Via mijn werk zit ik in het "Rehabiliteringsteam", waar een advies wordt gegeven over het toekennen van vroegtijdig pensioen, een ressourceverloop of een mogelijke flex-baan.
Gisteren kwam er een 20 jarige jonge man met een BMI van 10!!!
Hij woog 25 kilo.
Hij was psychisch ziek al vanaf zijn twaalfde jaar.
Welbespraakt, weloverwogen en heel rustig.
Vreselijk om dat aan te zien;
de fysiotherapeute moest erbij huilen.
Vandaag is hij weer opgenomen......
voor de zoveelste keer...
Een ander verhaal is de rug van de chef.
Artrose.
Versleten rug.
De onderste ruggenwervel is vergroeid met het staartbeentje, de drie wervels daarboven zijn versleten.
Pijnlijk is dat, artrose!
Hij zit onder de pijnstillers momenteel.
Morgen kan hij naar de fysiotherapie; daar zal hij een aantal? behandelingen krijgen.
Vandaag kwamen Jeff en Philip op bezoek. Ivona had zodoende het huis (en haar verkoudheid)alleen.
We besloten om naar het Økolarium in Vejle te rijden.
En dat was een goede keus volgens Philip - en Jeff.
Toen we binnen kwamen kregen we meelwormen aangeboden.
Dat wordt de proteinekuur van de toekomst, wordt er voorspeld.
mmm....ze waren knapperig en best te eten.
En daarna gingen we dan onder de grond en ook "het riool" in.
Hier zie je de onderkant van paddenstoelen en zwammen....wat een lange sporen hebben die!
Je loopt langs boomwortels, voelt hoe zacht een mollenvelletje is. Je ziet waar het vuile water naar toe loopt en hoe het riool wordt schoongemaakt. Je ziet de ratten knabbelen en kunt regenwormen voelen.
Je kunt kijken welke bladeren en vruchten bij welke boom horen, je kunt het vuilnis sorteren en kijken wat her-gebruikt kan worden en wat naar de verbrandingscentrale gaat.
Je kunt er nog veeeel meer.
We klommen weer omhoog uit het riool en kwamen in de technologie van de ruimtevaart terecht.
Hier kon je een raket omhoog sturen...
Zien hoe een ruimtepak er uit ziet en met een magnetische arm werken.
Boven was er ook nog een hele verdieping med recycle producten...van hele kinderkamers tot kleding van...ja, noem maar op.
Wij hebben ons heel goed vermaakt.
De chef ging niet mee (hij heeft nog zo'n last van z'n rug) maar maakte intussen huiswerk voor zijn navigatie-cursus.
Vandaag moest ik bij het "Centrum voor Gehoorverlies" zijn, beter bekend als de dovenschool.
Re-visitatie gesprekken betreffende de leerlingen in de hoogste klassen.
Tussen nummer drie en vier lag een pauze en omdat de school vlak bij de recyclingwinkel van het Rode Kruis ligt, ging ik daar een kijkje nemen.
Ik kocht er een nep-bontjas, bijna nieuw...
...en twee paar schoenen....
...voor de prijs van:
205 Kronen = 27 Euro!
Daar wordt ik gewoon helemaal blij van.
Ik ben namelijk niet iemand die waarde aan merkkleding hecht, maar ik moet wel zeggen dat de kwaliteit ervan vaak beter is dan de goedkope spulletjes. Merkkleding voor weinig geld kopen kan bij tweedehandszaakjes en dat vind ik dan wel weer leuk.
Een waterig zonnetje kwam af en toe door het wolkendek heen kijken en we besloten dat het onkruid in de tuin kan blijven staan. De aarde is veel te nat.
We rijden even naar Vejle...daar ben ik zo lang niet meer geweest.
Vejle heeft een gezellige binnenstad.
Helaas heeft het mannetje veel pijn in z'n rug. Zoveel pijn dat ik hem in een koffiezaakje achterliet en bij de apotheek pijnstillers ging halen.
We gebruikten er meteen maar onze lunch, terwijl we hoopten dat de medicijnen zouden werken.
Een beetje wel, maar thuisgekomen is er meteen een afspraak bij de huisarts gemaakt. Er zit iets knel tussen de wervels denk ik.
En een goeie dokters-check toch is echt wel nodig.
Vanmiddag maar rustig aan doen.
We kunnen de bioscoop kaartjes gebruiken. Een zaterdagmiddag film is nooit weg.
Hoe James Bond was?
Op z'n Deens heet dat : hæsblæsende .Vertaald als ademloos, maar eigenlijk is het meer ...stormachtig of halsbrekende.
Ach, ik heb 'm weer gezien; net als alle voorgaande.
Het thema deze keer- actueel- het elektronische oog dat alles ziet; de whistleblowers die alles weten.
En natuurlijk was alles wat er normaal in een James Bond film moet zitten vertegenwoordigd.
Nu ruikt het hier in huis naar zelfgebakken roggebrood. Mmmm.
