Mijn school-consulent-collega en ik opperden het idee om een Centrum te maken dat de gemeentes aan weerszijden van de Lillebælt servicerede.
Wij nodigden degenen die in Middelfart met dezelfde functie als wij zaten uit en gezamenlijk - met z'n vieren legden we ons (uitgewerkte) voorstel voor bij de twee gemeenteraden.
In 2006 was het een feit. UU-Lillebælt werd opgericht.
Het eerste hoofdkwartier werd heel democratisch dicht bij de brug geplaceerd. In het midden van de twee gemeentes.
Het is overigens min of meer een geniaal idee geweest, dat met twee gemeentes, die beiden voor de service betalen. Als de ene gemeentekas leeg raakt en de gemeenteraad wil sparen op het UU centrum, dan steekt de andere gemeente daar en stokje voor.
Het is zo dat het Rijk beslist dat deze centra er moeten zijn. De jeugd MOET studieraad en begeleiding krijgen, vooral bij de overgang van grondschool (negen jaar onderwijs) naar middelbaar onderwijs en hoofdzakelijk voor degenen die daar problemen mee hebben en/of de opleiding verlaten.
De gemeentes bepalen de omvang van de centra.
Dat betekent dus dat er resultaten geleverd moeten worden!!
In het begin waren de meeste aanstellingen bij UU halve banen. Decanen werkten nog de helft van de tijd op school en de andere helft bij de UU. In de loop der tijd zijn alle aanstellingen full-time geworden en de raadgeving en begeleiding hebben een heel ander karakter dan eerst.
Ik, als ungdomsvejleder stapte met al mijn functies full-time in de UU. In het begin zat ik in m'n uppie midden in de stad, nu liggen we - nog steeds vlak bij de brug - in het "opleiding-stads-deel". Onze buren zijn de beroepsopleidingen op zowel technisch als mercantiel gebied, vooropleidingen, het tiende schooljaar en het centrum voor (supplerende)opleidingen voor volwassenen.
We werken samen met de arbeidsbureaus in beide steden, met alle scholen, met de sociale dienst en noem maar op.
Ik voel me als een vis in het water.
En toch.....ga ik er een puntje aan breien.
Deze "grand old lady" gaat per 1.juni met pensioen.
Of, zoals ik het zelf noem, ik stop met deze baan en ga ons eigen bedrijf in. Samenwerken met m'n eigen chef.
Het is een heel moeilijke beslissing geweest, want ik doe het zo graag. Maar aan alles komt een einde en ik wil liever stoppen "aan de top" nu ik het nog leuk vind.
Honderden, nee, duizenden jongeren zijn "door mijn handen gegaan".....
Ik zie nu de derde generatie voorbijkomen......
Time to say goodbye.
Ik ga plaats maken voor mijn jongere collega's...
(over drie maanden)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Gezellig, laat gerust een reactie achter!