Ballade.

Eerst de internet-ballade.

Gisteren: géén netverbinding.

Of het door die ene donderslag kwam, omdat de stroom uitviel in een nanoseconde, óf omdat het "kastje" bijna antiek was, wie kan het zeggen ?!

Geen verbinding dus!

En dat is lastig wanneer je een zaak aan huis hebt.

Bellen dan maar. 

"We kunnen misschien woensdag of donderdag komen".

Ja, duh, dat wordt te lang wachten.

Dan maar betalen, want dan komt de reparatiedienst wél.

't Is weer gemaakt, maar echt eenvoudig was het niet.

Een nieuwe box, een nieuwe opkoppeling....

Vandaag kwam de "eenarmede" van Elfi-data en die heeft het interne netwerk eens goed opgezet.

Nu maar hopen dat het blíjft werken.

Tot slot een ander soort "ballade" als afscheid van de ijsheiligen: 

"Singing in the rain".

Morgen "Singing in the sun"?

 't Is wel te hopen.

Bloemen

Tussen de buien door is het ons toch gelukt om onze potten en kruiken van bloemen te voorzien, zodat het er allemaal wat zomerser uit ziet. Alleen de zomer zelf laat even op zich wachten.

Ook de bakken in de groentekas hebben er nieuwe grond bij gekregen. Over een paar dagen gaan de tomaten erin; daarna de komkommers.

Kulturøen i Middelfart./ Cultuureiland in Middelfart.

Allé, zomer; we zitten op je te wachten!

Daghulp.

 Eigenlijk mag deze foto helemaal niet op het blog vanwege de wazigheid. 't Is maar om even de gezelligheid van de late namiddag te laten zien.

Deze foto is gemaakt na veel gedane arbeid.....

De far/morfar had voor zijn verjaardag een lijstje gekregen met dingen waarbij hulp werd aangeboden. Vandaag kwam de schone zoon om me te helpen met het winddoek op de zolder (dat wat tegen het onderdak zit). Dat hing al een tijdje los en er moest op vele plaatsen vernieuwd worden. Een vervelend werkje, want wij hebben en hele lange zolder, waar je alleen op je knieen rond kunt komen.

De schone zoon bracht mijn lieve dochter mee, die de hele beneden verdieping hier poetste, zodat het nu blinkt als een spiegel.

De kindertjes waren er ook bij; Caroline en Casper deden boodschappen en bakten een cake; Carl hielp iedereen op zijn manier en ik? Ik deed de voortuin!

We hebben een babi- pangang gemaakt en een pudding, waar ik vergeten was om er suiker in te doen; we hebben thee en koffie gedronken en ijsjes gesnoept. 

Nu is het weer stil hier.

Nu is iedereen aan een luie stoel toe. 

We gaan dus maar naar het songfestival kijken... Jij ook?!

En ik duim voor Nederland!

Regen?

Ach, een paar flinke buien hebben we gehad, maar die waren eigenlijk maar net voldoende om de droge grond op aarde te laten lijken. Maar enfin, we hoefden niet te sproeien. De plantjes hebben hopelijk wat meer houvast gekregen. Het onkruid kwam na een uurtje regen al tevoorschijn. Je zóu het wat!

Ook tevoorschijn kwamen de verkiezingsposters. 

De lichte nachten.

Als de zon rond middernacht niet meer dan 18 graden beneden de horizon staat (astronomische schemering genoemd), dan spreekt men van de lichte nachten. In Kopenhagen duren de lichte nachten van 6 mei tot 8 augustus, het meeste licht is het rond de zomerzonnewende de 21 juni, waar de zon slechts 11 graden beneden de horizon staat. Echt heldere nachten waar het niet donker wordt, vindt je op de noordelijke breedtegraden rond 58/59, waar het niet alleen in het noorden licht is, maar over de hele hemel. Het verschil tussen bijvoorbeeld Kopenhagen en Oslo of Stockholm is heel duidelijk. Als het de 21. juni bewolkt is, dan zal het volledig donker zijn in Kopenhagen, maar niet in Oslo.
Wikipedia.

...en blauw.

Vandaag juichen mijn plantjes.

Vandaag regent het namelijk.

Niet veel, een beetje motregen, maar alles telt.

De grond is kurkdroog en we hebben tot nu toe elke dag de plantjes in de voortuin gesproeid.

Gelukkig regende het vorige week maandag niet.

Toen was het zelfs prachtig weer.

De dag van Carolines Blå Mandag.

Dé dag, waarop de konfirmandjes van de zondag ervoor een feestelijke vrije dag houden om samen met hun klasgenoten 

de grote stad te verkennen; te shoppen, 

of "iets anders voor jongens" doen, 

naar Tivoli gaan en afsluitend een gezamelijk etentje hebben.

Rood en wit.

Een hele dag met zang. Leuk, maar best vermoeiend.

Traditiegetrouw was er een 4. mei concert in de Tavlehallen, waar dit jaar het Fredericia mannenkoor, her Beginnerskoor en ons Lunakoor aan meewerkten.

Ook volgens traditie was er samenzang met het publiek.

Vrijheidsliederen, vaderlandsliederen, liedjes over de liefde en over het leven.

Een kijkje uit het raam van ons oefenlokaal, waar we nog even een laatste repetitie hadden.

Na het concert was er een pauze van een paar uur, waarna het koor weer aanwezig was op de dodenherdenking bij het gedenkteken.

Rood met witte vlaggen; kransen, speeches en gezang.

Leve de vrijheid!