Er is er een jarig hoera....

Carl en ik waren als eerste op en dekten de tafel.

Morfar ging naar de bakker en haalde zondagse rundstykker (Deense broodjes) en vier stukken brunsviger.

De jarige, nog in z'n slaapshirt, mocht de cadeautjes open maken.

Er is er een jarig hoera, hoera!

Om half elf gingen ze alweer naar huis, de drie logeetjes.

Er moest nog een taart worden versierd en een kringle moest de oven in.....

Dat lekkers kregen we 's middags bij de koffie.

Zo dadelijk...

Komen er drie kleinkinderen een nachtje slapen.
Gezellig toch; de ouders gaan naar een feestje.
En....morgen is het Caspers verjaardag.
13 wordt hij.
Morgenvroeg dus hier...net als lang geleden....en verjaardag-ochtend vieren.
Met broodjes en wat lekkers.
Met cadeautjes en de vlag uit. 

Leuk toch zeker!

Septembers hemel.

Septembers himmel er så blå

dens skyer lyser hvide....

De september hemel is zo blauw

en haar wolken lichten wit.....

Een vreemde in het land....

Dag juffrouw, ben ik hier bij de burgerlijke stand
Ik heb een zoon gekregen, die ik aan wil geven.
Ik weet niet hoe dat moet, ik ben een vreemde in dit land..
Kom geen paniek meneer, dat regel ik wel even!
Naam van de moeder: Maria
Gehuwd? Nee juffrouw
Maar 't kind zal Jesus moeten heten.
Wanneer geboren? Middernacht.
U bent de vader?
Mijn God dat zou ik echt niet weten...
In dat geval kan ik het kind niet registreren.
En de naam Jesus komt niet voor in ons cahier.
Ik zal de zaak eerst grondig moeten equibreren
Zet U maar vast een kruisje op dit formulier.....

...uit een deel van de keten....van laaaaang geleden....

Op de top.

Niet lachen alsjeblieft..

Wij stonden vandaag boven op de Hemel-BERG (Himmelbjerget).

De Hemelberg is....147 meter hoog. Ahum!

Ik was er jaren niet meer geweest en was vergeten dat het wel een mooi plekje is. Je kijkt uit op de meren van Silkeborg en Skanderborg.

De "berg" is eigenlijk geen echte berg, maar geschapen door in de ijstijd omhoog geduwde aarde, waarbij ook de grote meren gevormd werden.

In de loop van de middag ging de wind liggen en werd het heel aangenaam weer.

En omdat we in de buurt waren lag de Himmelberg op de route.

Het plateau op de heuvel staat vol met souvenirzaakjes, ijstentjes en gedenkstenen.

Een steen voor de drie koninginnen, Thyra, Margrethe en

Dagmar.

Een steen voor Steen Steensen Blicher, die in 1839 op deze plaats de eerste volksverzameling hield.

Een gedenkteken voor Tscherning, een politicus tijdens de oproerdagen rond 1850.

Voor Leopold Budde, een schrijver, voor.....enz..enz..enz..

Nog even doorgereden naar Silkeborg, waar we toevallig op een kofferbakverkoop belanden (spullen met kwaliteit moet ik zeggen), waar we twee canvasdoeken en een mooi vest kochten voor een habbekrats.

En met de schapenwolken boven ons weer terug naar huis.

Muizenarm

Op het werk was het deze week niet erg druk en daarom dacht ik dat ik best een hoop computerwerk kon afhandelen.
Zo gezegd, zo gedaan.

Dat heeft me een zere arm bezorgd!

Even rustig aan dan maar.

Gek hè, ik merkte het net pas, toen ik achter de computer ging zitten.

Niet toen ik de bedden verschoonde; niet toen ik de was op hing; ook niet toen ik de chef hielp met het foliewerk en ook niet bij het eten koken.

Het heeft dus wel degelijk met het "computeren" te maken.

Die arm moet even rust hebben....Even geen muis!

(over 10 dagen komt onze masseur weer - wat een luxe, nietwaar...eens in de twee maanden een half uur massage, betaald door het werk. Enfin, de masseuse weet er wel raad mee!)

Fietsweer-

Het valt veel mee met die beloofde regendagen. In ieder geval hier bij ons. Zo af en toe en bui, maar voor het meeste open en zonnig weer. 

Fietsweer dus.

Zolang ik niet veel op andere plaatsen hoef te zijn neem ik de fiets naar mijn werk. Lekker uitwaaien. 

Vandaag kwamen de (kleine) groenblijvers voor de tuin. Ach, die moeten een aantal jaren goed doorschieten, wil het wat worden. Ik mis het groen in de achtertuin best wel. Nu kijk ik op de flats aan de achterkant, die vroeger verscholen gingen achter onze hoge bomen. 

Maar die hoge bomen hielden ook veel zon uit de tuin en dat heeft toch de doorslag gegeven om ze om te hakken 

Nu is het veel lichter, ook in huis.

Het huis van de buurman is verkocht. Aan jonge mensen met twee kleine kinderen. Het werd verkocht voor de gevraagde prijs, wat wij natuurlijk erg waarderen. Dan behoudt het onze ook haar waarde, nietwaar. 

De chef heeft een paar maanden geleden zonnefolie op het zijraam gedaan. Nu kun je niet meer binnenkijken, maar wij wel naar buiten.

Hier het raam, met de lelies die we van Michael kregen.