Midden d'r in.

We zijn allemaal weer druk met onze zaakjes. 

Wij, de kinderen en kleinkinderen.

Casper is op gitaarles...

(en speelt voetbal),

Carolines dramaklas is weer begonnen.

(en de lessen op de creatieve school).

Carl heeft zijn laatste maand bij zijn "dagmoeder". Vanaf 1.oktober mag hij naar de "børnehave".

Philip heeft zijn ouders meegenomen voor een vakantie in Bosnie en Croatie...

( gecombineerd met familiebezoek).

.

De handyman heeft volop opdrachten.

(gelukkig maar!)

Ik heb volop te doen op scholen en conferenties....

en we hebben extra oefenavonden bij het koor, vanwege een gezamelijk concert met het herenkoor en de harmonica club..

Halleluja!

Kerks

Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet zo kerks ben. Toch wil ik wel ergens bijhoren en daarom ben ik, sinds ik hier kwam wonen aangesloten bij de katholieke menigheid hier. Veel katholieken zijn er niet in dit protestante land. Onze parochie telt hoogstens 370 zielen. Hierbij hoort een school met 250 leerlingen. 

Kleinschaals dus. 

Sinds gisteren is er een nieuwe pastoor gekomen, eentje uit Roemenie. De vorige kwam uit Duitsland, maar is gestegen in graden en heeft een grotere parochie gekregen. Daarvoor hadden we een Pool en degene die vóór hem kwam was uit Belgie..... We zijn daarom gewend aan het evangelie in iewat verwrongen taal en een preek die soms moeilijk te volgen is. 

Ach, het gaat om de saamhorigheid, nietwaar en één van de mooie dingen tijdens de mis is (vind ik) dat de mensen elkaar een hand geven en vrede toewensen. Naast mijn bank stond een scootmobiel en de heer die erin zat kreeg tranen in zijn ogen door de goede wensen en handdrukken van de kerkgangers. Dan krijg ik ook een brok in mijn keel.....

We hebben sinds kort ook een orgel. De organiste is een spastische dame op leeftijd. Ze speelt heel mooi, maar vanwege haar handicap vrij langzaam.

Doe daarbij een pastoor die niet kan zingen en een menigheid die een verkeerd lied voor zich heeft liggen........Chaos compleet. Dan wordt er gelukkig gelachen!

Rouwbrief

Dat doen ze hier niet, een rouwbrief sturen. Ook geen geboortekaartjes. Hier gaat het nieuws nog steeds rond op de ouderwetse manier....we vertellen het rond.

Vroeger ging er een bode langs de huizen, vandaag de dag gaat het via telefoon of sms.....

In NL sturen ze wel een rouwbrief.

Ik kreeg hem vandaag binnen (maar ik wist het al veel langer, want ook in NL vertelt men het rond).

Een zachtmoedige, aardige, vriendelijke oom is niet meer.

Ik kon er niet bij zijn, maar het kaartje is al lang weg.....

voor mijn nichtje en mijn neef....

en hun familie...

Sterkte!

Da's nog eens korting!

Ze zien er een beetje saai uit, zoals ze daar voor de kasten hangen. Maar ze staan echt leuk, deze koopjes.

Een zaak met hele bekende merken ruimde ALLES op om plaats voor de wintercollectie te maken. 

Totale korting: 1540,00 kronen.

Daar kòn ik niet aan voorbij lopen.

Hoe jong....

De kleuren zijn vervaagd.

De foto is dan ook 37 jaar geleden gemaakt.

Je ziet het al, in een tijd dat trouwen onconventioneel was.

Géén witte jurk, géén officieel pak.

Wandelen naar het gemeentehuis.

Jong, slank, verwachtingsvol.

37 jaar ....door lief en leed....

Ridder..

Vandaag was de schoonzoon jarig en werden we uitgenodigd op een heerlijk buffet.

garnalen, meloen met ham, zoutaardappeltjes, soufleetjes, roastbeef, kip, bruschetta, sla met boontjes, groente.

Carl moest na zijn middagdutje zijn ridderuitrusting laten zien; dus hij kwam even op de foto....

En van vorige week lag er nog een foto van Philip in de camera....

Even oud.....

De een vecht met een draak en de ander is motorcoureur. 

Aan fantasie geen gebrek.

Op de middeleeuwse markt in Horsens kom je van alles tegen. Deze vrouw beheerste de kunst om een mand op het hoofd te dragen!

En deze instrumentenbouwer uit Oostfriesland speelde de mooiste 

melodien.

Jammer dat het zo regende toen wij er waren.

Nu schijnt de zon, maar toen we even boodschappen gingen doen zag de lucht er dreigend uit.