Over dingen en doetjes in Denemarken.

donderdag 2 november 2017

Video-tolken.

Ik ben aangesloten bij een tolken-bureau om - als het nodig is - Deens/Nederlands te vertalen.
Vandaag zat ik klaar vooraan een video om te tolken bij een ouder/school gesprek dat plaatsvond in een plaats 100 kilometer in het westen van het land.
Het is niet vaak dat er een Deense/Nederlandse tolk nodig is. De bewoners van beide landen spreken over het algemeen goed Engels en/of Duits. 
Maar mensen die hier niet zo lang wonen en kinderen hebben die wat problemen op school hebben, daar is een tolk toch wel fijn en geeft meer duidelijkheid.

Leuk om te doen (en ik krijg er ook nog een centje voor).

Op de zaak is het ook nog/weer/steeds nog druk. Daar begon ik vanmorgen dus. 

Tussendoor de bedden verschonen en een bananencake bakken van overgebleven bananen die ik in de diepvries had gelegd. Dat ging uitstekend!




Buiten staat een plantenbakje met een cyclaam. Dat kreeg ik twee weken geleden van ons bezoek. Nooit geweten dat cyclamen buiten kunnen staan. Tot er vorst komt, zei Vivian. En ik moet zeggen, hij doet het prima!




woensdag 1 november 2017

Jeff

40 jaar.

De tijd vliegt...of toch niet...de tijd vult een mensenleven.

Hij is jarig vandaag; mijn jongste kind. Allang geen kind meer; een man, een echtgenoot, een vader. 

De tijd zorgt ervoor dat er nieuwe mensen in de familie komen. Ik mag het meemaken. 


Uhh,

40 kaarsjes op een ijstaart???

Blazen maar, voordat alles smelt.
(Maar hij was wel heel lekker!)



dinsdag 31 oktober 2017

Stokpaardfestival.


Iedere stad heeft zo haar eigen festivals; zo ook Osnabrück, waar wij afgelopen woensdag waren.

Een stokpaard-festival om de vrede na de dertigjarige oorlog in 1648 te vieren. 

Alle kinderen uit de vierde klas van alle scholen gaan in optocht door de binnenstad, voorzien van zelfgemaakte stokpaardjes en gekleurde papieren mutsen.

Dat zou ik nu nooit hebben geweten als we niet toevallig net de 25.ste oktober in Osnabrück                                      waren.

De dag daarna rolden we toevallig de DDW in: De Dutch Design Week. Nou ja, we hebben verre van alles gezien. Eigenlijk alleen de robots in de voormalige V&D. Eindhoven is niet voor niets de
Philips-stad. (iets met technische ontwikkeling enz)



Een robotje om te kietelen; 
dan lacht ze/hij/het?

Het kon rondjes draaien en naar je toekomen.




Of een "love" robot.
Die kon met haar armpjes zwaaien 
en "I love you" zeggen.












En deze "heer", die je naar zich toe kon wenken, waarna je hem vragen kon stellen.
Wel de koptelefoon op doen hoor!


(Ik keek toevallig om een hoekje en zag daar een jonge vent zitten achter en computer zitten die de robot-vragen beantwoorde via een microfoontje.
Tja, zover is de ontwikkeling nu ook weer niet)

Sorry voor de slechte, wazige foto.

Meer blogje komt er deze keer niet.
Ik heb een kies laten trekken en nu begint de verdoving weg te trekken. Au!






zondag 22 oktober 2017

Loop je even mee..

Eindelijk heb ik weer een flink eind gewandeld. Na zeven weken veel zitten of me met een hielschoen voortbewogen te hebben. Dat is niet goed geweest voor mijn heup. Die hielschoen maakt dat je scheef gaat lopen. Ik ben zo stijf als een plank en mijn heup is pijnlijk.
Wandelen helpt. M'n knie kraakte maar mijn heup is nu al aan de beterende hand/been.
Loop je een eindje met me mee?



