Als je een bootje hebt dan vergt dat tijd.
En aan tijd ontbreekt het ons vaak.
Aan het bootje moet weer wat gesleuteld worden.
Een nieuwe accu (da's zo gebeurt), een lenspomp, wat schilderwerk en-zo-al-meer.
Maar we hebben gewoon te weinig vrije tijd en als we vrije tijd hebben dan fietsen we graag.
Plotsklaps zei de chef: "ik ga hem te koop zetten".
Een "te koop" bordje gemaakt en op de boot gehangen en de boot op een paar plaatsen op het internet gezet.
Tjonge wat een storm en wat een lange neus kregen we ervan.
De prijs die we vragen is meer dan schappelijk, echt waar, maar de mensen willen allemaal voor een dubbeltje op de eerste rang zitten.
En de brutaliteit af en toe; daar wordt je niet goed van.
Sommigen verwachten een kompleet nieuwe boot voor de prijs die slechts een honderste deel van een nieuwe bedraagt.
"Nou, ik hou hem maar", zei de chef. "Ik knap hem gewoon op" Niks nie verkopen.
Maar we zijn er wel een hele dag mee zoet geweest.