De jaren 60 &70.

De chef kreeg een heel leuk boek vol met foto's uit de jaren 60 en 70. Overwegend amateurfoto's; over het dagelijkse leven. Hij kreeg het van onze lieve dochter, die weet wat hij leuk vindt. Ik bladerde er natuurlijk ook in. Even kijken of er veel verschil was tussen onze twee landen.... Ik kwam namelijk pas aan het eind van 1975.

Nee, dat was er niet. De foto's zouden net zo goed uit Nederland kunnen komen. Op een paar dingen na. Heel veel vrouwen gingen aan het werk in de jaren 60. Er was een tekort aan arbeidskracht en werk genoeg, ook voor vrouwen. De eerste creches werden opgericht. De welvaart in Denemarken was ietsje hoger. Er werd toen al stadsverwarming aangelegd!

Fredericia was in die dagen een stad met heel veel fabrieken. Textielfabriek, ovens en fornuizen (Voss)fabriek, cigarenfabriek, netten maken voor de visserij (Utzon), visfabriek,(Rahbek) kunstmest mm (Superfoss), zilverindustrie, keukenfabriek, een meubelfabriek (design-meubels), een scheepswerf en, omdat er veel werk voor de staat werd gedaan, lag ook het hoofdkantoor van DSB (het spoor) en de post en telegraaf (P&T) hier. Drie kerkdorpen werden in die tijd bij de stad gevoegd en dat gaf meer werk op het gemeentehuis. Heel veel banen voor vrouwen dus. En meer creches!

Toen kwam Shell een olieraffinaderij. Die ligt er nog steeds alleen is het geen Shell meer maar Crosbridge Energy en die produceert nu naast het raffineren van olie ook Brint (waterstof).

Bij de Shell werkten veel Nederlanders. (Hollanders ;.)) en Shell zorgde ervoor dat er een Sinterklaasfeest werd gehouden.

 In de loop der jaren zijn veel fabrieken verdwenen; de visserij-haven is nu een enorme containerhaven; het meest zichtbare op de industrieterreinen zijn enorme loodsen en Google beslaat ook een flink stuk land. Dat vergt energie; daar zorgt Energinet voor, waar meer dan 700 man werkt.  Bedrijen zijn nu veel meer geavanceerd; de techniek kan veel. Er zijn niet zoveel mensenhanden meer nodig; wel slimme koppies. De nieuwe tijd, net wat U zegt. 

Kerst in DK is en was in feite "heidens".

Op de donkerste dagen van het jaar zochten de vikingen elkaar op. Er werden lange tafels aan elkaar geschoven; het vlees werd gebraden, het brood gebakken en de mjød vloeide rijkelijk. Families en vrienden kwamen van heinde en verre bij elkaar; er werd gefeest, gezongen en geproost; vaak een week lang.

En zo ziet de kerst er eigenlijk nog steeds uit. Het kindeke Jezus kwam er pas vele jaren later bij; toen het christendom binnen kwam. Nou ja, de Denen gaan vaak naar de kerk op kerstavond (middag) om gezamelijk kerstliederen te zingen en het kerst-evangelie te horen, maar dan heb je het ook gehad.

In de dagen voor kerstmis reizen velen van Sjælland naar het oude moederland Jylland om de kerstdagen bij familie door te brengen. Tweede kerstdag gaat de reis de andere weg; terug naar werk en studie. Een drukte van belang op de wegen en de vele extra treinen.

Wij hebben het ook gevierd; drie dagen lang. Kerstavond bij ons met z'n vijven; eerste kerstdag bij onze dochter waar alle kinderen met aanhang erbij waren en tweede kerstdag bij onze zoon in Odense. Overal met heerlijk eten en drinken, cadeautjes, een pakkenspel en veel plezier. 

Enigste minpuntje was dat Sandra haar vinger openhaalde toen ze glas-scherven wilde opruimen. Dat werd een ritje naar de eerste hulp en veertien dagen met een ingebonden hand. Au! 

Glædelig Jul

 

Iedereen die hier meeleest weet intussen wel dat kerstmis hier de 24 december wordt gevierd. De tafel is gedekt, het eten in de maak en nu plof ik even neer om iederen een fijne kerst toe te wensen.

Geen mos.

 

Weg met de adventskrans; ik maakte een kerstdecoratie. Met allerlei groen wat er in de tuin te vinden is. Ik begin eigenlijk altijd met de klomp klei te bedekken met mos maar, heel raar, geen mos te bekennen. Zou het dan toch te droog geweest zijn? Zelfs aan de noordkant van het huis was niks te vinden.

Kerstmis is in zicht. De muis is afgewerkt en kan de doos weer in.

Zoonlief kwam gezellig langs en bracht pakjes mee voor ons. Hij kreeg een zak vol mee terug naar Odense. Voor onder de kerstboom.

Als kerstcadeau krijgt Denemarken weer een dreiging van mr.Trump. Hij wil en moet Groenland hebben! Nu heeft hij zelfs een speciale afgevaardige benoemd die de bevolking het vuur aan de schenen moet leggen.

