En zo kwam de dag...

...dat mijn kleindochter net zo groot bleek te zijn als ik!

Dat kleintje, waarvan we dachten dat ze nooit lang zou worden.

Nou ja, lang zal ze ook niet worden; ik ben altijd de kleinste van het gezin geweest met mijn 1.64, dus over echt lang hebben we het hier niet !

Maar nu is mijn kleindochter me voorbij gegroeid...

Tja, zo gaat het (gelukkig) in het leven.

We zagen het gisteren, waar we 

Mortensaftens And aten.

Eigenlijk moest het een gans zijn...maar wij aten eend.

Vanavond, op de echte Mortens-Avond datum eten we de resten.

Novemberdagen.

Hier keek ik op uit vandaag; de nieuwe Syddanske Universitet in Kolding. 

Aan de andere kant van het gebouw ligt de Designschool......

Glas, glas en meer glas...doorzichtige opleidingen.

Ik was vandaag op "counseling conferentie", aan de overkant.

Altijd weer spannend !

...en natuurlijk, zoals het Danmark betaamt, met een heerlijk lunchbuffet.

De conferentie was om half vijf afgelopen en toen was het al aan het schemeren. Tegen de tijd dat ik thuis was, was het donker.

Ik heb het gechecked: het is hiet pt een dik half uur eerder donker dan in NL. En de dagen worden nog korter....zucht!

Zondag Zingdag

De zondagmiddagconcerten zijn weer begonnen.

Danmark zingt graag, vandaar dat er allerlei zang-arrangementen zijn, overal in DK.

Hier een wat ouder publiek, wat niet wil zeggen dat de jeugd de liederen uit het højskolesangbog niet meer kent.

Ze worden op de meeste scholen nog steeds gezongen. Het højskolesangbog wordt ook regelmatig vernieuwd. Vele nieuwe liedjes en liederen zijn er in de nieuwe uitgave te vinden.

Wij zongen twee klassiekers, een musicallied en een popsong... HAPPY.... van Pharell Williams.

Daarna wordt het zangboek gepakt en de hele zaal zingt mee.

Ach, je moet maar ergens lol in hebben. Ik doe het graag... 

Ongelooflijk !

Mannen in hemdsmouwen; jongens in korte broek; meisjes met blote armen en t-shirts. 16 graden; volop zon.

De 1.november!

Hij is jarig vandaag, mijn (natuurlijk onze) geweldige zoon.

37 is hij geworden.

" Net zo oud als Spiderman", zegt Philip.

Het is maar een weet.

Zonen zijn speciaal; zeker weten.

En deze zoon is een pracht eksemplaar!

Niet alleen voor mij, ook zeker voor zijn vader.

Een buisiness partner, een discussievriend, zelf is hij een uitstekende vader en liefhebbende echtgenoot, hier een helpende hand in het bedrijf en een (als het nodig is) fenomenale medewerker (naast zijn eigen baan).

Dat mooie weer vandaag was vast voor hem!

De laatste dag van oktober..

De laatste werkdag voor mijn collega Charlotte.

Voor haar hoeven al die veranderingen in het werk niet meer. 

Niet weer een verandering in de wet, bij de gemeente of nieuwe en andere opgaven.

Charlotte gaat met vervroegd pensioen.

Een officiele receptie wilde ze niet. Ook geen groot feest met teveel poespas.

Charlotte wilde graag de natuur in en met een vrijdagmiddag lunch haar karrierre afsluiten.

En zo gebeurde het dat we met z'n allen naar Trelde Næs togen (in werktijd :-)) en daar een flinke wandeling door bos, langs klippen en strand maakten.

Om bij het Troldehus van een heerlijk lunchbuffet te genieten.

collega Jens, Charlottes man, Bettina, mijn chef Anders, Rasmus, Charlotte, Tommy.

Heerlijk om zo de week af te sluiten!

Deze halloween'ers stonden net voor de deur.

Voor een duit in het zakje wilden ze wel even op de foto.

Verbinding.

De bruggen van Fyn (Funen) naar Jylland (Jutland)

Ik hou van bruggen.

Ik hou van het samenbinden van landsdelen en landen.

Telefoon, mobiel, internet, blog en diverse interessegroepen.

Ik hou van verbinden.

En combineren.

Het verband zien.

Ik hou van whats app, en viber, en sms.

Al die communicatiemiddelen die er (tot voor kort eigenlijk) nog niet waren.

Van internetbankieren en van mobilpay.

Van de snelheid die tijd overlaat voor het langzame.

Ik hou van lezen,

en breien, 

en kletsen,

en stil zijn.

Van een bioscoopfilm...

Dit is er weer eentje uit het bioscoop-pak.

Ik hou van de najaarsluchten

en het kleuren van de bomen.

Van de brandende kaarsen

en de lange avonden.....

Ik hou van mijn broer
en hoop dat hij beter wordt....

Toch een beurs.

De mee-lezer  op dit blog weet dat ik normaal gesproken een hekel heb aan het bezoeken van een beurs.

Maar gisteren ruimde de eega en ik op in de achtertuin, net voordat het begon te miezeren....en het zag eruit naar meer regen.

Hij kreeg een telefoontje van een klant om hem halverwege de weg naar Aarhus te ontmoeten....

.....en ik dacht: ik ga naar de creative beurs.

Dat beursgebouw ligt bijna in onze achtertuin en ik hoefde me daarom niet druk te maken over een parkeerplaats.

Ik kan er naar toe lopen, maar werd netjes afgezet.

Er wáren me toch een hoop mensen!

Eigenlijk ben ik er alleen geweest om wat nieuwe snufjes en ideetjes op te pikken. Want zelfs al wordt er geadverteerd met "speciale beurs-aanbieding" zijn de prijzen aan de hoge kant. 

Maar oh, wat kan het verleidelijk zijn om dat stofje, met dat patroontje te kopen, of juist die kleur wol of nieuwe speciale breinaalden...

....om het thuis in de kast te leggen, naast al die andere stofjes en bolletjes wol !!

Het enige wat ik gekocht heb was een kop americano koffie.

Saai? Nee, heel rustgevend. Ik hoefde alleen maar te kijken.