We gingen uit eten, de chef en ik.
Omdat we zo hard gewerkt hadden deze week.
Omdat het "Open by night" was in de stad.
Omdat het cultuurweek in de regio is.
Een heerlijke Saltimbocca...
Bij café/bistro Mair's.
Daar ontmoette ik Margrethe, een van de dagmoeders waar ik vroeger mee werkte.
Ze heeft tien jaar geleden haar man verloren aan een hersentumor.
Haar familie woont in Noorwegen, haar zoons in Afrika, Kopenhagen en een in de buurt.
Margrethe kan haar draai niet vinden en is nu al vijf keer verhuisd...
Ik werd hartelijk begroet door Joachim, die ik als jongetje van twee, samen met z'n grote broer en moeder kende.
Moeder is er al lang niet meer. Grote en kleine broer hebben ook voor veel problemen gezorgd.
Joachim is de lijm die alles vasthoudt.
Hij is nu de directeur van de school waar drie van mijn kleinkinderen opzitten.
Ik liep tegen Laila aan, die ik van mijn laatste werk ken.
Ze was op stap met twee vriendinnen. Haar man wil nooit mee. Het waarom ken ik niet.
Ik had een heerlijk diner samen met mijn eega.
En ik voel me heel dankbaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Gezellig, laat gerust een reactie achter!