Gevulde dagen.

Een boeketje van de buren-van de buren-van de buren :-), die gisteren op de koffie kwamen.

Gezellig zitten kletsen over van-alles-en-nog-wat.

Dan zie je weer eens hoe de tijd vliegend voorbij gaat.

Hun tienerkinderen woonden nog thuis toen we hier kwamen wonen; de onzen waren nog klein....

Nu heeft hun oudste kleinkind al zijn eigen flat en zijn zij beiden de zeventig gepasseerd.

Vandaag zijn we wat practisch bezig geweest.

Boven moet er laminaat gelegd worden in de kamertjes.

Het laminaat hebben we al een tijdje klaarliggen, maar er moet eerst worden opgeruimd.

We zijn op de overloop begonnen. waar we een open ruimte hebben tussen de slaapkamer en de kastdeuren.

De oplossing is: een open kast van Ikea, op wieltjes, zodat er achter plaats is voor de koffers en een rieten mand, waar de zomer/winterkleren in bewaard kunnen worden.

Het past..precies!

Maar mensen, mensen, wat hebben wij een hoop "dingen".
Ik ben niet zo'n goeie weggooier; je weet toch maar nooit of het nog ooit te pas komt......Maar áls ik het dan ooit nodig blijk te hebben, dan weet ik vaak niet waar ik het neergelegd heb.
Nu gaat de bezem er door!!
Morgen nog niet....oudejaar en nieuwjaarsdag ook niet...maar dan!!

Slordige fotografie.

Ach, wat jammer nou weer!

De camera in de telefoon stond niet goed. HDR was uitgeschakeld.

Had ik waarschijnlijk zelf gedaan, toen ik "nee"zei tegen de flits.

Slordig; te vlug; niet gefocuseerd, dit alles maakt mij tot de slechtste fotograaf aller tijden. Zucht!

Ik geniet van de foto's op het blog van de Herberg of die van Emie .

Díe kunnen er wat van!

Ik heb scheve horizons, verkeerde belichting, foute momenten....

Ik zal eens een keer een goed voornemen maken voor het nieuwe jaar (iets wat ik anders nooit doe):

Geen slordige foto's meer nemen.

Focuseren!

Dus misschien - van nu af aan - betere kiekjes.
Afgesproken!

Een dankbaar hart!

Een dankbaar hart, dat is het gevoel dat ik nu heb, na de kerstavond.

Bij jullie begint de kerst nu pas, bij ons zijn het diner en de pakjesavond voorbij.

Heerlijk gezellig en warm was het!

....voor wie is dit pakje?

vader en zoon

pakjes op tafel

voor Caroline

lego turtles

voor iedereen wat!
Twee avonden op een rij;
Hoe rijk kan een mens zijn!

Lillejuleaften.

Lillejuleaften, de avond vóór kerstavond.

tractatie...

dadelijk vast een cadeautje...

zal ik even helpen...

een ninja turtle!

.

It's going to look a lot like Christmass.....

De meeste cadeautjes zijn ingepakt.

Er is confect gemaakt.

Koffie drinken bij de dochter en familie, waar de kerstboom stond te geuren.......

en met de chef langs de dienstdoende arts, omdat hij wéér een infectie heeft (in zijn been deze keer) en voor de vierde keer dit jaar aan de penicilline zit.

Morgen moet hij eerst maar even naar zijn eigen dokter!!

De wind suist hier om het huis; het regent z'n best; winterweer!

De vierde zondag in de advent.

Kerstzangers

We stonden in de stad; op verschillende plekken; we zongen kerstliederen, mijn koor en ik.

Het klonk goed, al zeg ik het zelf.

De mensen bleven staan om te luisteren.

Christmass singers.

Goed gevoel.

Nee, ik maakte geen foto's.

Het was donker; het was laat; een beetje koud 

en op het laatst ging het miezeren.

Bijna hebben we de kortste dag van het jaar; 

daarna gaan we de zomer tegemoet!!

Het VVV (turistkontoret, heet dat hier) heeft een nieuwe film over de stad gemaakt.

Die kun je hier zien:

Fredericia

Mormor toer

Vermoeide benen na een middagje uit met de twee oudste kleinkinderen. Ach, had ik toch andere schoenen aan moeten doen en geen laarzen.....zucht! Even zitten en dan is het zo weer over.

Op de achtergrond zie je de kerststal staan; de oude, die ik uit het huis van oma en opa heb meegenomen. Het stalletje is nog door mijn, lang geleden overleden, schoonvader gemaakt.

Reine nostalgie, want zowel de figuurtjes als de stal zullen niks waard zijn in moneten. Maar er zitten mooie herinneringen aan.

Zo is dat bij de meeste kerstversiering die hier hangt...gemaakt, ooit, door de kinderen en zuinig bewaard. Of zelfgemaakt, of gekregen....

De sterren in de keuken zijn nieuw; die heeft dochterlief dit jaar gemaakt; het kabouterhoofdje op de schoorsteen is een van de weinige produkten die de zoon als kind maakte; de "zilveren" kerstklok voor het raam komt van Farmor en ga zo maar door.

Er moet hier geen stylist over de vloer komen, want het pást echt niet bij elkaar; maar het hóórt gewoon bij kerstmis!

Zo'n middagje alleen met de kleinkinderen is altijd leuk. Je praat meer met ze, ziet hun voorkeuren en luistert naar hun dagelijkse perikelen.

We hebben door de lange winkelstraten van Vejle gelopen en binnen gekeken bij een varia van winkels.

We hebben nog wat kerstcadeautjes gekocht en natuurlijk een kleinigheidje voor henzelf.

We hebben ijs gegeten bij Paradiso en uitgerust bij het rendier.

We hebben snoep gekregen 

van de kerstman,

en op het eind zijn we gaan eten bij Jensens Bøfhus.

Ja, hier zouden we en "selfy" maken, 

maar ik had de iPhone niet bij.

Dan maar met de kerst.