Dè Foto's

Een pracht cadeau!
Tak!

Hergebruik

Het is zelden dat er hier iets wordt afgebroken. De flats hier in Korskærparken, achter onze woonwijk, zijn gebouwd in het begin van de jaren zeventig. Zelfs al worden ze regelmatig voorzien van nieuw inventaris waren ze nu toch aan een grote verbouwing/toepassing toe. De hele achterpui ging eruit en van binnen worden ze ook helemaal vernieuwd. De mensen die er woonden zijn her-behuisd en kunnen als ze willen later weer terug naar hun eigen woning. Als ze willen, schrijf ik erbij, want de flats worden wel duurder. Iemand moet de verbouwing betalen.....

Mooi weer nietwaar?!

Ik heb nog heerlijk buiten in het zonnetje gezeten na het werken vandaag. De nieuwe buren hebben de sleutel gekregen en er wordt hard gewerkt hiernaast zo te horen.

Tijdelijk.

We fietsten gisterenmorgen even naar de stad en kwamen langs de haven. Er wordt hard gewerkt aan de verandering van het havenfront, maar het zal nogal een tijdje duren voor alles is als gepland. Er staan nu omgebouwde containers die dienst doen als kiosk, mini-bibliotheek, kunstverkoop en opslag van muziekinstrumenten.

Gisteren werd de piano uit de barak getrokken en gaven enkele musici spontaan een concert.

We bleven niet zo lang, want we hadden nog een verjaardag in Odense.

Suzana werd 53 en dat vierden we met lamsbout op de barbecue en zelfgemaakte taart bij de koffie.

De week doorgekomen.

De verkoudheid is gelukkig aan het minderen.

Gisteren was ik pas om half zeven thuis; een paar boodschappen gedaan, brood gegeten, even tv kijken..... half negen...en toen viel ik in slaap.

Eerst in de stoel, even later in bed.
"Ik kan nu vast niet meer slapen of ik wordt om drie uur vannacht wakker", zei ik tegen de eega. Ik heb hem niet naar bed horen komen, ik ben niks nie om drie uur wakker geworden. Ik sliep tot de wekker vanmorgen om kwart voor zeven afliep! En hoezee, geen verstopte neus meer!

Vanmiddag, na het werk (wij zijn hier vrijdags lekker vroeg afgewerkt) reden we naar het zuidelijke buurtland om in te kopen.

Frisdrank en frisdrank en frisdrank (de helft goedkoper dan hier), kaas, snoep en chocolade (alvast voor mijn verjaardag), shampoo en makeup bij Rossmann en tot slot aten we "Fish en Chips" bij de visboer.

Ze zeggen dat we een aantal zonnige dagen in het vooruitzicht hebben.

Ik hoop maar dat Ze gelijk krijgen.

Arme ik!

Daar sta ik dan in m'n uppie, helemaal alleen.

Al mijn collegaas zijn op andere bestemmingen of naar huis.

Ik heb nog een afspraak met een adviesbureau, dat een interview komt afnemen over een deel van het werk wat we hier doen.

Voor vergelijking, om precedent te zijn voor de manier van werken.

Ze komen pas om half vijf...zucht...dat wordt een latertje.

Ik heb helaas ook een snotneus, wat het er niet beter op maakt.

Snuf..

Maar het is waarschijnlijk een van de laatste keren dat ik voor dit werk aan de weg timmer.

Gisteren kwam er bericht binnen dat ik geen recht meer heb op een eventuele WW-uitkering, mocht ik werkeloos worden.

Het recht op AOW heb ik nog even uitgesteld.

Ik blijf nog "aan" tot de eerste mei.

Havenwerkzaamheden.

Dat het weer zich hier vaak van de zonnige kant laat zien had ik gisteren dus niet moeten schrijven.

Hier pakken de donkere wolken zich samen, terwijl ik vlug een foto bij de haven neem.

De scheepswerf is helemaal weg nu ook als laatste het droogdok verdwijnt.

Hier komen tezijnertijd woningen, café's en restaurantjes, misschien een winkeltje of twee en er worden meer kanalen gegraven. Dat gaat in gestaag tempo....over een periode van tien tot twintig jaar. In Frederica heerst geen woningnood.

Zomers restje.

Misschien heeft mijn moeder toch gelijk als ze zegt dat het weer hier vaak mooier lijkt te zijn dan bij haar in Brabant.

Het is in Fredericia ook vaak zonniger dan in andere steden en dat komt waarschijnlijk doordat de stad aan twee kanten aan het water ligt. Op een soort schiereiland dus. En net als op de echte eilanden zorgt de wind ervoor dat de wolken wegdrijven.

Vandaag was het ook mooi. We konden nog buiten lunchen.

Gisteren was het Philip-dag. Hij kwam al 's morgens om negen uur.

Om ervoor te zorgen dat hij niet de hele tijd met het tablet in zijn handen zit trekken we erop uit, hij en ik.

De chef werkte in de tuin en in de werkplaats.

Philip en ik maakten een ritje vanuit Madsby Parken naar Fredericia Miniby, waar we de kleine huizen bekeken en de nagemaakte stadswallen met de kanonnen.

Hij had een beetje buikpijn, maar wilde wel even poseren in het schildhuisje.

Iets na zessen kwamen zijn vader en moeder hier; gezellig gegeten en toen ging Philip weer mee naar huis.

De chef en ik hebben vandaag het bootje leeggeruimd, zodat het winterklaar is.

En.... we hebben 105 tulpen- en narcissen bollen gezet.