Ik zweer/beloof dat ik de geneeskunst zo goed als ik kan zal uitoefenen ten dienste van mijn mede- mens. Ik zal zorgen voor zieken, gezondheid bevorderen en lijden verlichten.
Ik stel het belang van de patiënt voorop en eerbiedig zijn opvattingen. Ik zal aan de patiënt geen schade doen. Ik luister en zal hem goed inlichten. Ik zal geheim houden wat mij is toevertrouwd.
Ik zal de geneeskundige kennis van mijzelf en anderen bevorderen. Ik erken de grenzen van mijn mogelijkheden. Ik zal mij open en toetsbaar opstellen, en ik ken mijn verantwoordelijkheid voor de samenleving. Ik zal de beschikbaarheid en toegankelijkheid van de gezondheidszorg bevorderen. Ik maak geen misbruik van mijn medische kennis, ook niet onder druk.
Ik zal zo het beroep van arts in ere houden.
Zo klinkt het in het Nederlands en ook in het Deens.
Deze eed legde Donika gisteren af (Casper, haar vriend ook).
In Denemarken studeren ook veel jonge mensen uit Zweden en Noorwegen voor arts, omdat de opleidingscapaciteit niet hoog genoeg is in die landen.
Wat Donika zo leuk vond was dat de Noorse studenten in de nationale kleding hun diploma in ontvangst namen.
Vele Noren dragen dit nog steeds op de Noorse nationale feestdag (17 mei) , bij bruiloften en andere gelegenheden.
Wij waren niet bij de eed aflegging, maar waren uitgenodigd op het feest vanaf 5 uur.
Een heerlijk buffet, cadeautjes, feest.
Het is en blijft een hele prestatie.
Caroline mocht ook mee.
Gezellig.
Wat een mooie klederdracht ook!! Proficiat!!
BeantwoordenVerwijderen