Over dingen en doetjes in Denemarken.

maandag 21 maart 2016

Gespeeld.

Heerlijk, zoals die jongens hebben gespeeld dit weekend.
Hadden we vorig jaar nog te kampen met jaloezie en concurrerende duiveltjes, waren ze nu de beste vrienden van de hele wereld.
Ze hadden oma alleen nodig als er iets gegeten of gedronken moest worden, verder hadden ze genoeg aan elkaar, aan het spelen van "Minecraft" op de tablets, aan het steppen, aan het voetballen en/of geheimpjes delen.
Een genot om te zien en mee te maken!

Sandra kwam om de ene te halen, maar die wou niet mee naar huis.
Dan maar een lunch in elkaar geflanst voor eenieder....wat uitliep tot koffie/thee-tijd...
Even in het zonnetje zitten.
Een echte eerste lentedag.


Toen kwam Jeff om zijn zoon op te halen...nog wat koffie en koek..
Op het eind van de middag werden twee vermoeide jochies in de auto's gezet.



zaterdag 19 maart 2016

Twee van zes.


Allebei de step mee.


Helling op en af.


Daar krijg je het warm van; de jassen gaan uit.


Lego doet het ook goed.


Na het voetballen....."minecraft" op de tablets.

Nu liggen ze samen in het grote bed op de logeerkamer.

Kwebbelaars!

donderdag 17 maart 2016

Steek een kaarsje aan...

De katholieke opvoeding verloochend zich niet als het om existentiele dingen gaat.
In geval van pijn, verdriet, zorg....dan steek ik een kaarsje aan.

De zoon van mijn vriendin is ernstig ziek.
Hij heeft een gezwel onderaan de ruggenwervel en dat is niet te opereren.
Hij heeft nu al vele zware chemokuren achter de rug en hij krijgt er acht meer vóórdat ze gaan bestralen.
Het gezwel wordt wel minder, maar het duurt veel langer dan verwacht. Mijn vriendin is ooit mee geweest met mij naar de 
Sint Jan in Den Bosch en vroeg me om een kaarsje op te steken voor haar zoon.
Natuurlijk!

De Zoete Moeder met haar verhaal


Foto: Kaarsjes in de Sint Jans Kathedraal

Sinds 1380 wordt het beeld van de Zoete Moeder vereerd in de Kathedrale Basiliek van Sint Jan te 's-Hertogenbosch. Pelgrims uit heel Europa komen naar de Sint Jan toe om het miraculeuze Mariabeeld te vereren.


Ook ga ik een kaarsje aansteken voor Anna-Birgitte bij wie ik vandaag op bezoek was.
Mijn vroegere collega.
Ik ken haar al sinds 1990.
Anna-Birgitte verloor een jaar geleden haar man en nu heeft ze zelf die rot-kanker gekregen.
Ze houdt er de moed in.  
Maar wat wordt de wereld dan toch klein.



dinsdag 15 maart 2016

Geslaagd.

Ziezo, het zeevaartdiploma is binnen.
De eega is geslaagd met vlag en wimpel !

Dat is toch weer een opluchting. Het geeft je energie, vindt hij. En meer vrije tijd, want er ging toch best veel tijd inzitten.
In april nog één avond theorie en dan, midden april - in een weekend - de praktische proef.
Taratada...

Het bootje ligt intussen nog steeds op land.
Dat moet eerst geschuurd en geschilderd worden, maar het weer is nog aan de koude kant.
Dat werk moet nog maar even wachten.

Ik zag een eenzaam margerietje tijdens min wandeling.


Narcissen en tulpen zijn nog alleen maar in de winkels te zien.

De temperatuur loopt overdag mooi naar acht/negen graden, maar 's nachts daalt het kwik naar net boven nul.





zondag 13 maart 2016

Tijd verbruik.

Ongelooflijk hoeveel tijd een mens verspild gebruikt achter een computer. Ik zit foto's uit te zoeken om een album voor Casper te maken. De foto's die na 2007 gemaakt zijn heb ik in mappen op de computer liggen.
Die van vóór 2007 liggen op een usb-stick.
Maar, toen ik die foto's op de computer oplaadde kwam heel mijn Dropbox vol te zitten.
Weer allemaal eraf halen, instellingen veranderen....maar waar zijn nu die andere foto's??
Jeetje, er gaat me wat tijd inzitten.
Iemand overigens een goed idéé hoe ik het beste foto's kan bewaren?
Ik vond/vind Dropbox best goed. Ik kon ze vandaar downloaden en in mappen zetten. Maar misschien is er wel iets veel beters op de markt.
Ik houd me aanbevolen :-)

Deze foto maakte ik op m'n wandelrondje vandaag.


De eega kreeg z'n studievriend op bezoek. Morgen is het theorie-examen voor zeevaardigheid. De te varen route mocht thuis worden uitgezet, gepland en berekend. Maar de heren wilden graag hun berekeningen met elkaar vergelijken en er kwamen inderdaad bij beiden wat rekenfoutjes tevoorschijn.
Waarschijnlijk is dat gedeelte nu in orde.
Morgenavond worden ze gehoord in "de regels der zeevaart".
Wat wel en niet mag, het herkennen van de verschillende vuurtorens en bakens, welke kant je heen moet manoeuvreren, SOS en noodsignalen, misthoorn en scheepsverlichting, zodat je op afstand kunt herkennen welk schip je tegemoet komt.
Duimen maar morgenavond.


In mei wordt er nog een praktisch examen gehouden; varen met de speedboot. Daar draait hij z'n hand niet voor om.

Ik heb de heren maar alleen gelaten en ging bij Sandra op de thee (met aardbeientaart...mmmmm).

Ik kreeg een "gækkebrev" maar kon natuurlijk niet raden wie hem gemaakt had en nu heeft Carl dus een paasei van mij tegoed!

...mijn naam staat met stipjes, pas op dat ze niet steken...groeten prik-prik-prik-prik...





vrijdag 11 maart 2016

Conditie.

Dat het nu echt mooi weer is kun je niet zeggen. Maar het is droog, het waait niet en in de loop van de dag breekt de zon door.

Ik ben weer aan de wandel gegaan.

Het is toch veel zitten geweest deze winter.
Dat kan ik merken aan mijn conditie.

Ik heb daarom maar weer de wandelschoenen aan getrokken en loop mijn rondjes.



donderdag 10 maart 2016

Speelgoed


Ooit kreeg ik met Sinterklaas zo'n fornuisje.
Met spiritustabletten, pannetjes, lepels enzo.
Ik vond het prachtig, maar kan me niet herinneren dat ik er eten op produceerde. Een kokkin met hart ben ik nooit geweest.
Oh, ik bak brood en taart/cake; ik braad vlees en bereid de groente.
Ik zorg voor een gezonde kost...
Maar voor echt experimenteren moet je bij de eega zijn.
Die kan meer dan spiritustabletten aansteken.


Mijn beste speelgoed?
De haktol; de yoyo, het springtouw en de hoela-hoep.
Ook (rol)schaatsen deed ik graag.
Ik was alleen een binnenzitter als ik een boek in m'n vingers kreeg.