Hello, Hello....en Goodbye....

De afgelopen week had het er allemaal inzitten.

Hello Netherland, Hoj Brabant; Dag Moedertje....

Een verjaardag (ons moeder) en de crematie van Adri...

Vreugde, verdriet en toch ook gezelligheid.

Veel familieleden die ik weer gezien heb; jong en oud.

De jaren vallen weg; het leeftijdsverschil verdwijnt.

Jonge neven en nichten zijn ineens ook (bijna) van middelbare leeftijd en hebben grote kinderen.

We kennen elkaar beter dan vroeger dankzij Facebook.

Toch een zegen voor iemand die ver weg woont, zoals ik.

Genoten van het samenzijn met broer en zus.

Wat getimmerd aan het huisje in het bos...en ook nog een dagje Rotterdam.

Waar we heeeerlijk hebben gegeten bij de Bottega Toscana in de Keizerstraat. Dat kan ik van harte aanbevelen; smullen daar!

En op de allerlaatste middag hebben we het Oorlogsmuseum in Overloon bezocht. Daar was ik eerder al eens, maar nu is het museum flink uitgebreid.

Nu zijn we weer thuis.
Van de velden vol asperges in het Brabantse Peelland, naar de velden met bloeiend koolzaad in Zuid Jutland.

Ons moeder.

De leeftijd der sterken....!

Zo noemt men dat geloof ik, als iemand meer dan 90 jaar is. 

Dat is ons moeder! 

91 jaar en nog heel pienter. 

Het horen gaat niet zo best meer, maar verder gaat alles prima!  

We hebben haar twee keer gevierd dit jaar. 

Maandag met een etentje in het "Bomenpark" en gisteren samen met haar zussen, door ons de Tantetjes genoemd.

Volgend jaar weer?  

De plotterbeurs.

Daar kun je plotters kopen,  de printer en cutter die wij nodig hadden. 

In Deutschland.

In Hamburg.

Dus reed de zoon/mededirecteur :-)) met een busje achter ons aan om de machine te halen.

Alles klapt genau! 

Dikke sokken weer.

Gisteren blote benen, vandaag is het sokkenweer.

Daar kwam ik achter toen we op de braderie "onder de brug" waren. 

Het kermisterrein ligt er verlaten bij; De mensen zitten in de koffietent.

De handel was ook maar matig (nou ja, ik heb een paar sandaaltjes gekocht; optimist die ik ben).

Thuisgekomen heb ik een paar dikke sokken uit de kast gevist.

Gisteren was het tuin-werk-weer.

Korte broek en dun shirtje.

Ik heb een aanhangwagen vol takken naar de stort gebracht en er ligt zeker nog een wagen vol; maar dat moet even wachten...

Bij het opruimen in de tuin vond ik...

....deze rotzooi, die mensen bij ons over de schutting in de tuin hebben gegooid.

Niet leuk!

Een flinke werkdag gisteren, die 's morgens al vroeg begon met het opzetten van de fotostage.

Dat doen we namelijk in de vroegte, voordat de klanten binnenstromen.

En nu? Niks meer! Een pizza halen en de laatste aflevering van Downton Abbey kijken.

Halleluja.

Halleluja, Hemelvaartsdag.

Een vrije dag op m'n eigen werk; een dag om te werken in eigen bedrijf. Sommige orders kosten nu eenmaal veel werk.

Enfin, we zijn klaar.

Morgenochtend nog een fotostage aanbrengen in het Kolding Storcenter (daar ben ik de "hou eens even vast" hulp) en dan is de grootste pukkel weggewerkt.

De tuin kreeg een uurtje mijn aandacht. Te weinig voor de achtertuin; net genoeg voor de moestuin.

Nou ja....moestuin....er staat een appelboom en oh ja, de groentekas, verscheidene bessenstruiken, wat kruiden en rabarber. En ONKRUID.

 't Is weer gewied voor zolang het duurt.

Mooi weer? Mnnn, niet echt. Zonnig en droog, maar ik vind het nog aan de koude kant. Goed werkweer, zullen we maar zeggen.

Gisteren legde het eerste Cruiseschip aan in de haven.

3500 man gaat er op zo'n schip!

Die bevolkten onze stad een paar uurtjes en legden hopelijk wat geld in het laatje. 

Da's toch de bedoeling, nietwaar?

Kinderarbeit.

Op het eind van de middag kwam de zomer eindelijk hier naar toe gewaaid. Eindelijk wat warmer, want er heeft hier een koude wind gestaan.

Zaterdagavond waren we op bezoek bij "die Anne und der Sebastian" die in Kiel wonen. Anne was een paar jaar geleden bij ons in de praktijk en we hebben het contact "ein wenig" aangehouden.

Die twee hadden een zomerhuisje gehuurd voor een week in het mooie Hejlsminde en daar waren we uitgenodigd op de BBQ. Het huis lag daar prachtig.

Hoog, zodat je uitzicht op de fjord had.

Helaas was het binnen-zitten vanwege de wind, die overal doorheen joeg.

Anne en Sebastian zijn jonger dan mijn eigen kinderen, maar toen Anne hier in het land haar praktijktijd had was ik een van de weinige die haar hier thuis uitnodigde. Dan zijn de Denen toch wel erg op zichzelf en niet van "den vreemden".

 Hier een fotootje van hen beiden...

Ook hier was het Moederdag de dag er na en werd ik verwend door de kinders.

Bloemen en speciale thee van Jeff, een bloes en sjaal van Sandra.

Heerlijk; maar het heerlijkste is toch echt hun moeder te mogen zijn.

Vandaag moest er gewerkt worden.

Het tienermeisje wil graag geld verdienen. Ze is uitgenodigd om samen met haar hartsvriendin een weekje met haar grootouders vakantie te vieren in Zuid Frankrijk. 

Moeder betaalde voor het vliegticket, maar Caroline moet zelf haar zakgeld verdienen.

Dat kwam goed uit, want de chef heeft een hoop folie dat "geplukt" moet worden...

Vandaag had ze haar broertje bij, morgen komt ze alleen.

Je hebt het toch gewoon gedaan...

Morgen is het moederdag...

Mijn zus heeft de plantjes in de bakken laten zetten.

Dat geven we samen...voor moederdag.

Ach, op cadeautjes komt het eigenlijk niet aan.

Meer op een diepe waardering voor mijn moeder.

Ze heeft het toch maar gedaan!

Vier kinderen opvoeden in haar eentje.

We zijn allemaal goed terecht gekomen; hebben allemaal zelf weer een familie geschapen.

Daarom hier een ode aan mijn moeder.

Voor moederdag:

Bedankt!