"Het lijken de jaren zestig wel", schrijft mijn collega in een sms.
Protestliederen, banners en flyers en de toegang tot school en werk is verboden.
Vanwege een conflict zijn alle lerareren (onderwijzers) ge-"lock-out'et" en mogen daarom niet op hun werk verschijnen.
Alleen personeel met een andere CAO en ambtenaren mogen nog werken op school, of zoals ik, bij de studieraadgeving.
Niemand vindt het leuk, zelfs de leerlingen niet. Het is ook een domme tijd, zo net voor de examens :-((.
Maar de onderhandelaars staan stijl tegenover elkaar; geen overeenkomst - dan nu dus lockout.
Ook de dochter mag niet gaan werken. Als je dan denkt dat ze rustig thuis mag blijven heb je het mis. Als je geld wilt beuren (je salaris) da moet je je op verzamelplaatsen melden en dan "wordt je ingezet" voor het protest.
Mijn baas had zijn dochter mee naar het werk genomen; sommige scholen draaien op halve kracht, andere op nog minder.
Als het doorgaat zullen de grootouders ook een paar dagen moeten oppassen. Het werk blijft liggen; afspraken worden afgezegd; het is een grote romslomp......
Ik mis mijn collega nu al!