"Het lijken de jaren zestig wel", schrijft mijn collega in een sms.
Protestliederen, banners en flyers en de toegang tot school en werk is verboden.
Vanwege een conflict zijn alle lerareren (onderwijzers) ge-"lock-out'et" en mogen daarom niet op hun werk verschijnen.
Alleen personeel met een andere CAO en ambtenaren mogen nog werken op school, of zoals ik, bij de studieraadgeving.
Niemand vindt het leuk, zelfs de leerlingen niet. Het is ook een domme tijd, zo net voor de examens :-((.
Maar de onderhandelaars staan stijl tegenover elkaar; geen overeenkomst - dan nu dus lockout.
Ook de dochter mag niet gaan werken. Als je dan denkt dat ze rustig thuis mag blijven heb je het mis. Als je geld wilt beuren (je salaris) da moet je je op verzamelplaatsen melden en dan "wordt je ingezet" voor het protest.
Mijn baas had zijn dochter mee naar het werk genomen; sommige scholen draaien op halve kracht, andere op nog minder.
Als het doorgaat zullen de grootouders ook een paar dagen moeten oppassen. Het werk blijft liggen; afspraken worden afgezegd; het is een grote romslomp......
Het is kwart voor zes, maar ik heb nog helemaal geen honger.
Dat komt natuurlijk door de zomertijd, maar ook van het gebak dat de dochter had meegebracht. Ze zouden vandaag niet komen, maar Caspers konijn ging dood en moest hier in de tuin begraven worden.
In een mooie doos lag het konijntje, alsof het sliep...en op de plek waar het nu begraven is staat een steentje met zijn naam erop. Carl en ik hebben sneeuwklokjes geplukt.....
De vraag van een driejarige: "Carlos (zo heette het konijn) is nu bij de dierenarts hoog boven in de hemel...nog boven de maan. Maar waarom hebben we hem dan in de grond gestopt?"
Als troost hebben we taart gegeten.
Pasen.
In DK horen ook de drie dagen van te voren bij Pasen.
Witte donderdag (skærtorsdag), Goede vrijdag (lang fredag) en Paaszaterdag (Påskelørdag) zijn vrije dagen.
Alles was gepland. De reis besproken....het hotel....ingechecked op het vliegveld en we waren er netjes op tijd.
U vliegt de 22 maart; (op welke dag is dat, vroeg ik de chef:hij keek op de kalender: da's een zaterdag.
Okay,ik schrijf het meteen in de kalender).
Maar 22 maart valt op een vrijdag!
Verkeerd gekeken op de kalender. En niet nagekeken!
Au, au, au.
Tranen, woede, verdriet en spijt.
Allemaal dingen waar je niets mee aan kunt.
Alsnog een enkele reis boeken werd vreselijk duur, dus we hebben er helemaal vanaf moeten zien.
De chef vond het zo erg dat hij voor vijf dagen in een hotelletje boekte in de Harz. Naar het chalet gaan was te koud; het water kon er niet opgezet worden vanwege nachtvorst.
Wij zijn daarom, als pleister op de wonde, een weekje in Braunlage geweest. Volle zon, maar vreselijk koud. Daar was de wintersport nog volop aan de gang.
Nou is onze spaarrekening op! Aan.....au, au, au; stom,stom, stom. Ik heb er gewoon buikpijn van!
Wat een højskole is? Nee, geen hogeschool maar ....
"....een opleiding die onderwijs en samenzijn aanbiedt, met als belangrijkste doel inzicht in eigen leven, inzicht in de samenleving, opleiding in democratie en dat door de minister van onderwijs is goedgekeurd. Het onderwijs moet een breed, algemeen karakter hebben. Specifike vakken of speciale groepen kunnen een vooraanstaande plaats krijgen maar nooit ten bekosting van het algemene."
Je kunt er kursussen volgen varierend van één week tot een half jaar en je logeert op school. Los van deze kursussen worden er alleenstaande arrangementen gehouden, zoals vandaag de "dejlige torsdag".
Maar ik heb er eentje, die ook nog eens op dit blog meeleest :-).
Een peettante, die nog in haar eigen huis woont, met een tuin en met een "boven" en die elke dag dus trappen klimt. Die nog fietst, al zijn het geen grote afstanden meer...
Een peettante, die als oudste (bijna) alles van de familie weet.
De peettante, naar wie ik vernoemd ben (zo ging dat vroeger....eerste naam, die van de oma van moeders kant, tweede naam, die van de peettante en nog een derde voor de zekerheid.
Dat hebben ze nooit kunnen snappen in dit protestante landje :-)).