De straat van je kindertijd.

In ons koor zingen we ook het lied "Barndommens gade" - de straat van je kindertijd. Het is een gedicht van Tove Ditlevsen en later op muziek gezet door o.a. Anne Linnet.

Ik ben de straat uit je kindertijd

Ik ben de wortel van je leven. 

De straat uit mijn kindertijd lag in Dordrecht. Daar woonde ik tot mijn negende. Eerst aan de Nieuwe Haven, later in de Jacob van Lennepstraat en vanaf mijn vierde in een rijtjeshuis met een touwtje uit de brievenbus. "Een lot uit de loterij" noemde mijn vader het. Er was na de oorlog een groot tekort aan woningen en dit was nieuwbouw! Mijn moeder staat in de deuropening terwijl mijn vader de motor van zijn broer bewonderde. Mijn broertje en ik op de stoep en daarnaast natuurlijk twee andere kinderen. Want kinderen waren er genoeg in die tijd. De Boomers van nu. We speelden altijd op straat: boompje wisselen, touwtje springen, hinkelen of op de step en we klommen op de hoge rekken van de speelplaats. Ogen dicht en springen maar. Niemand in de straat had een auto maar als tante Henda kwam (een vriendin van mijn ouders) mocht ik vooraan op haar scooter staan. En een wafel-ijsje koste vijf cent.

Op school zaten we met 36 meisjes in een klas. Ik sta bovenaan, tweede van links. Volgens mij is dit in de tweede klas. 

Mijn kindertijd...zooooo lang geleden.

Sing a song

Wat ben ik blij met het Longenkoor. Ik kom er altijd heel blij en goed gemutst vandaan na anderhalf uur zingen. En ik ben ook maar wát blij met onze koorleidster Turid. Ze heeft altijd een idee over wat en hoe we vandaag zullen zingen en vandaag waren dat liedjes in de Engelse taal. Er staan er zo'n zestig van in het Højskolesangbog. O.a. Imagine, Wind of Change, Halleluja, Blowin' in the Wind (heel toepasselijk in deze onrustige tijd) en Both sides Now van Joni Mitchell. Natuurlijk aangepast qua ritme en pauzes, zodat het te zingen is voor anderen dan Joni zelf.

Zo fijn om te zingen. Ik denk dat ik haar de rest van de middag op de luidspreker zet! 

Tjaaa, ik probeerde om de video te plaatsten maar helaas heeft ook Youtube de rechten aangepast en nu gaat het niet meer met een klikje en een linq.

Je moet maar genoegen nemen met een fotoschildering. Hier was ze niet jong en niet oud, maar ergens tussenin. Inmiddels is deze beroemde zangschrijfster en zangeres de tachtig gepasseerd. Ze heeft een enorm repertoire!

Zonder woorden

 

Die lieve dochter van ons

Die lieve dochter van ons is vandaag jarig en wij waren uitgenodigd op de lunch. En als je bij haar mag komen eten dan kun je er donder op zeggen dat het verrukkelijk is!

Nou, dat was het ook: Mosselen met frites en hotdogs met vis (kreeft, zalm en garnalen).

 Chocoladetaart met bosbessencrème bij de koffie.

De zon scheen de hele dag; de hemel was ijsblauw en de temperatuur rond het vriespunt.

Hier zegt "men" dat je heel aardig en lief bent geweest als de zon schijnt op je verjaardag. En zeker weten; dat is een waarheid als een koe!!

Het is al een half uur langer licht

Een foto van gisterenmorgen want de vuilnisbak staat vooraan op de oprit. Zo dadelijk komt de Kajaksmed om wat folie en apparaten te halen

Ik was naar het koor. De heren hadden brood meegebracht; de chef had koffie gezet en toen ik thuiskwam hadden ze netjes hun kop en schotel op de aanrecht gezet.

 

Gisteren werd de laatste folie (en dat was nogal wat) ingeladen door de vrijwilligers van "MakerSpace". Ik schreef vandaaag de laatste factuur en dat was dat. Een zucht van verlichting dat het zo goed gegaan is met de afwikkeling van de zaak en geen centje pijn voor geen van ons. Ik heb goed gevulde dagen en de chef heeft zich al lang geinvolveerd bij diverse projecten.  

Kun je jezelf door denken gezond maken?

Ja, ik kan natuurlijk schrijven over de storm, de hoge waterstand of het feit dat Donald Trump Groenland wil kopen of overnemen met militaire macht..Maar dat kun je lezen en horen op het nieuws. Het lijkt wel alsof Putin, Trump en Xi Jingpin denken dat zij de wereld onder elkaar kunnen verdelen. 😡 Machtzieke idioten!

Nee, ik schrijf liever over iets anders.

In mijn breiclub kwam het boek van Thomas Breinholt (journalist) ter sprake : "Een boek dat heet: "Kan man tænke dig rask?" Vertaald : Kun je jezelf gezond denken?

Dat gaf stof om over te praten en om over na te denken. 

Mijn oma bv. kon pijn bij brandwonden verhelpen. Tegenwoordig komen huiselijke bandwonden minder voor dan vroeger maar ik zie ze nog voor me, de mensen die aanklopten bij oma. Met een arm in een theedoek, een doekje op hun wang of een verbrande hand. Door de lange gang gingen ze mee naar het achterhuis, waar de keuken lag. Wij kinderen keken toe. Oma blies over de wond, bad het "Onze Vader" en blies weer. En inderdaad, in de loop van de dag of avond was de pijn weg of sterk verminderd. 

Ze gaf het "over" aan mij en ik heb het ook een paar keer met succes toegepast. Maar misschien komt het omdat mensen erin geloven. Denken dat het helpt, hopen en geloven. 

Als een kind een knie kapot valt dan doen we het hetzelfde, troosten, afdeppen, een pleister en een kusje erop. Dat helpt meestal, nietwaar?

In het boek lees/hoor je ook over het placebo-effect en wat trauma's kunnen betekenen voor psychische en lichamelijke ziektes of over de verrassende genezingen en behandelingsmethoden.

Zoals mijn zoon ooit zei (hij is helemaal niet religieus): het is slecht voor de mens om nergens meer in te geloven. 

Ik denk dat ik het ga reserveren in de bieb. 

Weer/meer winter.

"Ik ga even stuk wandelen" zei ik tegen de chef; "voordat het gaat sneeuwen".  Hij kreunt en steunt en mompelt wat. Hij zit onder de blauwe plekken, de stakker. Maar hij maakte toch lekkere soezen voor bij de thee/koffie vanmiddag. De buurvrouw kwam een paar uurtjes buurten. 

Jaja, even wandelen. Pats, ik gleed uit en daar zat ik dan met m'n achterwerk op de koude grond. Op veel plaatsen was het toch nog erg glad. Gelukkig niks ergs, alleen een koud en nat zitvlak. En een vuile jas.

Binnen blijven dan maar. Ik ben m'n januari bezigheid weer begonnen. Puzzelen. Deze kreeg ik met de kerst van Caroline (en Mark).

Puf; nu sneeuwt het. Ik hoop maar dat het morgen beter weer is want dan begint de gym weer en ik heb geen zin om weer onderuit te gaan. Afwachten maar.