Ja, daar sta je dan ineens met beide voeten in de winterse sneeuw.
Ik haalde de broodjes vanochtend, lopend.
Wat 'n wind....het voelde aan als min 15!
De eega spijt dat hij z'n handschoenen niet aan had.
De bovenste foto is na de middag genomen; toen de wind iets afnam.
Ach ja, gelukkig hoefden we geen sneeuw te ruimen...alles is weggewaaid.
En wij zijn het grootste deel van de dag maar binnen gebleven.
Het was "so-wie-so" een werk-weekend.
Gisteren van tien tot vijf....snijden, knippen, slissen, stapelen...
Vandaag van tien tot twaalf....snijden, knippen, slissen, stapelen...
Daarna maar vlug wat extra brandstof gekocht, er wordt 10 graden vorst voorspeld. 't Zal wel meevallen....
En vanmiddag hebben we ons met z'n tweeën over de zee-navigatie gebogen. Het is helemaal niet zo gemakkelijk om een koers te berekenen als je rekening moet houden met stroom en windafwijkingen. Met z'n tweeën zie je beter hoe het moet.
Hij had wel erg veel opgaven!
En voor ik er erg in heb is het weekend weer voorbij!
Gisterenavond waren we even bij Sandra's, waar Carl zijn verlanglijstje voor kerstmis schreef:
Knap hoor, zelf geschreven; hij zit pas in de 0-de klas.
(Jaaa, die ze vroeger kleuterklas noemden).
Dochterlief zag er pips en moe uit. Dunnetjes.
Gewoon gestrest.
Te veel werk op school; bezig met een vervolgstudie; een huis met drie kinderen en beetje (veel) perfectionist...
Moeders maakt zich zorgen. (doen moeders dat niet altijd?).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Gezellig, laat gerust een reactie achter!