Dag kersenboom!

25 jaar geleden planten wij hem; ons kersenboompje.

De kinderen, toen nog klein, konden er over heen springen.

Nu, 25 jaar later heerst hij over ons grasveld. Hij neemt de zon weg en hij legt zijn wortels door de hele tuin heen.

Daarom moest hij weg.

De boom waarvan we zoveel heerlijke kersen hebben geplukt.

Ik heb ze nog ingemaakt dit jaar; ze staan in de voorraadkast.

Maar ook die boom waarvan de kersen elke zomer een vogeloorlogje veroorzaakten. Spreeuwen, merels, duiven en alken vochten om de kersen. Zo'n "concert" begon in aller vroegte en heeft ons menigmaal om vier uur ' s morgens wakker laten schrikken.

De moterzaag ging erin vandaag.

Wij hebben takken en stammen op de aanhangwagen gebonden; de eega moest zes keer rijden...

Carl vond thuisloze insecten bij de vleet...

Iedereen heeft geholpen!!!

Peter heeft grotendeels de moterzaag bediend, de eega gehakt, gezaagd, geraapt en gereden, de kinderen hebben hout gestapeld, Caroline in ik hebben eten gekookt (nadat ook wij in de tuin bezig waren geweest) en bovendien heeft Sandra ook nog de voortuin gewied!

Nu is er een mooie open plek, vol zon, midden op het grasveld.

Een dikke zoen voor iedereen!

Dag boom......

Morgen...

Morgen mag ik naar Kellers Park.

Een conferentiezaal in het Comwell hotel, prachtig gelegen bij Brejning, een kwartiertje rijden hiervandaan.

Kellers park is ooit gebouwd om een heleboel verstandelijk gehandicapten en psychiatrische patienten onder te brengen. Een heel dorp verrees rondom de prachtige, slotsachtige gebouwen, waar vanaf het jaar 1901 tot 1980 mentaal gehandicapten uit heel Jutland en Fyn werden ondergebracht en waar de professoren en een deel van het personeel ook een woning hadden.

Prachtig ligt het daar, omgeven door bossen, aan de fjord van Vejle.

Geen wonder dat het in 2002 werd opgekocht door een groot-entreprenør, die er een wellness-hotel van maakte.

Een gedeelte van de woningen is verkocht aan particulieren, die hierbij een jachthaven in hun achtertuin verworven.

Morgen hebben wij er een "opstartsseminar".

Da's toch een mooie manier om aan een nieuw werkjaar te beginnen, nietwaar?!!

Er zijn van die dagen....

Van die dagen dat er niks bijzonders gebeurd en waarvan je toch het gevoel hebt dat je tijd te kort komt.

Donderdag had ik zo'n echte "Tycho Brahe" dag. Zo noemt men hier pech-dagen nog steeds. Tycho Brahe was astroloog en werd door Keizer Rudolf de tweede gedwongen om jaarlijkse pech-dagen te voorspellen.

Geen echte astrologie, als je het mij vraagt. Maar sindsdien worden pech-dagen dus Tycho Brage dagen genoemd.

Donderdag was het zo'n dag waarop ik het druk had en mijn werkcomputer eerst staakte en daarna niet met het internet te verbinden was. Juist deze dag waren er werklui aanwezig die uren door de dikke betonmuren boorden. Zo'n dag dat alle jongeren die kwamen hele complexe problemen hadden, waardoor ik veel moest uitzoeken en regelen. Niemand die ik belde nam op. #+!4>"%¤!

Ik had m'n lunch vergeten; Ik knoeide koffie op mijn shirtje...

 ga maar door.....

En toen ik naar huis wilde rijden (ik had de auto nodig gehad) begon deze na een aantal kilometers te koken!

Maar ook aan Tycho Brage dagen komt een eind; zucht!

De chef kwam met water en constateerde dat óf de thermostaat, óf de waterpomp óf de toppakking kapot was.

Dat laatste kost een bom geld, dus ik maar duimen.

De andere dag kon het blauwe autootje al naar de garage en 2 uurtjes later zat er een nieuwe thermostaat in; pffft, gelukje bij een ongelukje. 

De foto is van vandaag.

Eerst moesten er vier van deze grote folies gelamineerd worden en dat gebeurt hier op de vloer in de huiskamer. Het is wel je tong in je mond houden en er mislukte er ook een, maaar...we hadden nog tijd om de heg aan de ene kant van de tuin te snoeien.

Voor morgen is er regen beloofd!

Side by side..

Wat niet is, kan komen...

Toen zelfs ons moeder van 90 jaar aan de dvd recorder ging, vond ik het tijd om toch ook eens een stapje in die richting te doen.

Ik snuffelde in Gul & Gratis, de deense vorm voor Marktplaats en vond en vrij nieuwe recorder voor 800 kronen (= ietsje meer dan 100 Euro). Gekocht; in Nyborg; afgelopen zondag bij twee aardige oudere mensen.

Dat "ding" moest natuurlijk ook geinstalleerd worden en daar snap ik geen fluit van.

Mijn dochters schoonvader gelukkig wel.

De chef had alles al op z'n plaats gezet, kabeltjes getrokken en kastjes geruimd.....

Nadat we ontdekt hadden dat de antennekabel losgeschoten was....kwam alles in orden.

Veertien

Weet je nog hoe het was om 14 jaar te worden?

Ik wel.

En vandaag is mijn kleindochter veertien geworden!

Nee, geen foto maken, mormor...

Geneert, knap, verwachtingsvol...

De taart had ze helemaal zelf gemaakt!

Fruit- en kruidentuin.

Neeee, dit is niet mijn tuin. Dit is de tuin van Monique en Kees.

Je ziet toch meteen dat het een nederlandse tuin is, nietwaar?!

Het is alweer meer dan een week geleden dat we daar zaten.

In de heerlijke zomerzon.

Die zon blijft maar schijnen!

Mijn tuin hier is héél droog.

De aarde begint te scheuren.

Toch moest er gewerkt worden en terwijl de chef een auto decoreerde, hakte ik in de moestuin.

Of eigenlijk was het vroeger de moestuin; nu is het een fruit- en kruidentuin.

De rode, witte en zwarte bessen zijn allang tot jam gemaakt. De kruisbessen ook.

De appelboom heeft zware, volle takken.

De citroenmelisse is uit de kloten geschoten, net als de (peper)munt, de maggieplant en de juinpijpjes.

Overal onkruid; uitgelopen aardbeien en een wilde heg.

Dáár heb ik vandaag gewerkt.

Er kwam een volle aanhangwagen uit!

Een staartje..

Ik heb deze week nog vakantie en naast het iewat assisteren in het bedrijf was er tijd om een dagje toerist in eigen land te zijn.

We reden naar Aarhus, naar Den Gamle By, 
een openlucht museum 1.ste klasse!

Deze keer feitelijk om te constateren dat onze eigen tijd al in het museum past!!

De jaren 70.....

De tijd van de communes; van hippiejurken; van knapheid en lage lonen; van vooruitgang en nieuwe technologie.

Een televisie koste vier maandsalarissen en dat werd dus het begin van "kopen op afbetaling", zo vertelde de verkoper...

De winkels, de appartementen, alles jaren 70. Ook dat wat er in de kasten stond en aan de rekken hing..

We dronken koffie in de Konditorie, die er uit zag als een stationsrestauratie in de jaren vijftig.....





en keken naar de vele toeristen uit andere landen, die een rondleiding kregen.

Mooi was het; leuk, warm en interessant. Ook druk, maar op het einde hadden we de gracht een beetje voor onszelf..