Behandelingen in het Reuma-sanatorium, wat inhoudt dat je iedere week vier tot zes dagen wordt opgenomen. "Dat gaat niet", zei de chef: "dan gaat m'n zaak naar de knoppen". Optie twee was het revalidatiecentrum; ook afgekeurd. Zijn spieren zijn namelijk sterk genoeg; er is een lange wachtlijst en trainen met pijn is bijna niet haalbaar.
Nummer drie: opereren. Het is zo dat het middenstuk van de rugwervel op enkele plaatsen te smal is voor de zenuwen. Ze kunnen er dan bij twee wervels een stuk tussenuit halen. Maar misschien/waarschijnlijk moet er dan een stuk staal in en wordt de rug stijf gemaakt. Dat hele proces duurt minstens een maand en het is niet zeker dat het helpt. Zo lang mogelijk uitstellen, vond hij (en de fysiotherapeut ook).Het laatste, pijnbestrijding is waar hij voor gekozen heeft. Eerst dat proberen, want als de pijn minder is dan kan hij zich weer beter bewegen, wandelen en fietsen mm. Met wel een nieuwe afspraak om over een maand terug te komen om te kijken hoe het gaat.
Ze gaan grondig te werk in het Rugcenter. De fysiotherapeut onderzoekt en test alles, haalt dan de arts erbij; een verpleegster van het reumacenter kon vertellen over de behandeling daar en de chirurg kon ook komen, maar die hebben we maar even laten zitten. Alle expertise bij elkaar! Petje af!.Nu hebben we weer van die wandelstokken (nordic walking) aangeschaft op aanbeveling van de arts. De paden op zo gauw het kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Gezellig, laat gerust een reactie achter!