Een beetje geschiedenis.

Het is weer 5.juli, de dag van de overwinning...lang geleden...

Er is hier wat afgevochten in de loop der tijden. De stad ligt op en punt, met oversteek naar de eilanden Fyn en Sjælland en heeft het land vaak moeten verdedigen. Oorlogen en zeeslagen tegen de Zweden, de Engelsen, de Nederlanders die de Engelsen kwamen helpen en tegen de Noord Schleeswijkers (Noord Duitsland). De meeste slagen zijn verloren; het eens zo grote en machtige Deense rijk heeft heel veel land moeten afstaan aan Zweden, Noorwegen en Duitsland en is nu nog maar een klein rijkje.

Maar één slag is ooit gewonnen; de uitval van Fredericia in 1849! En dat wordt nu nog elk jaar gevierd en betreurd, want er vielen natuurlijk de nodige doden.

Vanavond waren wij in de Trinitatis kerk, waar het herdenkings- en feestconcert gehouden werd.

Prachtige muziek en zang!

archieffoto 

Naast de kerk ligt het grote massagraf. Vroeger (nu nog?) was er groot verschil van stand tussen de gewone recruut en de officieren. Het gesneuvelde voetvolk werd in een massagraf begraven met een korte dienst aan het graf; de officieren werden in de kerk begraven. Niet in deze kerk, de Trinitatis, maar in de Michaelis kerk, de garnizoenkerk.

Omdat er een tekort aan kisten was werden alleen de allerbelangrijksten in kisten gelegd, terwijl de andere dode officieren in de banken schouder aan schouder werden gezet. Luguber? Men zegt dat het bloed door de kerk stroomde en dat er daarom in de Michaelis kerk symbolisch een rode loper door het kerkpad loopt.

Daarna naar het standbeeld van de dappere landsoldaat, waar traditiegetrouw eikenbladeren met witte en rode anjers worden gelegd.

Het is altijd weer heel leuk dat je op zo'n avond vele oude bekenden treft. Een praatje hier, een praatje daar en ik ben weer "up to date".

De avond wordt afgesloten met een fakkeloptocht, begeleid door diverse muziekkorpsen.

"The same procedure as last year".

Oh, ja: ze schieten ook met kanonnen! Morgenochtend...om 6 uur. Ze zijn tot hier toe te horen. 27 keer!