Een paar sandwiches smeren, een paar blikjes limonade in de fietstas, oh ja, nog een kleed om op te zitten en huppakee, de fietsen achter op de auto. Zo reden wij naar Aagård, een klein plaatsje op de weg van Vejle naar Kolding.
Want daar kwam de Tour de France langs.
Het was een waar volksfeest! Reuze gezellig en leuk om te zien/zijn. De wielrenners? Ach, die reden binnen een minuut voorbij. Ook dat was leuk, maar vooral al die juichende toeschouwers waren een foto waard.
De helicopter zorgde voor de opnames.
In Sønderborg (bij de finish) lag het schip van het koninklijk huis te wachten op de burgemeesters en de Deense tour-arrangeurs. In Kopenhagen was een groots concert gepland.....helaas werd alles afgeschaft vanwege een of ander ziek persoon die met een wapen op de mensen in het winkelcentrum Fields schoot. Een mooie dag, een feestelijke dag werd een dag met een zwart randje.
We hadden bezoek. Een van mijn zang-vriendinnen en haar vriend. Mijn mobieltje streamde muziek; wel zo gezellig. Eerst een rosé'tje, dan heerlijk eten, koffie na, nog een afzakkertje...."Oh wat was het weer gezellig". Het werd twaalf uur. Telefoon...leeg. 0% batterij. De volgende keer toch maar aan het lijntje leggen.
"Danemark" staat op z'n kop. Tour de France in het land. Vandaag fietsen ze over de Storebælts- brug, dus die is afgesloten. Dat geeft nogal wat traficale uitdagingen, want het is per slot van rekening dé verbinding tussen oost en west. De ponten varen allang niet meer. Tja, iedereen is gewaarschuwd.
Als we een plekje kunnen vinden dan gaan we morgen eens kijken. De tour gaat dan via Vejle en Kolding en eindigt in Sønderborg. "It's once in a lifetime" nietwaar.
Nog even de beloofde foto van de grote oprit die nu klaar is.
Met een schop, met volle kruiwagens, met op je knieën zitten tot bloedens toe...
Nu komt er een firma, met machines, een aanhanger en een container.
Dat gaat toch heel wat sneller.
"Het is een klusje tussendoor", zei de hovenier.
Maar ja, stenen die te laat geleverd werden, een hele natte maandag met continue regenbuien en andere kleine oponthoudjes maakt dat het ietsje langer duurt dan verwacht.
Een flink stuk tuin weg, zeg je? Nou, we hebben achter en opzij nog hele lappen groen. Vol met bloemen en struiken, bessen en kruiden plus water en gras.
Ik mocht mee naar de diploma-uitreiking op het gymnasium. Het "dimmisionsfest" heet dat hier. Dat vond ik heel fijn. Zo feestelijk altijd.
De speech
Casper helemaal rechts.
Klaar! Na 1 jaar kleuterschool, 10 jaar basisonderwijs en 3 jaar gymnasium. Da's best veel. De meesten houden daarom een of twee "sabatjaren". Tijd om wat centjes te verdienen en wat rond te neuzen en te reizen. Daarna komt er voor de meesten een vervolgopleiding.
Dit is Caspers klas, die het op-een-na hoogste gemiddelde scoorde
Rector Poul Erik Madsen, die 32 jaar lang de scepter zwaaide gaat met pensioen. Allebei onze kinderen hebben hem gehad; Sandra startte het jaar dat hij begon als hoofd. Ikzelf zat een paar jaar in het schoolbestuur en natuurlijk wilde PEM (zoals hij in het dagelijkse wordt genoemd) in Caspers pet schrijven.
Natuurlijk wordt er bij zo'n gelegenheid gezongen. Door alleman!
Eerst "Danmark nu blunder den lyse nat" (Danmark nu sluimert de lichte nacht) en daarna "Kringsat af fjender" (omgeven door vijanden).
In zijn speech had de rector het over deze generatie leerlingen die dit jaar hun diploma haalden: de generatie "lock-down", die vaker aan zichzelf werden overgelaten, die het onderlinge contact met klasgenoten en leraren moesten missen, die geen buitenlandse reizen konden maken of gymnasiale feesten konden houden en die nu kennis maakten met een oorlog in Europa, zo'n beetje bij de naaste buren. Daarom koos hij voor dit lied.
Nordahl Grieg schreef het gedicht voor de jeugd als een reactie op het groeiende facisme en nazisme in 1936. De deense componist Otto Mortensen zette er muziek bij.
Enkele zinnen uit het lied:
Omsingelt door vijanden:wat kan ik dan doen?
Hier zijn je wapens:
Geloof in de menselijke waarden
Zoek ze en versterk ze; voor onze toekomst
Oorlog is veracht voor het leven; vrede is scheppend
Verzamel je krachten zodat het kwade verliest
Dat is onze belofte van broer tot broer
wij zullen op de menselijke aarde passen
en op haar schoonheid en warmte
Alsof we een kind in onze armen koesteren.
"I won't war" stond er boven op het vredesvuur:
Het was Sankthans gisteren, de dag dat hier midzomer gevierd wordt.
Sankthans in Fredericia hoort bij het strand.
Het was er druk; het was mooi weer; wij fietsten er heen.
Het kwade wordt verbrand.
"Vi vil fred her til lands; Sanktehans, Sanktehans.
den kan vindes hvor hjerterne aldrig bli'r kolde.."
(Midzomernacht lied)
Wij willen vrede in het land, Sintjohannes (=Sanktehans)
Daar zijn de Denen goed in: overal een echt feest van maken!
Hier wacht Sandra op haar zoon; eindelijk komt hij...
Kleinzoon Casper deed gisteren zijn gymnasiale examen en mag zich nu student noemen. Daarbij hoort natuurlijk de traditionele gymnasium-pet, die moeder hem op mocht zetten.
En dan.....is er champagne. In de cantine van het gymnasium
Kijk eens wat feestelijk. De examens duren drie dagen.
Casper was de laatste van zijn klas; op de laatste dag van de examens.
Er werden nogal wat rozen uitgedeeld!
De blije student.
Zijn klasgenoten stonden ook op hem te wachten. Joehoe, hoera werd er geroepen!
Een uurtje later wandelden alle geslaagden naar de binnenstad, waar de traditionele "dans" rondom het standbeeld van de dappere landsoldaat plaatsvond.
Natuurlijk met vele toeschouwers/ familie. vrienden...
Gaudiamus igitur...(ik ken de tekst nog steeds) klonk het door de stad.
De klassenfoto...en dan vliegen de petten de hoogte in!
Een feestelijke thuiskomst. Vlaggetjes buiten; slingers en een mooi gedekte tafel binnen.
En daarna een feestdiner!!!
En cadeau's.
Ook even op de foto met zijn zus.
Nu volgt er een week (of meer) van feestvieren voor de nieuwbakken student voordat de gewone dag weer terugkeert.
Gefeliciteerd Casper.
PS: aan die "studenterhuer" (die petten) zijn allerlei tradities verbonden. Alle vrienden schrijven er iets in; als je teveel gedronken hebt wordt er in de rand geknipt en nog heel veel andere merkwaardigheden gebeuren er met die pet. Hij wordt wel altijd zorgvuldig bewaard. Mijn kinderen hebben die van hen nog steeds.
