Omdat het nog mooi weer was gisteren plukte ik de witte bessen en de kruisbessen. En als je ze dan toch geplukt hebt kun je ze net zo goed schoonmaken en er gelei van koken. 

Oh ja, ook nog een rondje door de moestuin en water geven aan die planten en kruiden die het nodig hadden...en voor je het weet is het lunchtijd.

Toen kwam Carl om te werken. De chef had een off-day. Te veel getraind en vanwege de jeuk een antihistamine genomen. Hij zette Carl aan de gang met het wegbranden van onkruid op de inrit en de terrassen, maar dat was binnen een 20 minuten gepiept. Omdat het aan de straatzijde achter onkruidvrij gemaakt moest worden (anders groeit het teveel over de stoep en als huiseigenaar moet je hier zelf voor zorgen) besloot Carl om dan ook maar meteen de klimop-heg te snoeien. Ik ging (natuurlijk) helpen. Zeven zakken naar de stort gebracht en toen vlug onder de douche.Ik had om vier uur een afspraak met Lisbeth om op een terrasje een glas wijn te drinken en daarna naar de film te gaan. Maar na dat glas wijn besloten we om een hapje te eten en de film de film te laten. Dat was immers veel gezelliger. Lekker gegeten, lekker gekletst. Fijn!

Intussen is de gelei klaar (de rode bessen die ik eerder deze week plukte werden samen met de witte verwerkt). De zomer van 2025 in potten. Vroeger was er meer te plukken, maar ik vind het mooi zo. 

Net nog boodschappen gedaan voor morgen. Vijf en zes juli zijn de jaarlijkse feestdagen in Fredericia en morgen komt de familie eten; het 6-juli menu.
Kip (3 stks), nieuwe aardappels, peterseliesaus, komkommersalade en als toetje aardbeien met room. Voor de vegetariërs is er een stuk zalm.

Echt zomer

Het gebeurt niet vaak dat de temperaturen in dit land ver boven de 20 graden komen, maar dat was wel het geval de afgelopen dagen. Ik vind het heerlijk (wij kwamen niet boven de 27) maar het was wel een beetje lastig om de deuren en ramen op kiertjes te houden vanwege de logerende poes. Met de markiezen uitgerold, de parasol opgeslagen en binnen in huis de ventilator was het best uit te houden.
 

Ons huis is gelukkig vrij koel en de poes wist altijd de koelste plekjes te vinden en toch de hele boel te kunnen overzien.

Vandaag waait het weer; af en toe zelfs met harde windstoten. We zijn begonnen met de snoei. Carl is alweer twee dagen komen werken en komt strakjes weer een paar uur. Zakken en trailers vol groen worden afgevoerd. Het groeit hier als kool!  

Er kwam ook een nieuwe TV. Zie je die witte plek op het beeld? Na wat googlen vond ik uit dat het defekte diodes waren. Gelukkig kost een TV vandaag lang niet zoveel als vroeger. Maar wat zijn ze toch groot. Idioot eigenlijk dat die kleinere duurder zijn. 

Waar is de poes...daar is de poes.

Deze week hebben wij de poes van kleindochter en haar vriend. Die twee zijn een weekje naar Lissabon en poes Nala kon echt niet alleen blijven in hun een-kamer flatje. De poes moet hier nog even wennen; poezen zijn gewoontedieren. Het is een binnenkat, dus alle buitendeuren zitten dicht en de ramen staan op een kier. Haar gewoonte is om overdag te slapen want dan zijn haar baasjes immers aan het werk. Ergens ligt ze nu dan ook te slapen, maar wie weet waar?!

Ik vind dat het beter gaat met de man, maar hij vindt dat het veel te langzaam gaat. Zaterdag fietsten we voor de eerste keer dit jaar over Fælleden en langs het Østerstrand. Dat is ongeveer 15 kiliometer. Bij Café Østerstrand nam ik een ijskoffie en en de chef slush-ice. Fijn 💓. En vandaag fietste hij zelf naar het revalidatiecentrum waar hij meer dan een uur bezig was. Morgen spierpijn denk ik.

Ook weer klaar

Gisteren was de beurt aan de jongste kleinzoon die ook de negende klas afsloot met een prachtige puntenlijst. 

De feestelijke dag werd gevierd op de binnnenplaats van de school en daarom mochten er meerdere familieleden mee.

 

Examensbewijs, puntenlijst en een rode roos voor de geslaagden.

En een foto van ons (ook met zijn beste vriend in dat witte overhemd)

En na afloop gingen we taartjes eten bij een heel leuk zaakje. Wat een gezellige dag was het weer.

Het dagelijks nieuws ;-)

De chef had een intake gesprek met de fysiotherapeut om de revalidatie op te starten. Dat centrum ligt ook in het sundhedshus. Ik ging in de tussentijd een eind wandelen over het strand en de stadswal aan zee. "Wat knapt een mens daarvan op".

Ik klom omhoog de trap op naar de wal en daar zie je de ronde steiger en het cafeetje met het terras.

Kijk daar ligt het sundhedshus op het eind; dat hoge gebouw. Vrijdag begint het revalideren. Langzaam aan, zei de fys. Het zal veel pijn gaan doen want alle spieren zijn verzwakt.

Vandaag zat ik weer eens bij de tandarts. Hij was nog steeds niet 100% tevreden over de kies die een wortelkanaalbehandeling heeft gehad. Weer schoongemaakt en een nieuwe afspraak in augustus.

Daarna had ik een afspaak met oude collegaas bij Gelato di Natura. Koffie, een croissant met Dubai-Chocolade en gepraat over wat er het laatste halve jaar gebeurd is. We worden er niet jonger op; dat was te zien en te horen.

Ik pikte twee foto's van FB waarop Carl die zijn diploma kreeg bij het afsluiten van de 9-klas. De leerlingen zijn nu 15/16 jaar en gaan hierna naar vervolgopleidingen.

Morgen ga ik naar Odense waar ik mee mag naar de diploma-uitreiking van Philip.

Het groeit welig in de tuin. Volop witte rozen. Dan denk ik steeds aan Nana Mouskouri met haar Weisse Rosen aus Athen.

Ik ben begonnen aan de bessenpluk. Vandaag de rode, zaterdag de witte en de kroezels. Het net heeft geholpen; ik heb een flinke zak in de diepvries liggen. En een schaal met "rysteribs". Gesuikerde, die we vanavond eten met wat yoghurt.

Mijn jarige zus.

Mijn zus werd 70 en gaf en feestje en gelukkig kon ik van de partij zijn. De chef kon niet mee. Hij is nog steeds en blijft voorlopig nog wel een tijdje in behandeling en zo'n lange autorit was niet mogelijk. Maar dochter Sandra ging mee en wat was dat reuze gezellig.Carl is nu 15, bijna 16 en bleef thuis bij de poezen. Morfar en hij zagen elkaar elke dag een paar uur. Carls' fiets kreeg een goede beurt, het gras thuis werd gemaaid en hier werd het onkruid tussen de tegels verwijderd. Die twee heren gingen elke avond uit eten!! Het is ze gegund hoor; ze vermaken zich allebei goed in elkaars gezelschap. 

Wij konden pas vrijdag weg, dus...file bij Bremen, veel files in Nederland. Wat wil je als je in de spits terecht komt. We hebben het geweten hoor hóe druk het in Nederland is. 

We mochten logereren bij mijn broer en schoonzus en die hebben zo goed voor ons gezorgd. Nog een bedankje voor jullie! De ene avond kwam hun dochter mee-eten, de andere dag was het hun zoon. Die wilden hun "verre" nicht (onze dochter) graag ontmoeten, want het was lang geleden dat ze elkaar gezien hadden. Gezellige dagen hadden we. 

Er kwam een luchtballon voorbij

Lekker buitenzitten in de gezellige tuin.

We zagen ook wat van de stad Tilburg; even wat shoppen en iets drinken want het was warm.

Het was ook warm op de verjaardag van mijn zus eergisteren. Ze hadden een tent opgezet om de zon te weren en zodoende zaten we ook droog toen er toch een buitje viel. Twee grote kleinzonen serveerden en op het laatst was er een uitgebreid buffet.

Ook hier was het leuk voor onze dochter om de familie van neef en nicht te zien. Voor mij trouwens ook.

Jammer dat er van Luc (links) alleen maar een stukje schouder te zien is.
Volgende keer beter.

De jarige job wil zelf liever niet op de foto,
dus deze heb ik even stiekem genomen.

We zijn weer thuis. Op de terugweg werden we via Google Maps geadviseerd om een andere route te nemen en zo reden we weer eens dwars door Hamburg, maar we hebben wel wat tijd bespaard. Oost west-thuis best. We werden een beetje gemist 😇. 

Een zomers blogje

Eigenlijk zou ik best een langer blogje kunnen schrijven, maar het weer is veel te goed om binnen te zitten. Het is hier lang niet zo warm als bij jullie in NL. 23 graden, volop zon en een flinke bries. De was droogt binnen een uur en als ik de deuren even tegen elkaar open zet vliegt het stof vanzelf de deur uit. 

In juni ruiken de bloemen het heerlijkst.  Op mijn wandelingetje kom ik langs deze heerlijke jasmijn. Die had ik tot vorig jaar ook in de tuin, maar die groeide veel te hard en werd in de herfst door Carl flink gekortwiekt. Alles groeit hier zoals gewoonlijk veel te hard. Voor je het weet moet de snoeischaar er in. Nu nog niet want er zitten nog veel nestjes. Even wachten tot na Santhans (Oeps dat is maandag al 😮; de tijd gaat erg snel.

Ik wandel vaak tussen de koeien door. Die lopen vrij rond in het gebied bij Madsby, maar worden door roosters verhinderd om de stad in te wandelen. Ik las vorige week dat wolven die roosters wel kunnen passeren. Wolven heb ik hier nog niet gezien maar er zijn wel veel herten in de tuinen en zelfs op de stadswallen.

Met de chef gaat het ook wat beter. OUH (plastic chirurgie) laat de wond het liefst vanzelf genezen. Dat zal nog wel een tijdje duren, maar de hechtingen zijn eindelijk verwijderd. Hij moet daarom nog twee keer per week naar de ziekenhuiskliniek. Maar: hij fietst weer een beetje! Woensdag heeft hij een gesprek met een fysiotherapeut om de revalidatie te starten.