Eindelijk

De sneeuw is weg (voor zolang het duurt) en morgen hebben we de laatste januaridag. Eindelijk.......

Net zo snel als ik dit geschreven heb, weet ik dat ik toch ook weer krap in de tijd zit!

Vóór de eerste maart moeten alle opleidingsplannen klaar zijn en alle leerlingen moeten zijn aangemeld bij een vervolgopleiding.

Ik heb een speciale categorie leerlingen, die zich op verschillende scholen bevinden in D-E en F klassen. Ik heb een schooltje net buiten de stad; ik heb een paar leerlingen op een andere speciale school: ik heb dove leerlingen verspreidt over meerdere klassen/ groepen. Ja, ik ben goed aan de gang, maar moet even overzicht krijgen over wie waar is en hoever we zijn.

Daarnaast moeten ook de héle speciale leerlingen een leerplan hebben dat klaar moet liggen voor de visitatie in de gemeente.

En dan zijn er nog de gewone gesprekken: job/opleidingsgesprekken samen met het arbejdsbureau; Match 3 groep, jonger dan 30, samen met het inzetteam en de gewone studiebegeleidings gesprekken. Vergaderingen, plannen, conferenties, werkgroepen, administratie....genoeg te doen.

Om 's avonds niet in slaap te vallen heb ik maar weer wat knotten wol gekocht. Ik heb een patroontje waarbij je van boven naar beneden breit. Dan kun je de hele tijd meten hoe lang je je sweater hebben wilt. Dat ga ik eens uitproberen...

 Het wordt op een rondbreinaald gebreidt.

Om vast wat voorjaar naar binnen te halen heb ik hyacinten in een pot gezet. Ze beginnen heerlijk te ruiken.

  

 

Wat een feest!

Gisteren was het feest van Suzana en Gezim. Hun zilveren bruiloft werd gevierd en daarnaast ook het heuglijke feit dat ze allebej de vijftig zijn gepasseerd.

Een gezellig feest was het. Een leuk feest, met heeeeerlijk eten, met veel zorg toebereidt door een echte italiaanse mama.

Leuke, gezellige mensen om mee te praten, niemand had moeten afbellen vanwege de griep....Zelfs het weer was niet zo bar en boos als voorspeldt...

...en er werden wat foto's gemaakt....

Hier poseert het zilveren paar achter ons. dat hebben ze bij iedereen gedaan :-)

Tja, zoveel feesten ban dit calibre houdt een mens nu eenmaal niet.

Na het overheerlijke eten en de nodige speeches was het tijd om de kettingdans te doen. 

Heb je ooit de film "my big fat greek wedding" gezien?, Nou, zo'n feest was het! We dansten drie dansen...een soort sirtaki; en eigenlijk zou iedereen dat moeten doen na een volle maaltijd!

Suzana en Gezim zijn in 1992 als vluchtelingen in ons landje terechtgekomen. Een paar maanden na hun aankomst kwamen wij met hen in kontakt. Ze woonden op twee kleine kamertjes met een toilet, badkamer en keuken, die ze deelden met alle andere bewoners. Ze kwamen met twee kleine kinderen, 2 en 4 jaar oud.
Soms klikt het meteen en wij werden vrienden. De kinderen beschouwen ons als hun familie, omdat de echte familie zo ver weg woont. We zaten dan ook op de ereplaats, gisteren, aan de rechterhand van de zilveren bruid. Daar werden we gewoon een beetje stil van.

In 1992 werden ze gedwongen om een nieuw leven op te bouwen. Om weer van voren af aan te beginnen en ik zie met trots dat ze vijftig mensen op het feest hadden. Naast het eigen gezin met aanhang waren er maar een paar familieleden.....de rest waren vrienden. Dat maakt me blij!

Van wolven, ijs en film

De wolf is terug. In het westen van Jutland (niet zo ver hiervandaan) zijn wolven gesignaleerd. Een berekening zegt dat er nu ongeveer 100 wolven in het wild leven. Er is namelijk (vr)eten genoeg! We hebben veel te veel wild op het moment. De jagers kunnen het niet bijhouden (en we hebben nogal wat jagers).

Omdat er zoveel wild is en de wolven schuw zijn, zullen ze geen mensen aanvallen. Maar de schapenhouders zijn zeer op hun hoede.

Sinds die beruchte maandag, toen het blééf sneeuwen, is het hier droog gebleven. Droge vorst, wat de sneeuw doet kristaliseren en laat wegvliegen. De ijsklomp onder mijn auto blijft zitten; die is zo hard als steen. Nog even, zegt de meneer van het weer: in het weekend gaat het dooien.......

De film? Die was de moeite zeker waard. Áls hij ooit op dvd komt, met nederlandse ondertitels is hij een koopje waard. Goed gespeeld, goed gemaakt, niet triest maar je gaat wel nadenken...

Oh ja, ik was ook nog bij de tandarts. De kies, waarvan ik dacht dat ie eruit moest, blijft nog even zitten. Het is de achterste, die net ernaast, die een probleempje is. Die zit een beetje los...Ze hebben met drie man boven mijn mond gehangen om een oordeel te vellen. Het werd: een goedje ingespuiten, zodat hij weer een tijdje meekan. 

Hij is "onder toezicht" gesteld.

Roddels en laster.

Vanavond ga ik naar de film "Jagten", (de jacht) in de Panorama Bioscoop hier in de stad.
Een film over laster, over het zwart maken van iemand; over wegpesten.

