Ja, daar zaten we dan. Bij de MRI scan. De eega is net naar binnen gegaan. Heel stil liggen; muziekje op; ogen dicht. Ik wachtte in de wachtkamer... "Ik snap best dat U veel pijn heeft" zei de radiograaf na afloop. Verontrustend..
Verder mag ze natuurlijk niets zeggen. De uitslag komt over drie dagen via de huisarts. Laten we hopen dat het a) niets ernstigs is, b) dat er iets aan te doen is.
Om iets na enen waren we het ziekenhuis weer uit. Om de moed erin te houden gingen we een hapje eten vlak bij de Marina in Middelfart.
Zonnig en leuk om het water vanaf de "andere kant" van de Lillebælt te bekijken.
Vanmorgen kon ik constateren dat we "beneden de sneeuwgrens" wonen:
Het is hier een kwakkel-winter geweest, tot nu toe. Niet dat het mij iets uitmaakt! Aan sneeuwruimen heb ik een hekel. Maar het licht mis ik soms, ook al wordt dat iedere dag wat beter.
Gisteren waren we eten bij Sandra - die vierde haar verjaardag. En toen spraken Caroline en ik af dat we de 25.ste naar Vejle Musikteater gaan, waar het Russische-Staats-Ballet "De Notenkraker" danst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Gezellig, laat gerust een reactie achter!