Over dingen en doetjes in Denemarken.

maandag 16 september 2013

MUS

MUS.
Nee, geen vogel .
MUS staat voor "medarbejder udviklings samtale", vertaald:
" medewerker ontwikkelings gesprek", waar de medewerker (ik in dit geval) kan vertellen hoe of wat de verwachtingen t.o.v. het werk in de toekomst zullen zijn.
Goed dus, daar waren mijn chef en ik het over eens!

Nee, geen gesprek over salaris, al hebben we vanwege de crisis al een paar jaar geen centje meer in het loonzakje gekregen.
Cadeaubonnen enz. horen hier ook niet in het werkpakketje; wél medewerker-ontwikkelings dagen, kursussen, inspiratietochtjes en meer daarvan. Met de kerst slechts een flesje wijn of een doosje chocolade.
Alles voor de innovatie.

Hier, waar ik werk, zijn we met 22 personen. Eén chef, die ik nog heb gekend als nieuweling in het vak. Wij komen wonderlijk goed met elkaar overeens! 

Er heerst hier een grote mate van vrijheid. Je hebt zelf de verantwoording dat je alle deadlines haalt, alle afspraken nakomt, je "klantjes" helpt met het vinden van een geschikte opleidingen het eventuele voorbereiden hiervan, ouderavonden verzorgen en zoal meer. 

Voor mij een heerlijke werkplek, maar sommige van mijn collegae hebben er moeite mee.

Vandaag, maandag...
Regen en wind, maar de zon ligt op de loer....
Ik ga de kachel aanmaken!



zondag 15 september 2013

Nog een beetje nazomer....


Casper was vrijdag jarig en wilde graag met de jongens uit zijn klas gaan bowlen. Dan schuiven oma en opa's maar een dagje op :-) en een broertje van drie jaar hoeft dan ook niet.
Dus Carl kwam naar ons en bleef een nachtje slapen.
Het was mooi weer; "buiten spelen weer".


Zaterdag hebben we de kas geleegd.
De zon staat al veel lager dan van de zomer; er hing nog maar één rode tomat tussen de groene; de laatste komkommers zijn geplukt en van de druiven hebben we sap gemaakt.
De groene tomaten zijn we aan het inmaken.

's Middags gingen we naar de verlate verjaardag.

Casper 11. jaar.

Dit was dus de derde dag dat hij het vierde; eerst donderdags bij zijn vader, waar de familie op bezoek kwam; op de dag zelf met zijn schoolvrienden en gisteren met de opa en oma's...
Hij had zelf de taart versierd.



Zo werd het alweer zondag!

Tomaten inmaken, muziekinstallatie verplaatsen (wat altijd meer werk geeft dan ik verwacht) .....en nu even niks meer :-)


woensdag 11 september 2013

Onze straat.

08.00 

Onze straat heeft maar 15 huisnummers; een overzichtelijk aantal "buren" dus.
Alle huizen zijn gebouwd rond 1970, geheel in de deense "parcelhuis" stijl.
Toen de welvaart steeg in de zestiger jaren, werden er aan de rand van de steden percelen opgeleverd om een eigen huis te bouwen.
De percelen waren hier in Jutland gewoonlijk 1000 vierkante meter groot; en dat zijn ze nog steeds. De grond mag maar voor 30 % bebouwd worden; de rest moet tuin (of natuurgrond) blijven.

Wij kwamen hier wonen in 1986; da's alweer 27 jaar geleden!
De mensen in de straat woonden hier al vanaf het begin en kenden elkaar goed. Kom daar maar eens tussen!
Wij besloten om iedereen op een borrel uit te nodigen en stopten overal briefjes in de bus. Ze kwamen, allemaal. Het ijs was gebroken.

Intussen zijn er vele verhuizingen geweest. Ouderen vertrokken, jonge gezinnen kwamen erin.....
Daarom was het best leuk om even op het straatfeest te komen, deze zomer. Dan zie je "die nieuwe ook even".

Deze week stond er 2 keer een ambulance in de straat.
Op de hoek, bij goede kennissen....de man heeft KOL (COPD?) en hij kreeg het te benauwd; de andere, een wat oudere, langdurig zieke heer is nu ook naar het ziekenhuis gebracht. 
Wel even schrikken.

