De week doorgekomen.

De verkoudheid is gelukkig aan het minderen.

Gisteren was ik pas om half zeven thuis; een paar boodschappen gedaan, brood gegeten, even tv kijken..... half negen...en toen viel ik in slaap.

Eerst in de stoel, even later in bed.
"Ik kan nu vast niet meer slapen of ik wordt om drie uur vannacht wakker", zei ik tegen de eega. Ik heb hem niet naar bed horen komen, ik ben niks nie om drie uur wakker geworden. Ik sliep tot de wekker vanmorgen om kwart voor zeven afliep! En hoezee, geen verstopte neus meer!

Vanmiddag, na het werk (wij zijn hier vrijdags lekker vroeg afgewerkt) reden we naar het zuidelijke buurtland om in te kopen.

Frisdrank en frisdrank en frisdrank (de helft goedkoper dan hier), kaas, snoep en chocolade (alvast voor mijn verjaardag), shampoo en makeup bij Rossmann en tot slot aten we "Fish en Chips" bij de visboer.

Ze zeggen dat we een aantal zonnige dagen in het vooruitzicht hebben.

Ik hoop maar dat Ze gelijk krijgen.

Arme ik!

Daar sta ik dan in m'n uppie, helemaal alleen.

Al mijn collegaas zijn op andere bestemmingen of naar huis.

Ik heb nog een afspraak met een adviesbureau, dat een interview komt afnemen over een deel van het werk wat we hier doen.

Voor vergelijking, om precedent te zijn voor de manier van werken.

Ze komen pas om half vijf...zucht...dat wordt een latertje.

Ik heb helaas ook een snotneus, wat het er niet beter op maakt.

Snuf..

Maar het is waarschijnlijk een van de laatste keren dat ik voor dit werk aan de weg timmer.

Gisteren kwam er bericht binnen dat ik geen recht meer heb op een eventuele WW-uitkering, mocht ik werkeloos worden.

Het recht op AOW heb ik nog even uitgesteld.

Ik blijf nog "aan" tot de eerste mei.

Havenwerkzaamheden.

Dat het weer zich hier vaak van de zonnige kant laat zien had ik gisteren dus niet moeten schrijven.

Hier pakken de donkere wolken zich samen, terwijl ik vlug een foto bij de haven neem.

De scheepswerf is helemaal weg nu ook als laatste het droogdok verdwijnt.

Hier komen tezijnertijd woningen, café's en restaurantjes, misschien een winkeltje of twee en er worden meer kanalen gegraven. Dat gaat in gestaag tempo....over een periode van tien tot twintig jaar. In Frederica heerst geen woningnood.

Zomers restje.

Misschien heeft mijn moeder toch gelijk als ze zegt dat het weer hier vaak mooier lijkt te zijn dan bij haar in Brabant.

Het is in Fredericia ook vaak zonniger dan in andere steden en dat komt waarschijnlijk doordat de stad aan twee kanten aan het water ligt. Op een soort schiereiland dus. En net als op de echte eilanden zorgt de wind ervoor dat de wolken wegdrijven.

Vandaag was het ook mooi. We konden nog buiten lunchen.

Gisteren was het Philip-dag. Hij kwam al 's morgens om negen uur.

Om ervoor te zorgen dat hij niet de hele tijd met het tablet in zijn handen zit trekken we erop uit, hij en ik.

De chef werkte in de tuin en in de werkplaats.

Philip en ik maakten een ritje vanuit Madsby Parken naar Fredericia Miniby, waar we de kleine huizen bekeken en de nagemaakte stadswallen met de kanonnen.

Hij had een beetje buikpijn, maar wilde wel even poseren in het schildhuisje.

Iets na zessen kwamen zijn vader en moeder hier; gezellig gegeten en toen ging Philip weer mee naar huis.

De chef en ik hebben vandaag het bootje leeggeruimd, zodat het winterklaar is.

En.... we hebben 105 tulpen- en narcissen bollen gezet.

Bramen

Vroeg klaar met werken allebei.

Dan doen we de boodschappen.

En drinken koffie.

En fietsen door de bossen.

En we plukken bramen.

Om heerlijke jam van te maken.

Bewolkt?

De kranen aan de haven.

De lucht is....grijs, wit, blauw.

Het is nog steeds 18 graden overdag.

Ik heb dus nog steeds geen kousen aan :-)

Water

Al bijna 40 jaar woon ik in een stad aan het water. 

Met een strand in de stad, met een industrie-haven, een zee-haven en een jachthaven.

Maar een boot....neeeee, ik heb niet zo'n zeebenen.

Toch is er nu een boot gekomen, een moterboot(je).

7,2 meter lang.

Kijk, de chef wil graag varen.

Ik zei dat ik best wel mee wil als hij een boot huurde in de warme waters van de middellandse zee of zo. Maar dan moest 'ie wel een zeevaart bewijs op zak hebben.

Ergo begint de chef in oktober met de lessen voor zeevaardigheid en navigatie.

Ach....toen wilde hij toch ook graag zelf een bootje om op de wateren hier te varen. Dat is dichterbij dan de Middellandse zee, nietwaar?!

Na wat rondkijken bij botenverkopers en op het net vond hij er eentje in Varde.

En die werd het!

Gisteren is zij (een boot is vrouwelijk geloof ik) hierheen getransporteerd en nu ligt zij - op het droge - bij de jachthaven in Fredericia.

Op de fiets ben je er binnen hoogstens tien minuten.

De boot heeft tot nu toe in zoet water gelegen; in Varde Å (uitspraak O)

Een Å is een stroom - een grote beek, dat de status van rivier niet verdient.

Hier in Fredericia komt de boot in de Lillebælt - zout zeewater.

De moter is watergekoeld en moet nu worden omgebouwd, zodat het zoute water aan de buitenkant loopt en het zoete water binnenin. Dat doet de chef zelf. (knap hè).

De schroef moet gepoetst worden, er zullen wat staalborstels nodig zijn voor de onderste richel, maar verders zit ze goed in de verf.

We moeten haar nog leegmaken, reddingsvesten, kookplaat en weet ik wat nogal meer is bij de prijs inbegrepen. Daar moeten we hier thuis een plaatsje voor vinden.

Dan winterklaar maken, zodat ze in het voorjaar klaar is voor een likje verf in de kajuit.

En dan kan ze in het voorjaar de haven in....en weer uit...langs de kusten, naar de kleine eilandjes...

Oh ja, ze moet een nieuwe naam hebben.

Iemand een idee???