Over dingen en doetjes in Denemarken.

woensdag 1 februari 2012

Kan niet geruild worden!

Vandaag had ik een moeder aan de lijn, die bang was dat haar zoon het dak uit ging als hij hoorde dat hij niet direct aan zijn gewenste opleiding kon beginnen. Ze was bang voor zijn heftige reactie als hij in het weekend thuis kwam. "Nu had ze zijn hele leven voor hem gezorgd, nú was het tijd dat iemand anders die zorgen overnam!!" Ja mevrouw, maar zó werkt het niet. Eens een kind, altijd een kind. Ook als dat kind gebreken heeft. En deze jongen heeft lichamelijke gebreken, een trage linkerhand en voet, en geestelijke gebreken, hij is wat langzamer dan de rest. En ach, hij was zo gewenst door zijn ouders, die beiden boven de veertig waren toen hij werd geboren als de ene helft van een tweeling. Te vroeg geboren allebei; de ene redde het niet. De ander wel, maar met "gebreken". Niet het prachtexemplaar dat ze zich gewenst hadden. Na een aantal jaren gesukkel op school, ging hij twee jaar geleden naar een speciale kostschool. Daar is hij een van de besten en nu denkt hij dat hij alle opleidingen aan kan. Maaaaar, hij moet eerst 4 weken(!) naar de produktionsskole voordat hij de praktijk in kan en dat durft moeder niet te zeggen. Nu was ze het zat: nu moesten anderen het zorgen overnemen. Zij en haar man waren per slot van rekening ook niet zo jong meer. Helaas mevrouw: ruilen gaat niet meer. Helpen wel.


Gesprekken, telefoontjes, een hele hoop administratie, opleidingsplannen uitwerken, documentatie bij elkaar zoeken, oudergesprekken, samenwerking met jeudzorg, met de sociale dienst, met leraren, met het GAK, vergaderingen.......de dag is zó om!

Voor morgen heb ik vrijkaartjes (VIP kaarten) van mijn boss gekregen. Voor een hele nieuwe musical, geschreven door jongeren voor jongeren. Ik hoop dus maar dat ik jong genoeg ben om het te begrijpen.

3 opmerkingen:

  1. Moeilijk toch.....
    Hoop dat de jongen het 'redt'!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ons werk heeft toch wel veel raakvlakken. Lastig voor die ouders hoor. Vaak maken zij zich meer zorgen dan nodig is voor de jongere. Vier weken is toch niet onoverkomelijk? Hier lopen jongeren soms een heel jaar vertraging op (of langer...).

    Veel plezier morgen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Poeh.... Lastig hoor. Ik snap dat die ouders zo nu en dan moe zijn van alles, maar dit is wel heel erg cru.

    Ik ken meer mensen die zich niet realiseren dat wanneer je een kind op de wereld zet, dat dat voor altijd is...

    Als je wilt autorijden, moet je een rijbewijs halen. Als je een kind wilt, 'neem' je dat gewoon. Terwijl er zo veel bij komt kijken. Zo lang.

    Triest voor die jongen. Ik hoop dat hij er niks van meekrijgt.

    BeantwoordenVerwijderen

Gezellig, laat gerust een reactie achter!