De foto is overigens vanochtend genomen. Heerlijke zonnetje, dat de hele dag heeft geschenen. We zijn vanavond nog maar een eindje gaan fietsen.....


zondag 8 september 2013

Werkzaam weekend.

Er is ALTIJD weer wat te doen in en om het huis. Hier liggen de karwijtjes in ieder geval voor het oprapen.

Om van het mooie weer te profiteren moest er eerst geschilderd worden, buiten.
Aan de achterkant; vanaf de nok van het huis, met een ladder op het balkon, tot aan de houten vloer en het rekwerk daarvan.

Om iets voor drieen waren we daarmee klaar en dachten het de rest van de dag voor gezien te houden.

Maar daar kwam warempel schilderhulp in de vorm van dochter en kleinzoon.


Mijn puf was over.... ik nam de kleine mee naar Madsbyparkens speeltuin en liet het schilderen aan de jonge kracht over. Mijn dochter vindt schilderen een balsam voor de ziel....
ik vind het meer een noodzakelijk kwaad!


Omdat ze maar met z'n tweetjes waren bleven ze eten; frietjes met kippeboutjes en komkommersla.
 (We eten nog steeds volop van de komkommers en tomaten uit de kas. De kas heeft dit jaar ten overvloede gegeven. Nu hangt het ook nog vol met kleine, maar overzoete druiven).

De buren hielden feest gisteren; buiten op hun terras en waren tamelijk luidruchtig.
Wij....sliepen als ossen zodra onze hoofden het kussen raakten!

Vandaag kwam Philip met zijn vader en moeder.
Die hadden we al lang niet gezien.
Philip was een beetje pips....daar zit weer iets aan te komen...


Morgen computerdag op mijn werk. Getsie; een hele dag zitten!





vrijdag 6 september 2013

Handyman !


...Jeg vil ha' en handyman, en handyman, en handyman,
en der kan sætte mit hus i stand; 
jeg ønsker mig en handyman....

Ik wil zo graag een handyman, een handyman, een handyman,
iemand die mijn huis op kan knappen;
mijn grootste wens, een handyman....

Zo'n handyman, die achteruit kan rijden met een aanhangwagen; die kan timmeren en een waterleiding kan maken....
 Ja maar, zo eentje heb ik dus!
Hoera!

Vanmiddag is de overhang van het dak gemaakt...


Nieuw hout erin en eronder...klaar om geschilderd te worden.

Er moest ook nog wat folie opgezet worden in de stad.

Als beloning aten we...



smørrebrød !

woensdag 4 september 2013

Sjalenstrijd!


Ons vrouwenkoor is toe aan nieuwe sjaals. Om iets fleurigs te geven aan de zwarte kledij die wij dragen als we een optreden hebben. Tot nu toe hadden hebben we (lelijke) gele sjaaltjes om en iedereen was het erover eens dat die hoognodig vervangen moesten worden.

Omdat ik nogal wat samenwerk met de "Produktionsskole"  en daar eerder kinder-verkleedkleren had gekocht, deed ik het voorstel om het daar te laten maken.

Twee-en-dertig vrouwen, dat geeft twee-en-dertig meningen over kleur, lengte en prijs.
Er werd besloten om twee-zijdige sjaals te maken van de kleuren, blauw en geel met een zilverdraadje aan de zijkant. En het moest strijkvrij zijn!

De sjaals zijn klaar en oei, oei, niet helemaal wat ik er van verwacht had. De zilverdraad is uitgespaard; de stof was moeilijk te naaien geweest waardoor sommige sjaals schots en scheef in elkaar zitten én, ze zijn aan de korte kant. Daar komt nog bij dat de prijs veel te hoog was.

Nou, je had ze moeten horen, de dames van het bestuur.
(ik was er niet bij, maar had ze slechts afgeleverd. De voorzitster belde mij later in de avond op.).

Ik wist dus dat ik maar beter actie kon ondernemen en stelde gisteren op onze kooravond voor om de dames zo spoedig mogelijk mee naar de Produktionsskole te nemen.
Die afspraak is gemaakt voor volgende week donderdag.

