Pauzekoopje.

Vandaag moest ik bij het "Centrum voor Gehoorverlies" zijn, beter bekend als de dovenschool.

Re-visitatie gesprekken betreffende de leerlingen in de hoogste klassen.

Tussen nummer drie en vier lag een pauze en omdat de school vlak bij de recyclingwinkel van het Rode Kruis ligt, ging ik daar een kijkje nemen.

Ik kocht er een nep-bontjas, bijna nieuw...

...en twee paar schoenen....

...voor de prijs van: 

205 Kronen = 27 Euro!

Daar wordt ik gewoon helemaal blij van.

Ik ben namelijk niet iemand die waarde aan merkkleding hecht, maar ik moet wel zeggen dat de kwaliteit ervan vaak beter is dan de goedkope spulletjes. Merkkleding voor weinig geld kopen kan bij tweedehandszaakjes en dat vind ik dan wel weer leuk.

En je moet het net treffen! 

Dat was vandaag.

November blues

Blues....of bleu

Gisteren scheen de zon.

Om 16.24 ging de zon alweer onder.

Dit is dan het blauwe uur.

Vandaag geen zon.

Wel merkwaardig hoge temperaturen.

16 graden vanmorgen toen ik opstond.

Donker en warm.

Er zit onrust in m'n lijf.

Ik weet niet waarom.

Verwarrende dromen.

Het zingen vandaag ging een stuk slechter.

Niet alleen voor mij; voor vele anderen ook.

November?

November blues.

Stilte na de storm.

Stilte én zon! 

Die laatste hadden we al een paar dagen niet gezien en juist vandaag, toen ik moest zingen met het koor scheen de zon uit een helderblauwe hemel. 

 Vele bomen zijn kaal gewaaid, maar de bomen houden hun bladeren lang vast dit najaar. Komt vast door de natte lente!

Enfin, ik ging naar m'n concert.

Van éen tot vier uur. Op het schunst van den daag.

Allé, we kregen koffie met gebak.

 Hier vooraan zit onze dirigent Svitlana. Ze is naast onze dirigent ook organist in de kerk van Egeskov.

Daar zingen we in december bij de 9 lezingen.

Waterig zonnetje.

Het was vanmorgen 16 graden.

Warm, maar vochtig en grijs.

Een waterig zonnetje kwam af en toe door het wolkendek heen kijken en we besloten dat het onkruid in de tuin kan blijven staan. De aarde is veel te nat.

We rijden even naar Vejle...daar ben ik zo lang niet meer geweest.

Vejle heeft een gezellige binnenstad.

Helaas heeft het mannetje veel pijn in z'n rug. Zoveel pijn dat ik hem in een koffiezaakje achterliet en bij de apotheek pijnstillers ging halen.

We gebruikten er meteen maar onze lunch, terwijl we hoopten dat de medicijnen zouden werken.

Een beetje wel, maar thuisgekomen is er meteen een afspraak bij de huisarts gemaakt. Er zit iets knel tussen de wervels denk ik. 

En een goeie dokters-check toch is echt wel nodig.

Vanmiddag maar rustig aan doen.

We kunnen de bioscoop kaartjes gebruiken. Een zaterdagmiddag film is nooit weg.

Hoe James Bond was? 

Op z'n Deens heet dat : hæsblæsende .Vertaald als ademloos, maar eigenlijk is het meer ...stormachtig of halsbrekende.

 Ach, ik heb 'm weer gezien; net als alle voorgaande.

Het thema deze keer- actueel- het elektronische oog dat alles ziet; de whistleblowers die alles weten.

En natuurlijk was alles wat er normaal in een James Bond film moet zitten vertegenwoordigd.

Nu ruikt het hier in huis naar zelfgebakken roggebrood. Mmmm.

Da's voor vanavond!

Dan gaat het waaien, zeggen ze. 

Ik brei wanten......

James

Ik heb kaartjes gereserveerd voor Spectre, de nieuwe James Bond.

Voor vanavond.

Er liggen ook nog kaartjes voor de film

Woman in gold.

Ik hoop dat hij nog eventjes blijft draaien, want we hebben even geen tijd.

Het is druk op de zaak.

Gelukkig maar, natuurlijk, maar......

puf,puf.

Het is namelijk ook druk op mijn werk. 

Leuk, ook leuk, maar ook vermoeiend.

Tijd dus voor James Bond!

Zondag hebben we een klein concert met ons koor.

Hier een foto van de oefen-avond.

Foto's van zaterdag

Een middag in Kringsminde, de museumboerderij.

Uitgedost in kledij uit vroegere tijden (varm hoor, al die rokken) en het bereiden van de varme maaltijd.

We hadden allemaal een opdracht - in teams.

We begonnen met koffie en "kringle".

We moesten de moestuin en schuren in.

Zij maakten pompoenensoep.

Wij de peterseliesaus.

Hier worden de speklapjes gebakken....

.....en de tafel gedekt.

 Deense æblekage als dessert.

Een ouderwetse maaltijd (let op: géén groente; dat is pas in de jaren tachtig een gewoonte geworden. Er waren wel gerechten waarin kool, raapstelen en meer in verwerkt werden).

Na afloop werd er gezongen.

En met "nu falmer skoven" sluit de fotosessie. 

Hier is tie dan...

...de jarige zoon!

Mens, mens, wat vliegt de tijd. Het lijkt nog maar heel even geleden dat ik vorig jaar het verjaardagsblogje schreef.

Vandaag had hij ons uitgenodigd op soep.

Pompoenensoep, Aziatische soep en "oma" soep.

Met heerlijk zelfgebakken brood.

Ik had de appeltaart gebakken en samen met "the father" voor de hindbærsnitter gezorgd.

Philip maakte een kroon van papier.

Er waren meer kinderen die voor leven in de brouwerij zorgden en meer bezoek natuurlijk. Een heerlijk ongecompliceerde verjaardag; lekker rommelig en gezellig.

Na de lunch en de koffie gingen we met een stel naar de "dienst op Allerheiligen" die opgedragen was aan allen die het afgelopen jaar een dierbaar iemand hebben verloren. Het was een korte maar mooie dienst; prachtige muziek en heel veel licht.

Dat was het weekend alweer!