Over dingen en doetjes in Denemarken.

zondag 29 november 2020

Er hangt iets in de lucht.


Der er noget i luften
jeg véd ikke hvad,
som forår, skønt skoven
har mistet hvert blad,
der er noget i luften
som rosernes duften,
som fuglenes fryd,
skønt rosen er falmet, og fuglen
er draget mod syd.

Er hangt iets in de lucht
ik weet niet wat
iets van voorjaar, ofschoon het bos
bladerloos is
er hangt iets in de lucht
als rozengeur
of vogelenzang
ook al zijn de rozen verwelkt en de vogels
vertrokken naar het zuiden

Ziezo, we zijn bijna in de kerstmaand. Vanaf de eerste december hoor je hier bijna alleen nog maar kerstliedjes op de radio. Hierboven een oude; uit 1911. 

Natuurlijk zijn er ook hier nieuwe liedjes, maar al die oude worden in ere gehouden. Dat wekt herinneringen op. Denen hebben een enorme zangschat en heel veel mensen kennen heel veel liedjes. 
Er wordt ook weer een uurtje "samen zingen op afstand" uitgezonden op de tv. 
Vrijdagsavonds van 8 tot 9. 


De kerstman is ook al gearriveerd, stilletjes deze keer en werd geinterviewd door de burgemeester in het theater. Dat theater dat in het voorjaar failliet ging, maar waar gewerkt wordt aan een nieuwe start. Laten we het hopen; ik mis het en met mij vele andere Fredericia burgers.


De binnenstad is volgehangen met lichtjes en kerstfiguren. Overal staan kerstbomen en het stadhuis is versierd als ingepakt cadeau. Alles om de detailhandel te promoveren en een steuntje in de rug te geven. Ik ga in ieder geval zoveel mogelijk kopen bij de lokale winkels. Dat heb ik overigens altijd gedaan. 

Wij dronken warme chocolademelk in de chocoladewinkel.
Verleidelijk.....


Een van mijn koor-vriendinnen maakte een praatje en zette ons op de foto.



Gisteren kwamen Jeff, Ivona en Philip op de koffie en het eten. Heel fijn, heel gezellig, Ivona is geslaagd voor de opleiding yoga instructeur; een intensieve opleiding van een jaar. Wat was ze blij!


Ze geeft een paar uur per week les op een avondschool en hoopt op vele andere mogelijkheden. Alles hangt een beetje af van de Coronatoestand. Hopelijk komt die vaccine snel!

donderdag 26 november 2020

Ja, dit mag nog steeds..

Gisterenavond waren kleindochter en ik weer eens naar een optreden van de tweedejaars studenten van de musical-academie. Zij moeten immers leren hoe ze zichzelf moeten presenteren, hoe ze hun liedjes aan elkaar praten, zelf beslissen welke liedjes ze willen zingen en kijken of dit aanslaat bij het publiek. Gisteren waren er 6 leerlingen, die ieder 5 liedjes zongen en aan elkaar praten. Dat werd een latertje voor Caroline en mij. Maar altijd weer een gezellige en  feestelijke avond!
Ze kunnen er wat van, die zangers!



Wat is er zoal meer gebeurd deze week.
Voor de maandag lag er een tolk-opdracht. In het gerechtsgebouw in Esbjerg.
De chef reed gezellig mee.
Maar ik was op een verkeerd tijdstip gevraagd, de zaak was net afgelopen. Hun schuld, sorry. Nou ja, ik krijg toch voor een uur betaald. 
Na afloop liepen de chef en ik door het overdekte winkelcentrum van de stad en kochten een nieuwe winterjas voor hem. Hij had hem nodig.


Even er tussenuit is altijd fijn. Er ligt weer volop werk in de zaak. Ook goed!

Dan was er nog een bezoek van een oud-collega en de brei-club, zooo gezellig.
Het koor hield pauze omdat de dirigente in contact was geweest met besmette mensen.
Onze dirigente is organist en de priester plus de koster hadden het virus.

De dagen zijn kort...we staan wat later op. We steken kaarsjes aan.

Lang het hele Østerstrand worden lantaarnpaaltjes geplaatst.


Ik pakte advent-cadeautjes in en moet zelf nog een krans maken en de lichtjes buiten ophangen.

Op het laatst een fotootje van Carls poes, die nu de harten van de hele familie veroverd heeft.
Nee Daisy! Niet op tafel!










 

zondag 22 november 2020

Vijf jaar geleden lag hier sneeuw.

Dat las ik op facebook bij mijn vroegere buurvrouw.

En nu?


