Lang geleden was hij een kind.
Hij groeide op; hij trouwde nooit; kreeg geen kinderen.
Hij had een goede baan; als ambtenaar bij de spoorwegen.
Woonde in Roskilde, in Odense en in Fredericia.
Hij was bijna 30 jaar onze buurman.
Een aparte man; een beetje neurotisch; de zuinigheid zelf.
Hij heeft onze feesten meegemaakt; zat aan de kersttafel en de verjaardagsborrels.
Hij was een ietwat vreemde man; een beetje een heremiet.
Altijd heel beleefd.
Hij verhuisde in juli naar een verpleegtehuis.
Hij kon zichzelf niet meer verzorgen. Zijn huisje ook niet (maar hij wilde absoluut geen thuiszorg).
Een paar keer heb ik hem bezocht en je zag hem achteruitgaan.
De laatste keer dat ik hem wilde opzoeken was kort voor kerstmis.
Hij was niet thuis; lag in het ziekenhuis met een longontsteking.
Hij is er niet meer overheen gekomen.
Gisteren is hij gestorven.
Een lang leven heeft hij gehad.
Of het een goed leven was; dat weet alleen hij zelf.
Adieu Jacobsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Gezellig, laat gerust een reactie achter!