Over dingen en doetjes in Denemarken.

vrijdag 5 februari 2016

Brand, Image en Skills

In de nacht van woensdag op donderdag hoorden we de sirenes. Vier keer, een groot alarm.
Er was brand uitgebroken aan de haven, daar waar olietanks staan.
Een heftige brand; een gevaarlijke brand.
250 mensen werden geëvacueerd en moesten de nacht in het sportcentrum doorbrengen. 40 brandweer-eenheden namen aan het blussen deel, waaronder twee hele grote bluswagens van de twee vliegvelden in de omgeving.



Iets na tweeën,  donderdagmiddag, werd het alarm afgeblazen.
Gelukkig ging het deze keer "goed"; er was geen persoonsschade.
Het gebied waar de brand was ziet eruit alsof er een bom is gevallen.
Maar..... in Frederica C, op de punt waar vroeger de kunstmestfabriek lag, daar waar een hele nieuwe luxe wijk gepland is, dáár liggen olietanks van Shell. Op een steenworp van het nog te bebouwen gebied. En da's natuurlijk helemaal niet goed. De gemeenteraad zegt keer op keer dat het" helemaal niet gevaarlijk is". We bouwen gewoon een hoge muur.
Of daar nu nog iemand intrapt is maar de vraag.
Maar zo'n Shell krijg je niet zomaar verplaatst en dan nog, waar naar toe.
Net nu Frederica haar image ging veranderen van industrie naar woongemeente gebeurt er dit.
Dat wordt nadenken politici! 

De dag van de brand was ook de openingsdag van Skills 2016.
Een groot gebeuren waar de beste leerlingen van de vakopleidingen met elkaar wedijveren om een eerste plaats.
Door de brand waren een aantal hoofdwegen afgesloten en dat gaf lange files door en naar het Messencentrum.
De officiële opening door de minister werd drie uur verschoven. 
Ik deed er meer dan een uur over om naar min werk te komen, een afstand van normaal vijf kilometer. Ik had de auto nodig want ik moest door naar Middelfart.
Vandaag ging de rondweg weer open, maar de Strandweg blijft nog zeker een paar dagen afgesloten. Daar moet opgeruimd worden.

Ik had "wacht" op Skills vandaag. Van negen tot drie.
Mens, ik voel mijn voeten!
Naast het raadgeven en assisteren had ik tijd om even wat rond te neuzen bij de verschillende stands.

Een bloemstuk wordt beoordeeld....

Hier wordt een glas-in-loodvenster gemaakt....

Een klokkenmaker in spe was er ook...

En zo had deze slagersleerling zijn vlees uitgesneden..


Met de hand beschilderde taart..

Dit was om te proeven: wormpjes, kakkerlakken en maden.

De jury zit klaar...

Chocolade en suiker als vastenavond-tonnetje en suikerstuk met masker.

Morgenmiddag zijn de chef en ik restaurant-statisten.
Wij gaan eten wat de concurrerende koks op tafel zetten
Dat wordt vast lekker.



woensdag 3 februari 2016

Grenzen verleggen.

De tijdelijke grenscontrole tussen Duitsland en Denemarken is weer verlengd. Tja, wat zal ik ervan zeggen. Zoals ik eerder schreef zijn er grenzen aan hoeveel mensen een bevolking van vijf miljoen kan opvangen. Of de controle iets uithaalt weet ik niet; de grenzen zijn gewoon open maar er worden wel vaker passen en auto's gecontroleerd.
Het is misschien meer een signaal....?! Geen goed signaal voor mensen - vluchtelingen - die natuurlijk welkom zijn. 
Misschien wel een goed signaal voor die jongens die gehoord hadden dat Denemarken tot een van de gelukkigste landen van Europa hoorde. Die verwachten een land van melk en honing...?! Moeilijk hoor.
De grens waarop de grens weer helemaal open gaat is dus verlegd.

Ik was op controle bij de huisarts; voor de bloeddruk.
"Is't ie aan de hoge kant?"
"Nee mevrouw: Hij is okay. De grenzen zijn verlegd." ???

Twee jaar geleden moest heel het land acuut aan de B-vitaminen.
We kregen veel te weinig zon; veel te weinig "B" in het eten!
De waarden waren veel te laag.
Daar hoor je nu niets meer over.
Plotsklaps is heel de bevolking "gezond".

We wegen allemaal nog iets te veel. Althans...een jaar of wat geleden wogen we te veel. Nu mag je gewoon iets zwaarder zijn, want: de grenzen zijn verlegd.

Studeren?
Middelbare school?
Cijfers?
Doe niet zo moeilijk joh, de grenzen zijn verlegd!


Een foto van vandaag; zon door de wolken.





zondag 31 januari 2016

Er zijn van die dagen..


