Dat was het weer.

Het weer...van vandaag. 
Ik zat een half uurtje in de zon!!!



De kerstverlichting werd van de voorgevel gehaald en het was zo heerlijk zonnig dat ik lekker even bleef zitten. Een mens moet D-vitaminen inslaan als het kan, nietwaar.

De schaatsbaan in de binnenstad was open en werd goed gebruikt.

We dronken koffie in het café/restaurantje bij het strand.
(we zitten binnen).


Koffie met uitzicht.

Havblik noemen wij dit.

Hønsefødder og gulerødder....

...og halsen af en svane...(kinderliedje)
(Kippenpoten en wortelen en een zwanenhals)
Zo luidt het kinderliedje. Daar moest ik aan denken toen ik dit boek in de uitverkoop zag liggen:

Hønsestrik oftewel ingebreide motieven. Toen de kinderen nog klein waren heb ik veel van dit soort breiwerk gemaakt. Leuk en afwisselend om te doen; fleurig om te dragen. Tja, de zeventiger en tachtiger jaren zijn weer terug in het modebeeld. Misschien ga ik weer wat kleurigs en fleurigs breien. Het boek kostte slecht 30 kronen, 4 euro! 

"Ik ben 9 kilo afgevallen sinds november" vertelde mijn oudcollega stralende. Je zag het meteen; wat zag ze er goed uit! "Gewoon door alle liflafjes en tussendoortjes te schrappen" zei ze, "dus géén koekje bij de thee vandaag". Poeha, zuchtte ik toen ze weer naar huis reed; kon ik dat ook maar! Misschien inderdaad die tussendoortjes wat beter in de gaten houden!
Maar toen kocht de chef twee kaneelbolletjes (waarvan ik maar een halve nam). En mijn vriendin had vandaag gewoon een paar sneetjes brood met kaas bij de koffie - en een koekje. Die gleden ook naar binnen. En omdat ik vanmiddag weg moest en we wat makkelijks voor het eten wilden...

... aten we vandaag een Stjerneskud. 

Moeilijk hoor, kilo's kwijt raken!

I'm sorry.

Soms dan zeg of doe ik dingen die ik niet zó had moeten zeggen of doen. En soms- heel soms- dringt dat pas later bij me door.

Tja, niks anders te doen dan excuses aanbieden (met een sms - beetje laf met zo'n sms-je ..).

Ik kreeg een belletje terug; wat lief!

Alles vergeven! Het was lang niet zo erg overgekomen dan ik dacht. Er zat zelfs een kern van waarheid in, werd er gezegd.

 Ik zag de beren weer het bos in schuiven...

Er kwam zogaar een uitnodiging voor een brunch volgende week.

Het wordt weer lichter !!

Zo zag het er gisteren uit om half vijf 's middags.

Storm

De derde storm van dit jaar en de derde stormvloed.

Het kan niet op en het is een ramp voor de mensen die aan de binnenlandse kusten en fjorden wonen. 

Verhoogde waterstand van van ca. 1.50!

Hier is het de hele nacht flink tekeer gedaan, maar nu...

... schijnt de zon.

Ik kocht bij de kringloop van het RødeKors deze boeken:

Die zich afspelen in Bergen in Noorwegen.

Ik kende ze niet, maar deel een is bijna uit!

En omdat het zo kaal was toen we de kerstboom opruimden kochten we een bankje dat mooi voor de verwarming past.

Het is erom vragen...

Onze mevrouw de dirigente is altijd op vakantie in januari. Na de orthodoxe kerst die ze in Oekraïne viert bij haar moeder, reist ze af naar het zonnige zuiden om bij te komen van alle gegeven kerst-en orgelconcerten in de december maand.

Daarom hebben wij de eerste drie kooravonden een gast dirigent.

Maar die kon gisteren niet en we besloten om de kooravond tóch door te laten gaan. Met wat liedjes uit het Højskolesangbog, een kop koffie en met tijd te geven aan de roosjes en roetjes van de koorleden.

Kijk, dat is vragen om problemen.....

Er was kritiek op de dirigente. Op het feit dat de gekozen leden van de zangselectie niks in te brengen hadden. Dat de voorzitter veel te laat was met het aankondigen van komende concerten. Dat een aantal leden het koor niet serieus namen...enzovoort, enzovoort.

De avond eindigde in pais en vree maaaaar:

Ik denk niet dat we dit nog een keertje doen - ha!

Kys det nu / kus het nu

"Så kys det nu, det satans liv

og grib det, fang det

før det er forbi.."

"Dus kus het nu, dat duivelse leven

en grijp het, vang det

voordat het voorbij is.."

"Jeg tænkte, nå men det er så livet

sådan ser det altså ud

Lidt krøllet sammen, blidt og gennemblødt

Og helt almindelig.."

Ik dacht nog, zo is het leven

zo ziet het er dus uit

Wat verkreukeld, zacht en doorweekt

En heel gewoontjes..

Maar het is niet altijd zo gewoon. Niet alleen verkreukelt maar soms kapot gescheurd. Dat dacht ik toen ik vrijdag bij de crematie van een jonge man was. De echtgenoot van onze jongste koorzangeres. Vader van twee kinderen van zes en negen.

Daarom: kus het leven; leef het leven!

Vat het bij z'n lurven; doe wat je nooit durfde!

Voordat het wordt weggeblazen....

Droge gist.

Droge gist (die uit een zakje) en ik zijn geen vrienden.

Ik had nog van allerlei restjes meel staan en besloot om er wat broodjes van te bakken.

Maar het deeg wilde niet rijzen...

Ik bakte ze toch; dan voer ik ze morgen aan de vogels, en ik maakte een nieuw deeg, nu met verse gist en gewone bloem.

Deze keer lukte het wel!

Het recept:

500 gram meel/bloem

2 dl. melk

50 gram gist

2 grote eieren

100 gram gesmolten boter

2 eetl. suiker

1 theel zout.

De melk ietsjes warm maken (heel louw-warm) en voeg daarbij de gist en de eieren.

Daarna voeg je de rest van de ingrediënten toe. 

Kneed totdat het deeg loslaat in de schaal (ik gebruik mijn Kenwood roermaschine). Laat het deeg een half uurtje rijzen en leg het dan op de met meel bestoven aanrecht. Verdeel het deeg in 16 - 20 stukken en vorm die tot bollen. 

Leg ze vrij dicht bij elkaar op een bakplaat (met bakpapier), bestrijk met geklopt ei en bak ze op ca. 200 graden in de oven in 12 minuten.

Je kunt ze invriezen...

Dit hoort helemaal niet bij het bak-verhaal, maar de zonsondergang bij het water in de stad was zo mooi: