zitten volgens het ziekenhuisrapport heel wat schroeven in.

Gisteren heb ik de dag op bed doorgebracht met een hooggeplaatste voet; de kundige eega heeft het doorbloedde verband vervangen en alles ziet er keurig uit.
Vandaag mag ik alweer wat rondhuppelen met m'n krukken.
Nog wel vaak met de voet omhoog rusten, maar verder gaat alles vrij goed.
Nu moet de huisvrouw in mij zich nog tevreden stellen met wat stof, een huis dat in dagen geen stofzuiger heeft gezien, geen wc die elke dag gepoetst is, maar ach: "Ist Dass Alles".
Ik heb ..tig lieve berichtjes gehad, mailtjes, telefoontjes en aangekondigd bezoek.
Ik mag h e l e m a a l niet klagen.
Nee, ik ben een dankbaar mens.

zondag 3 september 2017

Vette pech??

A.s. woensdag kan ik worden geholpen aan m'n voet.
In het ziekenhuis in Kolding.
De "knok" eraf, teen rechtzetten en iets aan die doorgezakte voorvoet doen.
Dat gebeurt ambulant en ik mag dus dezelfde dag weer naar huis.

            ALS ik geholpen kan/mag worden
Want gisteren struikelde ik over een paar kinderschoenen die voor de achterdeur lagen en viel van het stoepje af.
Au, au, au... voet verstuikt.
En een flinke bult op m'n voet.
Ja, die voet waaraan ik geopereerd moet worden.

De chef is zo lief geweest om er gisteren de hele tijd ijskoude zwachtels op te leggen en later op de dag is het voetje ingepakt.
Ik kon er bijna niet op staan gisteren, maar vandaag gaat het al een stuk beter.
Hopen en duimen dat de zwelling verdwijnt en de operatie door mag gaan. Alsjeblieft. Anders moet ik weer een hele tijd wachten...

Twee kleinkinderen waren hier gisteren. Die bleven slapen.
Caroline en de eega hebben de boodschappen gedaan en het eten gisterenavond gekookt.
Er wordt dus goed voor me gezorgd.


Carl haalde vandaag het gras weg tussen de tegels.

Het is een weinig werkzaam weekend geweest voor mij.
Pootje omhoog (moeilijk voor mij).

Vandaag kwamen Jeff en Ivona op bezoek. Zonder Philip, want die was naar de film met Ivona's schoonzus en haar zoons.

Kleine kinderen worden - heel vlug - groot.



woensdag 30 augustus 2017

Regenweer

Het heeft hier de hele dag geregend en het regent nu nog.
Geen wandelweer, geen fietsweer, geen buiten-zitten-en koffie-drinken-weer, geen in-de-tuin-werken-weer.
Maar wel weer om de boekhouding te doen.
Dat moet toch gebeuren.


Best veel werk deze keer.
Het is er tijdens de vakantie ietwat ondergeschoven.
Klaar...en de kas klopt.

We hebben geen zonnetje gezien hier.
Ik heb de kaarsen maar aangestoken.


Morgen een vaarwel-receptie voor een oud-collega en 's avonds even naar het Tøjhus (Fredericia's nieuwe muziekplek) om te luisteren naar "Muzikaalse overgangen".
Ik wil toch het liefste op de fiets er na toe, dus ....


maandag 28 augustus 2017

Zondagsnieuws.


Daar staan ze weer, de vissers op de kade.
Er wordt nog steeds makreel gevist.


We fietsten nog een rondje langs de haven na de overdadige brunch (die tot vier uur in de middag uitliep) ter ere van Peters verjaardag.
Heel gezellig - zelfs nog een dansje gedaan omdat hij onder andere nieuwe luidsprekers had gekregen.

Het was ook onze 42-ste trouwdag. Mensch, wat vliegt de tijd.


zaterdag 26 augustus 2017

Weinig nieuws van het noord-front.

Augustus is nu eenmaal augustus.
Komkommertijd.
Weer naar school-tijd.
Een lange maand.
Een dure maand.
(nu was het de grasmaaier die kapot ging en vervangen moest worden. Er komt geen einde aan de kosten....zucht)

Eindelijk weer een paar dagen mooi weer.
Ik heb de struiken gesnoeid.
Best veel werk, maar de chef kan het niet zo goed volhouden met die kwaaie rug.
Er zit geen operatie in voor hem.
De wervels zijn versleten en wervels kun je nu eenmaal niet vervangen.
Dat komt zijn humeur niet ten goede, vooral niet omdat de chirurg zei dat hij een hoop moest afvallen.
Hij is een man van extremen.
Nu wil hij niks meer eten (wel drinken gelukkig).
Tja, stijfkoppig!
Maar we (hij) zullen er toch mee moeten leven.
Het gaat zoals het gaat.
Wel zijn we vandaag met z'n tweeen drie keer naar de stort gereden.
Dat kan hij gelukkig nog wel.
En ons werk gelukkig ook.
We doen het maar in ons eigen tempo.


De kunstenaar Jens Galschiøt heeft deze week zijn kunstwerken ten toon gesteld in de hele stad.
Hier het vrijheidsbeeld aan het havenfront.
De tekst luidt: "bevrij ons van vervuiling".
(dus geen afgehakte ledematen dumpen - tjé wat een toesteand met die onderzeeër).



dinsdag 22 augustus 2017

Ex machina.

Heb je ooit de film "Ex-machina" gezien?

Niet, dan zie hier een filmclip.

Soms denk ik weleens dat het werk wat we doen best overgenomen kon worden door robots. Door machines die we niet hebben.
Maar toen keek ik naar de film "Ex-machina" en dat was een doordenkertje. Want machines kunnen veel; heel veel. Denk maar eens aan je mobieltje, tablet, een robotstofzuiger of een wc die je droog blaast. Aan deuren die vanzelf opengaan, aan printers die zelf kunnen kleuren en snijden, aan al die apparaten die in een ziekenhuis gebruikt worden..
Teveel om op te noemen.

Maar nu waarschuwen de meest vooraanstaande uitvinders van de wereld voor robot-machines.
Machines doen wat hun wordt opgedragen. Ook oorlog voeren. Ook dood en verderf zaaien. 
Machines / robots kennen geen gevoelens.
Ze kunnen sympathiek en empathisch overkomen. Ze herkennen je gemoedstoestand. Ze kunnen zelfs oogcontact vasthouden. Ze  reageren op gevoelens. 
Maar ze voelen niks. Ze zijn machines!

Nee, dan werk ik maar liever verder met mijn lancet.