Alleen begon de discussie toen op nieuw:
"Welke kleuren dan? Dubbel of enkel? Waarom moet er in 's hemelsnaam geel in zitten ? Ik dacht dat ze een koker zouden vormen. Hè, nee, niet voor mij. Bij Føtex heb ik sjaaltjes gezien voor slechts honderd kronen. Ik heb liever turqoise. Wie heeft recht van stemmen? Moet iedereen dezelfde dragen? Die kleur staat mij niet! enzovoortenzovoortenzovoort.

Ik ben benieuw hoe het afloopt, donderdag over een week. 
Volgens mij komen er dit jaar geen nieuwe sjaaltjes!








zondag 1 september 2013

Laatste zomerweekend.

Hier in het noorden hebben we maar een korte zomer. Zelfs al zegt de kalender dat we nog een paar weken te gaan hebben voordat het najaar wordt, zegt de volksmond dat de eerste september het begin is van de herfst.

De temperatuur zakt; er wordt wind en regen voorspeld, maar die "meneer van het weer" heeft het (gelukkig) niet altijd bij het rechte eind.

Gisteren was het mooi weer en dat kwam de "Middeleeuwse Markt" in Horsens goed van pas.


Er was van alles te zien en te doen. Hierboven een ouderwetse zweefmolen.
Er was een vrouw die liet zien hoe men vroeger verf en lak maakte, van krijt, klei, hout en okker - de kleuren waar je in het noorden het gemakkelijkste aan kon komen. Het werd gemengd met lijnolie voor grote werken of eigeel met azijn voor schilderijen.
Om ikonen te schilderen moest je blauw en goud hebben dat van ver kwam en heel duur was.

Kom binnen in de aflaat kroeg
en drink een pintje of twee
hier heerst een goede stemming en gezelligheid
en de bard vult het vertrek met muziek.
Er waren volop plaatsen waar je kon eten en drinken, zoals hier bij de "kroeg voor aflaten".

Er lag NERGENS afval.
Al het eten werd geserveerd op koolbladeren en je drak uit ceramische bekers, waarvoor je pant betaalde, die je naar afloop terugkreeg.
Als er al iemand een koolblad verloor, dan kwamen de schapen en geiten het opeten.
Het zag zwart van de mensen, maar je kon op de grond slapen als je wilde, zo schoon!


Er werden kippen en varkens geslacht om de kinderen te laten zien hoe men aan vlees komt.
Er werden varkens aan het spit gebraden..

(...nee, de varkens die op de markt geslacht waren werden gedestrueerd).

Er waren narren en ridderslagen, er waren danseresjes en schooiers, er waren kwakzalvers en kramen met kleding, pijl-en boog en nog veel en veel meer.
We zijn er uren geweest.....
(en kwamen dochter met gezin plus een extra vriendje tegen :-))

Vandaag ging ik met Caroline en Casper naar Legoland. Zij hebben allebei een jaarpas en op de ene zat een vrijkaartje voor een volwassene; en ik mocht mee.
Gezellig zo, met z'n drietjes!
Het weer was koeler, maar overwegend droog.
Casper liep nog steeds in korte broek!

Wie werd er nat? Natuurlijk deze mormor (oma) in de wildwaterbaan. Ik kreeg de volle laag.
In sommige dingen ging ik mee in maar ik vond het helemaal niet erg om te wachten terwijl zij beiden zich vermaakten in achtbanen, duikelende robots en meer van zulks.
Ik ben meer van de rustige wateren...

Van dat alles krijg je honger en het gespaarde geld voor de entree werd omgezet in "eten en drinken zoveel je kunt" in het Polar restaurant.

Die hadden alles wat een kindermaag begeert; smullen maar!

Nog even in Atlantis, waar je midden in de aktraktie in een bobbel naar boven kunt..


Dan omhoog in de pagode, varen tussen atracties, varme chokolademelk drinken in Legoredo, cowboyland....en toen begon het te regenen en reden wij naar huis, moe maar voldaan.

Thuis was inmiddels de pruimenboom geveld.
 (veel pruimen heeft de boom nooit gegeven...ergo...).
Het begin van de omlegging van de voortuin.