Staan de geraniums nog in bloei;
Staat mijn olijfboompje nog bij de voordeur;
"Humperdink", de grasmaaier is nog niet aan z'n winterverblijf toe;
En oei; de tulpen die ik in de plantenbakken heb gezet komen al even kijken.
Veel te vroeg?! Klimaatverandering?
Jazeker.
Maar heb je er wel eens over nagedacht dat de vikingen veel minder kleding droegen dan nu?
Dat Groenland zo genoemd werd omdat het groen was?
Dat de wereldzeeën open waren voor de eerste ontdekkingsreizigers?
Er zijn altijd klimaatveranderingen geweest, alleen gaat het deze keer, door tussenkomst van de mensheid, wel veel te snel.





De winterbanden blijken voorlopig nog niet nodig. Da's benzinebesparend!

dinsdag 17 november 2020

Even een kijkje i huis en de gewone dag.

Wil je even een kijkje nemen in mijn huis? Hierzo! De tafel is gedekt omdat we zondag bezoek kregen. Dat kan gelukkig nog hier. We waren met z'n zessen en zaten aan onze ruime tafel. 


Wat is het al vroeg donker, vind je ook niet? De zon gaat hier om tien over vier onder! Niet dat het veel verschil maakt of'tie d'r is of niet; regenachtig is het al de hele week. Onze overburen zijn allebei een eind boven de negentig en hun kinderen hebben alvast de kerstlichtjes opgehangen. Dat brengt wat gezellig licht voor hen en ook voor ons in deze donkere en een beetje saaie dagen. Ik zal eens proberen om de chef over te halen om de onze op 1 december aan te doen. Licht kan er immers niet genoeg zijn.


Voor die kerstlichtjes moet ik me eerst in de achter-achterkast wurmen om het kerstspul eruit te halen en dan staan die dozen zowat de hele maand december vreselijk in de weg op m'n werkkamer. Maar ja, gezelligheid doet ook veel. Lichtjes buiten, kersversiering binnen. 
We leven met de jaargetijden. 


Ik breide een vriendje voor wie hem wil hebben; zomaar.... Een welkomen afleiding van de deken die ik aan het breien ben voor dochterlief. Ik moet nog anderhalve baan. Het wordt wel een mooie in witte bruine en beige nuances.


Vandaag maakte ik een grote pan tomatensoep.
Sandra heeft de hele week tentamens met haar schoolklassen en vanwege de corona doet de 9.klas 's morgens tentamen en de 10.klas 's middags. Dat wordt dus een latertje voor haar deze week. Daarom maakte ik wat eten voor haar en de jongens. Tomatensoep (ik heb hem gezeefd - ik hoor de jongens al "al die groentes"), ik bakte broodjes en een zette er een schaal zelfgemaakte appelmoes bij.
Ook een makkie voor ons; ik heb vanavond het koor. Dan moet ik niet teveel eten van tevoren.


Ik haalde Carl van school en de chef vroeg of hij op het dak van de werkplaats de regenpijp wilde schoonmaken. Daar waaien bladeren in en dan kan het regenwater niet weg met verstopping als resultaat.  Carl zit in een mum van tijd op het dak; de chef is meer zo behendig. Klusje ook weer afstrepen.

Caroline is in quarantaine in haar appartementje. Ze had vorige week een schoolweek (in Grenå - met overnachtingen) en bij eentje uit die klas is corona geregistreerd. Caroline kreeg zondagavond bericht dat ze zich moest laten testen en wacht nu op de uitslag. Hopelijk komt die morgen.

En er komt weer werk binnen. De eerste coronagolf is qua werk aan ons voorbijgegaan, maar de tweede kunnen we merken. Het was heel stil, wat eigenlijk niet zo erg was (voor ons) omdat we nu tijd hadden voor andere dingen en omdat het niet ons hoofdinkomen  is. Maar het is wel raar als je altijd gewend bent om te werken en je dan ineens een zee van tijd over hebt. Ik heb in elk geval wat achterstallig verstelwerk gedaan, strijkgoed weggewerkt, de badkamer een hele goeie beurt gegeven en, zoals vandaag, gekookt en gebakken. Deze korte dagen vliegen toch snel om. Ik brei er een puntje aan....

Op z'n Brabants: Zat gezwetst vandoag...

vrijdag 13 november 2020

Gewoon omdat het een mooi lied is...

 

Wind Of Change

I follow the Moskva
And down to Gorky Park
Listening to the wind of change
An August summer night
Soldiers passing by
Listening to the wind of change
The world is closing in
And did you ever think
That we could be so close, like brothers
The future's in the air
I can feel it everywhere
Blowing with the wind of change
Take me to the magic of the moment
On a glory night
Where the children of tomorrow dream away
In the wind of change
Walking down the street
And distant memories
Are buried in the past forever
I follow the Moskva
And down to Gorky Park
Listening to the wind of change
Take me to the magic of the moment
On a glory night
Where the children of tomorrow share their dreams
With you and me
Take me to the magic of the moment
On a glory night
Where the children of tomorrow dream away
In the wind of change
The wind of change blows straight
Into the face of time
Like a storm wind that will ring
The freedom bell for peace of mind
Let your balalaika sing
What my guitar wants to say
Take me to the magic of the moment
On a glory night
Where the children of tomorrow share their dreams
With you and me
Take me to the magic of the moment
On a glory night
Where the children of tomorrow dream away
In the wind of change

donderdag 12 november 2020

Heisa!