Herfstkleurige omgeving

Langs de vijver



Hotel Fredericia heeft er een vleugel bijgekregen.


Een kijkje op Minibyen/Miniatuurstad



Schapen in rust

Koetje boe

Het is wel erg modderig.


Skyline...ha!

Heuvel af.


Nee, niet gelopen, maar gewoon gewandeld.
Heerlijk.

vrijdag 20 oktober 2017

Verlate verjaardagskaart

Met de Deense post is het helemaal mis.
Deze verjaardagskaart - van ons moeder - geschreven de 2.oktober en heel zeker op tijd in de bus gegooid in Nederland- kwam vandaag - 20 oktober hier aan!


De post - Post Noord - zit alweer tegen een faillisement aan te hikken. Dat snap ik best. Zelfs officiele brieven van de gemeente verdwijnen af en toe de mist in.
De porto - 7 euro voor een brief met de zogenaamde Quick post.

In ieder geval moedertje ; bedankt voor de kaart!



donderdag 19 oktober 2017

Old spice en een brunch.

Mijn voet is genezen verklaard.
De grote teen is "ingekort", omdat er een stukje (kraak)been verwijderd is en hij wipt een beetje naar boven. "Had wat meer op de grond moeten staan", zei de chirurg. "Over drie maanden terugkomen".
Ik ben allang blij dat ik geen pijn meer heb van de knok en van de doorgezakte voet.

Nu nog schoenen.
Ik loop nu op sportschoenen die er niet uit zien. Goed genoeg voor het werk, maar ik kan ze niet vertonen in gezelschap.
Daarom deden we vandaag om 11 uur de zaak dicht en reden naar Kolding Storcenter. Het regende dat het goot en dan is shoppen fijner in een overdekt winkelcentrum.
De chef zat op een bankje nog wat orders te regelen terwijl ik de schoenenzaak doorkruiste. Toen ik zowat de wanhoop nabij was, omdat geen enkele schoen prettig zat, kwam hij even een kijkje nemen en trok binnen de kortste keren twee paar korte laarsjes uit het rek, die zich perfect rond mijn voeten sloten. Ik heb maar allebei de paren gekocht!

We gingen lunchen bij CaféA. Ik nam de brunch wat meer dan genoeg was.


Nog even wat rondkijken, okay?!
"Oh ja, ik moet nog aftershave hebben", zei de chef.

Bij de drogist? Nee.
                                     Bij een van de vele parfumeriezaken? Nee.
In de laatste zaak haalde de winkelbediende zelfs zijn neus op en zei dat meneer maar naar de supermarkt moest (ondertoontje, zoiets "goedkoops" hebben wij niet).


Kijk meneer de winkelbediende: Als hij dit nu lekker vindt ruiken, als dit hem geen allergie toevoert en als dit ook nog eens zijn                                      beurs ten goede komt...wat zeurt U dan!

(Het stond inderdaad in de grote Bilka supermarkt - het laatste flesje, dus er zijn meer mannen die dit lekker vinden).

Nog een ijsje....even wat halen bij een van onze leveranciers die ook in Kolding zit en dan naar huis langs wegen vol herfstkleuren.










dinsdag 17 oktober 2017

Philip


Hij was gisteren jarig.
Philip - 8 jaar.

Natuurlijk waren we op bezoek. Met een cadeau; een bouwpakket (nee geen LEGO) maar een van Fischertechnik.

We kregen taart; we speelden handbal, we speelden met de gekregen robot.
(Echt een robot, die reageert op in je handen klappen, boos kan worden, blij zijn, kan spelen met de bal...de toekomst..).

Het was heerlijk weer.

Allemaal door die orkaan over Ierland.
Vanmorgen zag de zon er zó uit:


Vreemd.
Nu is het gaan waaien (terwijl de zon schijnt).
ook een nawee van Ofelia (zo noemen ze de orkaan, geloof ik).