In de film is het een mannelijke pedagoog, die van pedofilie beschuldigd wordt. Hoe het allemaal loopt en afloopt zie ik vanavond wel. Het schijnt een sterke film te zijn.

Met Mads Mikkelsen in de hoofdrol. (Hij heeft intussen aardig wat internationale bekendheid gekregen door zijn rollen in o.a. de James Bond films).

Het ene is fictie, het andere is de harde werkelijkheid. Onze jonge burgemeester heeft zijn functie neergelegd. Na een heksenjacht. Oh ja, hij heeft niet alles volgens het boekje laten verlopen. Hij had bijvoorbeeld zijn kilometer betaling niet op orde. Hij had een keertje de creditkaart van de gemeente gebruikt bij een etentje. Alles bij elkaar niet veel geld, maar ja, "ordnung muss sein". De gemeenteraad heeft een jacht ingezet; ze hebben hem uitgekleed; ze hebben hem veroordeeld. Je wordt er gewoon niet goed van. Begrijp me wel, als hij verkeerde dingen gedaan heeft, dan moet hij natuurlijk ter verantwoording worden geroepen. Maar deze hetze is vernederend.

De kranten? De pers? Die doen volop mee. Je moet toch nieuws verkopen! Jakkes!

Nog steeds januari!

Iedereen die mij kent weet dat ik een vreselijke hekel heb aan januari. Koud, donker, saai, lang. Zelfs het feit dat ik op 12 januari, vele jaren geleden, een dochter kreeg, mag niet baten. Na de twaalfde januari duurt die maand nog bijna 3 weken! Eindeloos,in mijn bewustzijn.......

Gisteren kwam de zoon voorbij. Hij wilde folie op een salontafel, die hij zelf uit weggooi materiaal gemaakt had.

Hij kwam alleen; nou had Philip de griep.

't Is wat met al die zieken hier! Bij de dochter zijn ze weer aan de beterende hand; maar schoonzoon klonk nog erg snotterig door de telefoon.

De chef hier houdt stand ondanks hoesten en sputteren.

En ik? Tot nog toe geheel gezond!

Ik heb mijn goedkope nieuwe mobiel gehaald bij El-Giganten. Het ouwetje kon niet meer en ik wilde niet al te veel geld uitgeven aan een dure smartphone omdat ik via mijn werk over en iPhone heers. Maar die is voor werk (al mag ik er best op spelen :-)).

Ik had de telefoon de 3.januari in de uitverkoop gezien. 499 kronen koste hij, maar toen we in de winkel kwamen was hij nog verder afgeprijsd en nu te koop voor 299 kronen. Alleen.....hij was uitverkocht! Wij foeteren omdat we ervoor naar Kolding waren gereden tot het winkelmeisje zei dat er een nieuwe zending zou komen en ze nog eens 100 kronen van de prijs zou doen. Ik moest alvast100 kronen deponeren als borg en zou een sms krijgen als de nieuwe zending binnen was. 
Niks geen sms tot vandaag toe en we besloten om toch maar eens poolshoogte te gaan nemen in de winkel. Ja, ze hadden er een.....die ze al vanaf de 6.december hadden liggen ???!!...Ik moest nog 99 kronen betalen en dus heb ik nu een nieuw mobieltje voor....26 Euro in totaal!
Wat het is?: een Huawei.

En verder vandaag? Binnen blijven. Koud is het, echt koud....
Morgen gaat het stormen; aj, aj, en dat met die sneeuw.
Dat wordt bibberen!

Schooltijd

Het is weer tijd voor de leerlingen van de 9.klas om keuze te maken betreffende de gewenste vervolgopleiding. Niet voor ieder is deze keuze gemakkelijk of mogelijk.

De leerlingen op de Ryttergrøftvejens school hebben het in elk geval moeilijk hiermee. De meesten hebben nu al problemen met het naar school gaan, laat staan met het kiezen voor nog meer opleiding. Het zal echter toch moeten en ik help hen met het vinden van mogelijkheden.

De school ligt net buiten de bebouwde kom en ik knipte deze winterse foto's.

Vanmiddag reed ik naar Vejle om met een vriendin een cadeau te kopen voor andere vrienden waar we over 10 dagen zijn uitgenodigd op een feest.

Eerst even koffie drinken....

Nee, niet hier, maar bij "Oda".

De wegen zijn gelukkig redelijk sneeuwvrij....

Ik, als moeder, ben altijd bezorgd als dochter met dit weer via de kleine wegen van Fyn naar haar werk moet.

Dat hoeft nu niet want (bijna) de hele familie ligt met griep op bed.

Tja, dan hoeft er ook niet gekookt te worden.

Beterschap!

We blijven gewoon rijden!

Sneeuwvlokken komen vrimlende........

Het sneeuwde gisteren....

Die dag werkte ik in de stad en nam de foto uit het raam van het arbeidsbureau.

Vannacht sneeuwde het......

De hele dag bleef het sneeuwen..

Tot vier keer toe moest ik letterlijk de auto vrij graven.

Maar het verkeer ging gewoon door. Iedereen reed voorzichtig. De wereld was stil, want sneeuw legt een demper op alle geluiden.

Tegen etenstijd hield het op met sneeuwen.

Tja, toen reed ik toch weer uit. Het was immers koor-avond!