Tjongejongejonge, wát een gedoe, wát een misère, wat een toestand!

Jullie hebben het natuurlijk ook gehoord in Nederland: 17 miljoen nertsen hier te land zijn/moeten worden afgemaakt. Vanwege een mogelijke variant van de Covid-19, een zgn cluster 5. Die cluster 5 is intussen onvindbaar (Foutje? Te vroeg ingegrepen?), het noordelijke deel van Jutland is getraumatiseerd, een minister die om zijn zetel moet vechten, een staatsminister die zich verontschuldigt. En een rekening die hoger en hoger wordt.....

Dan is er ook nog heibel vanwege het net uitgekomen nieuwe Højskolesangbog. Een verzameling liederen in een boek, dat eens in de tien jaar vernieuwd wordt. Een lied van het geliefde Shubidua moest eruit omdat het zich ironisch uitliet over "de warme landen die niet deugen" en een lied over Ramadan in Kopenhagen kwam erin tot ongenoegen van anderen.


Iedereen in dit land kent het Højskolesangbog. Het "zangboek van de hogeschool", de hogescholen die nog steeds bestaan. Wij zingen altijd drie-vier liederen met ons koor, de kinderen leren veel liedjes op school, je hoort ze op de radio, de tv (we zingen weer elke vrijdagavond met begeleiding via tv) veel bijeenkomsten beginnen met een lied; er is voor elk wat wils. De jaargetijden, de hoogtijden, het leven, de liefde, de hoop, de vrijheid, het Noorden, volksliederen, ochtend en avondliedjes. Dit keer kwamen er 166 nieuwe liederen bij; totaal zijn er nu 602 gedrukt. Ik schrijf nieuwe, maar er zijn ook een paar oude volksliederen bij. Nee, niet alleen Deense liedjes, kijk maar: Hieronder een kleine greep:

173I'm a photographerLaugesen, PeterNavarro-Alonso,
Peter
175Freude, schöner GötterfunkenSchiller, Fr. vonBeethoven, L.
v.
176Should auld acquaintanceBums, RobertSkotsk
folkemelodi
178At samles, skilles adUkendtFolkemelodi
179Die Gedanken sind freitrad. 18.årh.Omkr. 1815
187Livet er en morgengaveRasmussen, HalfdanNormann, Robert
188Jorden drejer om sin akseRasmussen, HalfdanJermiin-Nissen,
Mogens
190There are places I'll rememberLennon J. / McCartney, P.Lennon J. / McCartney,
P.
191What would you doLennon J. / McCartney, P.Lennon J. / McCartney,
P.
200Se, hvilket menneskeJørgensen, Hans AnkerWendler, Merete
201Danskerne findes i mange
modeller
Reich, Ebbe KløvedalLindgren,
Erling
202At kende sig selvKallesøe, JesperSommer, Erik
203When you're down and troubledKing, CaroleKing, Carole
204Über den WolkenMey, ReinhardMey, Reinhard
205Jeg drømmer så tit om et stedKirk, HanneRudbeck, Chr. / Bonderup,
J.
206Hvor du sætter din fodAndersen, Jens SejerBarrett, Sigurd
217Der er noget i luftenGregersen, VilhelmGregersen,
Vilhelm
227O du fröhlicheFalk, J. D. Falk, J. D.

dinsdag 10 november 2020

Waarom wij gans (eend) eten op de avond voor Sint Maarten.


Martinus van Tours is geboren in (ca) het jaar 336. Toen hij 15 was trad hij in het Romijnse leger. Hij werd bekend omdat hij zieken kon genezen en zelfs de doden tot leven kon wekken. Het meest bekend werd hij omdat hij als soldaat de helft van zijn mantel schonk aan een arme bedelaar in Amiens. Hij trok zich terug in een klooster en kreeg zo'n goede naam dat de bevolking van Tours hem als bischop wilde. Maar dat wilde Maarten helemaal niet en hij verstopte zich in een ganzenhok. De ganzen maakten een vreselijk kabaal, Maarten werd gevonden en alsnog tot bisschop benoemd. Als wraak besloot Maarten dat alle gezinnen een keer per jaar een gans moesten slachten op de dag dat de ganzen hem hadden verraden. Hij stierf in 397 en over zijn graf werd een kerk gebouwd. Maarten van Tours wordt op veel plaatsen gevierd. Met een lampionnen optocht, met "bedelen" om snoep. In Denemarken met het eten van de gans (of eend, want een aan een gans zit veel vlees). Natuurlijk, de Denen kiezen immers altijd voor (samen) eten.