De laatste januaridag was een grijze en winderige dag.
Donkere regenbuien trokken over het land en vroegen om kaarslicht.
Maar dan kwam er plotsklaps een waterig zonnetje door de wolken en zouden de kaarsen weer uit kunnen, maar voor de gezelligheid liet ik ze maar branden.
En wat deed ik vandaag?
Niks. Niks. Niks. Niks.
Een klein wandelingetje, een beetje hulp bij het "navigatie-huiswerk", wat breien aan m'n trui, een beetje lezen en tv kijken;  dan hebben we het gehad.
Er zijn nu eenmaal van die dagen......

zaterdag 30 januari 2016

Januari films

Een mens moet nu eenmaal januari zien door te komen.
Deze week: twee films in de bioscoop gezien.
Dinsdag met mijn lieve collega Anne-Mette:


Een film over het leven in een commune in de jaren '70.
Over het samen wonen, samen delen, samen opvoeden.
Ook over liefde die moeilijk te delen is; dat er altijd iemand de pineut is. Over ruim denken en elkaar steunen in goede en slechte dagen. Over vrijheid en mini materialisme.
Een goeie en leuke film met perfecte beelden uit de tijd van toen.

En gisteren nam de man mij mee naar:


De film met Leonardo da Caprio in de hoofdrol.
Een film over het barse leven van de pelsjagers in Canada/Alaska.
Waar iedereen elkanders concurrent is; waar gestolen en verraden wordt; waar trouw en eerlijkheid een rol speelt; een film over het overleven ondanks alles.
Mooie natuurbeelden; wild en woest.
Een lange film, maar helemaal okay.

woensdag 27 januari 2016

Samenwerkingsetentje.


Een thema,
Inspiratie van een HR-lady van een lokaal bedrijf.
Koffie en kransekage,
Een potje biljard en tafelvoetbal.
En een gezamenlijk etentje bij het Mongolian Restaurant.
Om de samenwerking met het arbeidsbureau hoog te houden.

Een kleine bijkomstigheid: het is nu tien over elf in de avond, het waait heel hard en het is 12 graden. 
Merkwaardig weer.

maandag 25 januari 2016

Gehoord.


Ja ja ja, ik heb het gehoord.
In Nederland, België en Frankrijk ziet het er voorjaarsachtig uit.
Daar begint het al op de lente te lijken.
Hier??
Mistig, grauw en grijs...of zal ik zeggen bruin?!
Die eindeloze maand januari is NOG niet voorbij!!
Ik kom licht te kort.
Zon! En warmte!
Volgend jaar boek ik een reis naar Tenerife of daar waar het zomer is. Zeker weten!

Vanmiddag, na werktijd, ging ik een eind lopen...naar buiten...daar is toch meer licht! Hier is het half vijf.

Onder al dit bruine ligt het voorjaar verscholen.
Ooit....


zaterdag 23 januari 2016

Op de valreep.


Vóór de dooi intrad vanmiddag kregen we toch nog een berg sneeuw op ons dak (en op het trottoir en de oprit).
Sneeuw ruimen dus en dat was niet zo goed voor mijn rug.
Een paar keer per jaar schiet "de spit" erin.
Dochterlief belde op om te vragen of Carl hier mocht komen; zij wilden naar Flensburg om naar kleding voor Casper te kijken. Natuurlijk mocht hij dat, dan konden zij Voltarén tabletten meebrengen uit Duitsland. Die krijg je hier alleen op recept; in Flensburg bij de apotheek.
Die helpen fantastisch bij rugpijn!
Carl en ik hebben natuurlijk een sneeuwpop gemaakt.




En gezongen van: 
       
Snemand Frost og Frøken Tø                  Sneeuwman Vorst en Juffrouw Dooi
Gik en tur ved Søndersø.                         Gingen wandelen bij Søndersø
Fandt en bænk og slog sig ned                Zagen een bank en gingen zitten 
Talte lidt om kærlighed                           Spraken iets over de liefde
Snemand Frost, som var lidt bleg            Sneeuwman Vorst, die wat bleek zag
Spurgte : må jeg kysse dig?                     Vroeg: mag ik je kussen? 
Men da Frøken Tø var varm,                   Maar Juffrouw Dooi was wat warm
Smeltede hans højre arm.                        En zo smolt zijn rechter arm
Da han kysset hendes kind                      Toen hij haar wang kuste
Svandt han ganske langsomt ind             Werd hij langzaam minder 
Da han kysset hendes mund                    Toen hij haar mond kuste 
blev han væk i samme stund                    Verdween hij meteen
På en bænk ved Søndersø                        Op een bank bij Søndersø
Sidder stakkels Frøken Tø                       Zit die arme juffrouw Dooi 
Snemand Frost er smeltet op                   Sneeuwman Vorst is gesmolten   
Hun må ha' ham i en kop.                        Ze heeft hem nu in een kopje