We zijn weer thuis na een korte vakantie/lang weekend Boedapest.
We gingen eigenlijk omdat Hongarije bekend staat om die heerlijke thermaal baden. Zwavel en warmte uit de grond zorgen voor warme baden en meestal is er massage te krijgen.
Dat zag, vooral de chef, wel zitten.
Dus boekten wij een hotelletje zowat midden in de stad en waren vier dagen (vijf nachten) in een stad met ongeveer twee miljoen inwoners en een hoop toeristen.
Het was er warm.
Het was gezellig.
Het was anders.
Op de eerste plaats is de taal die gesproken wordt onverstaanbaar en onverklaarbaar. Kun je uit de Franse, Duitse, Spaanse, Italiaanse, ja zelfs uit de Griekse taal nog een enkele woorden begrijpen, is dat totaal onmogelijk met de Hongaarse taal.
Gelukkig konden de grote-stad-inwoners Engels en Duits, zodat eten bestellen meestal wel lukte.
Op de hotelkamer hadden we tv.
23 zenders.
ALLES gesynchroniseerd.
Niet dat ik tv ga kijken in de vakantie, maar het nieuws was niet te verstaan en een late-avond-film voor het slapen gaan, met Miss Marple in het Hongaars is totaal niet te volgen.
De geld-eenheid is ook zo iets.
HUF = Hongaarse Forinten.
1 Euro is gelijk aan 300 Forint.
Je loopt daar rond met een portemonnee vol met briefjes van 10.000. Het zegt je niks; je kunt de waarde niet echt inschatten.
Een warm gerecht: 3900,00 Forint.
Een taxi naar het vliegveld? 7400,00.
Nog 10 tot 15% fooi?!
Uhhhh....
We hebben lekker gegeten.
We hebben flink gelopen.
We konden voor niks en noppes gebruik maken van het openbare vervoer! Dat is namelijk gratis voor mensen van 65 en ouder!
(wat een service!)
We hebben veel gezien.
We hebben gezweet in de warme stad.
Samen met al die andere inwoners en toeristen.
We dronken cocktails, bier en espresso.
En nu heb ik genoeg van de grote stad.
Van de klamme stank die uit het riool kruipt.
(Nee, niet verkeerd begrijpen. Boedapest is een heel schone stad, maar de vele mensen en de warmte én de vele daklozen zorgen niet voor louter rozengeur).
Van m'n eigen luchtje en al die andere geuren (soms stank) van andere mensen.
Van de lege blik in de ogen van de mensen die in de Metro zitten (het is een kunst om precies lángs iedereen te kunnen kijken).
Van langs-denderende trams, van scheurende auto's en van overvolle bussen.
Van luchtvervuiling en van overvolle vuilnisbakken.
Vier dagen is mooi.
Vier dagen is genoeg.
Ik zou echt niet (meer) in een grote stad - een city willen wonen.
Dan is het toch goed om thuis te komen!