Hij is nog erger dan Putin met "landje veroveren". Misschien omdat hij zijn kop uitgebeiteld wil zien op Mount Rushmore.

Ik hoop dat EU verenigd en sterk is. Dat hebben we nodig!

Vrede op aarde is ver te zoeken.....helaas. 

De kortste dag...

Vintersolhverv /winterzonnewende. De kortste dag loopt ten einde. De zon kwam om tien voor negen op en ging om tien voor vier alweer onder. Dat geeft zeven uren daglicht. 

Op enkele plaatsen in het land werd de terugkeer van het licht gevierd met lampionnen, vreugdevuur en muziek. Niet hier in de stad. Daar heeft men het druk met het vullen en afgeven van gratis julemad/kerst-levenswaren. Want het aantal families dat hulp zoekt is het laatste jaar verdubbeld!! Veel supermarkten. bedrijven, vrijwilligers en hulporganisaties doen wat ze kunnen. Om te huilen dat armoe nog steeds zo slecht te bestrijden is. 

De laatste zondag van de advent. Nu mogen de kaarsen opbranden dan kan ik morgen een nieuwe kerst-decoratie maken. 

Dit jaar staat hier geen kerstboom. Dat is maar een keer eerder gebeurd en best een overwinning van mezelf om hem niet op te zetten. Maar ach, ik moet hem ook zelf weer aftuigen en...geen zin. We zijn bijna niet thuis die dagen. We vieren kerst de 25.ste bij onze dochter en de 26.ste bij zoonlief. Daar worden dan ook de cadeautjes uitgedeeld.  Ik heb wel een aantal snoeren met lichtjes hangen; en zo het ziet er toch heel gezellig uit.

De oude kerststal staat wel; het ouwetje van mijn oma waarbij mijn schoonvader lang geleden een stalletje maakte. Een beetje verkeerde proporties maar allez, dat mag de pret niet drukken. Kerstmis is een tijd van herinneren.

Nu op naar het licht! Over een half jaar is het midtzomernacht! In het midzomerlied gaan de eerste strofen over het licht dat vanaf kerstmis weer terug komt. What's in a year. Het gaat sneller en sneller hoe ouder je wordt.

Post of niet.

 

Dat was het dan, een tijdperk verdwijnt. Post Danmark brengt vanaf vandaag geen brieven meer rond en alle rode brievenbussen verdwijnen. Omdat een land een postbezorging moet hebben neemt DAO dat per 1 januari over. Hoe dat er in de toekomst uit gaat zien; dat wachten we maar af.

De postbode in zijn rode jasje verdwijnt uit het straatbeeld.

Denemarken is een van de landen dat het meest gedigitaliseerd is. Er worden maar heel weinig brieven meer verstuurd. De enige post die wij ontvangen is een keer per jaar een brief uit Nederland waarin staat dat ik moet bewijzen dat ik nog leef (ivm een klein pensioentje) of als ik een nieuwe pinkaart krijg toegestuurd. Niemand schrijft en stuurt meer brieven, kerst-en of ansichtkaarten. 

Alle andere officiele mededelingen gaan via E-boks en Digitalpost waar je met een MitID moet inloggen.

Post Danmark houdt zich in de toekomst alleen nog bezig met pakjes (net als GLS , DAO, BRING en anderen).

Ik wacht maar af ;-)

Koekjes en Cadeautjes

Afgelopen zondag bakten we koekjes. Vanillekransjes en brunkager (een soort speculaasjes). Die smaken zoveel beter als je ze zelf bakt. Geloof me maar; die komen echt wel op.

Ik wilde er een zak vol van meenenem naar onze laatste koor-dag maar de chef kreeg een acute oproep van het ziekenhuis van Kolding; bij het amubulatorium voor vasculaire chirugie en dat ging voor. De wond is nog steeds niet genezen !!! en ik denk dat het ziekenhuis in Kolding er zich toch weer mee bezig gaat houden. De chef heeft een aanklacht ingediend en ik vermoed dat "men" koude voeten kreeg. Tja, nu heeft hij weer een pico-pomp. Als het over drie weken nog niet beter gaat moet hij de afdeling bellen. 

Ondertussen ben ik toch maar mooi klaar met alle kerstcadeau's. Er staat een volle mand. Ingepakt en voorzien van "til og fra" kaartjes. Dat doen we hier; een kaartje erbij voor de ontvanger met de afzender erop.

December is een tijd van geven. Ik dronk gisteren en kop koffie met een vriendin en had een klein pakje voor haar. Ik zelf kreeg een puzzel; da's niet echt klein, maar dat was mede als dank voor het ophalen met de auto als we naar de breiclub gaan. Aardig toch.

De niet verkochte advent-kalenders liggen nu voor een prikkie bij de supermarkten en ik kon het niet laten om er eentje met dropkogels te kopen. Oef...moeilijk om af te blijven; vooral voor de chef.