Septemberregen.

De tuin is er blij mee, met de regen die hier vandaag en gisteren viel. Zondag hadden wij nog 13 struiken (struikjes) geplant in de    - nog steeds lege - achtertuin.

Later in de week komen er nog een paar groenblijvende boompjes bij en dan maar wachten tot het groeit.

Dus regen komt ons eigenlijk goed van pas...en het blijft nog een paar dagen miezeren volgens het weerbericht.

Sterretje

Het was een dag met een sterretje; een super heerlijke, gezellige, fijne dag. Zo eentje waar je met heel veel plezier op terug kijkt.

Om half elf waren we allemaal bij Sandra en van daaruit wandelden we naar de vestingwallen ( een afstand van nog geen vijf minuten) alwaar de fotografe op ons wachten.

Er werd wat afgeknipt daar onder de bomen en op het gras. Wat er uit komt weten we dus nog niet; de foto's worden naar Sandra gemaild, zodat ze een keuze kan maken. 

Na de foto-sessie reden de eega en ik naar huis om alles klaar te maken voor ons "pølse- en ostebord".

Allerlei verschillende soorten worst, ham en paté's (11 soorten) en diverse kazen mét natuurlijk allerlei toebehoren.

Rond één uur druppelden de gasten binnen. De kinderen natuurlijk, met kroost, Schoonzus met zoon en een paar van onze vrienden.

Zo gezellig en zo lekker gesmuld...mmmm.

De koffie dronken we buiten op.

Dochterlief had drie verschillende taarten/koek gebakken.

En Danmarkskage a'la Glace

En ricottakage

Brownies met caramel

Ook het weer was prachtig.
We zaten buiten tot acht uur 's avonds.
Met een glaasje dit en dat, met wat versnaperingen en spelende kinderen rondom.
Met gelach en een traan als we aan Ivona's moeder dachten.
Met trots en warmte.
Schoonzus maakte een paar foto's van de nakomelingen:

Jeff en Sandra

Casper, Carl en Caroline

Met neef Michael

Philip

Op de andere foto's is het nog even wachten...

Het huis staat vol bloemen; er liggen lieve kaarten; er komen leuke sms'jes binnen.

Zo is het leven toch mooi!

40 jaren..

Als de druiven rijpen is het onze trouwdag.

40 jaren nu al weer; het is alsof het eergisteren was.

Een hittegolf teisterde het land.

Het is maar goed dat we bij een fotograaf een paar foto's lieten maken, want die we zelf maakten zijn helemaal verkleurd.

Ach zie, hoe jong nog!

Een huwelijk van 40 jaren gaat met ups en downs.

Ik, de geboren optimist, zeg bij slechte tijden dat het altijd nog slechter kan. Ik zie de zonzijde...

Maar wat is een zonzijde zonder schaduw.

De eega, de pessimist, heeft altijd een plan B in z'n zak voor als het toch fout gaat. 

Licht en schaduw gaan uitstekend samen.

Nu al 40 jaar.

Zaterdag vieren we het met kinderen en kleinkinderen.

Gewoon wat lekker eten, een gezellige dag samen...dachten wij.

De kinderen hebben een foto-sessie besteld; als cadeau.

Hartelijk gefeliciteerd met jullie 40 jarige bruiloft. We verheugen ons erop om de dag zaterdag samen met jullie te vieren. Om de dag te vereeuwigen hebben we een fotograaf gevonden die van ons allemaal foto's komt maken.
We komen bij elkaar in Danmarksgade 18 om half elf, met kleding in blauw/grijze/zwarte tinten (en natuurlijk geschoren)
Knoez, kus en omhelzing
Philip, Jeff, Ivona, Caroline, Casper,, Carl, Peter en Sandra.

Fantastische kinders hebben wij!

Goed geslaagd, al zeg ik het zelf!

Oh ja, ik moet er nog even bij schrijven dat een 40 jarige bruiloft in Denemarken niet groots gevierd wordt.

's Lands wijs 's Lands eer.

Verbruik

Terwijl de vluchtelingen zich verdringen om een ietsje mee te pikken van onze welvaart; terwijl er mensen zijn die honger lijden; terwijl er armoede heerst ook in de zogenaamde rijke landen, legde een van mijn collega's ons haar dilemma voor.

Ze gaat met haar man zes dagen naar New York en ze stond te twijfelen of ze daarvan een dag wilde doorbrengen op een Outlet Markt van merk-kleding in New Jersey.

Tjaa....een ieder zijn/haar idee.

Vrijheid -blijheid.

Maar wat zou ik het zonde van mijn tijd vinden om een dag aan shopping te besteden.......

(en geld uit te geven aan "merken")

een door de wind geknakte roos

Zondagsrust

Ontbijt op het terras vóór het huis.

Een fietstocht met een stop in Trelde.

Langs Vejle Fjord.

Brood en drinken in de fietstas.

Nog even genieten van het mooie zomerse weer.

Camp 365

Tja, wat doet hij eigenlijk voor werk momenteel.

De zoon, die zijn baan bij de gemeente opzegde om bij een "van alles en nog wat" firma te gaan werken.

Ze organiseren Events;  ze ontwikkelen Bouwproducten voor ontwikkelingslanden; ze ontwerpen leer-projecten; ze werken wereldwijd samen met vele naties.

Morgen gaat er een schip naar Congo, met aan boord een container met stalen woningen, die als bouwpakketten in elkaar gezet worden.

Er gaan ingenieurs en bouwvakkers mee, jongeren die een doel zoeken, oorlogsveteranen, NGO'ers enz..

Die moeten vesten en shirts hebben met een logo.

Die drukten wij "even" vanmiddag.

Stopkei

Het land hier ligt vol met zwerfkeien.

Op de stranden, de akkers en velden, in de bossen en op de hei.

Een restant uit de ijstijd.

En wat kun je beter gebruiken om doorrijden te voorkomen:

Een stop - kei.

Daar komt geen auto meer door!