Het ene voert naar het ander.

Het begon eigenlijk met een lek bij de afvoerpijp op het dak (waar de afzuigkap op uitkomt)

Die was kapot en daardoor kwam het regenwater uit de afzuigkap bij hoosbuien.

"Eigenlijk zou ik best willen weten hoe dat in zijn tijd gemaakt is", zuchtte de chef. Maar dat zou betekenen dat de halve keuken gesloopt moest worden en daar hadden we echt geen zin in (en zoveel centjes hebben we ook niet).

Maar goed, we kennen een loodgieter en die heeft een nieuwe pijp/afvoer op het dak gemaakt en daarom hoefden we 
"alleen maar" een nieuwe afzuigkap aan te schaffen.

"Doen we eerst de keukenvloer", zeiden we tegen elkaar.

Eindelijk, na 47 jaar is de vloer voorzien van een mooi egaal laagje, dat de vloer gelijk maakt en de tochtgaten dicht!
Woensdag kwam het vinyl erin en de chef ging een nieuwe afzuigkap kopen. Hetzelfde merk als we eerst hadden, dat past vast en zeker. Dat had je gedacht!
Het was maar goed dat Sandra en Peter langs kwamen, anders hadden we dat bakbeest nooit gemonteerd gekregen.

Tja, toen wachtte het schilderwerk (na het schoonmaakwerk).

Die plinten zijn het ergste. Over de grond kruipen gaat minder soepel dan tien/twintig, wat zeg ik: veertig jaar geleden.
Mensch wat was ik moe!
Gelukkig moest ik vanmiddag nog even naar een verjaardag, wat een zeer welkome onderbreking was.

Het fornuis is weer op z'n plaats geschoven en voor het eerst in vier dagen konden we koken.
Zondag aten we iets bij de Italiaan, maandag bij Joni uit Syrië, dinsdag een burger bij Kitzchen in Middelfart (onder een afdakje in de regen)..

...en gisteren gewoon een boterham.

Morgen hoop ik dan het meeste weer te kunnen inruimen.
Zucht.