Is dat nou wel een goed idee?

Superziekenhuizen.

Ze zijn er hier in het land en ook in Nederland.
Alle specialisaties bij elkaar; alle experten met hun expertise; 10.000 man personeel ...!

Gisteren waren we in het OUH, het Universiteit Hospitaal in Odense.
Voor een "second opinion" betreffende de rug van de chef. (Er is helaas niets aan te doen, maar dat is een ander verhaal).

We kwamen al redelijk gestrest aan. De wegen naar Odense zaten weer eens verstopt, zodat we anderhalf uur over die 50 kilometer deden. Nu nog een parkeerplaats???!! Waar is er in 's hemelsnaam nog een leeg plekje? En bij welke ingang moeten we zijn??
Nummer 9. Oef, wat staat dat slecht aangegeven zeg.
Nou dan maar die parkeergarage in, dan zoeken we daarna de juiste ingang wel. Rijden, rijden, rijden. 6 hoog was er nog een leeg plekje. Naar beneden - inchecken met je kaart - en met het kenteken. Daar sta je dan na even lopen. Bij ingang zuid. Gelukkig was er een aardige mevrouw die zei dat ook deze ingang naar nummer 9 ging. Het was wel een knots eind lopen (en dat met een versleten rug). Eindelijk...nummer 9. "Volgende balie meneer. Oh U moet eerst lang de röntgen afdeling - nummer 32". Weer een pokke-eind lopen.  Dan weer terug naar nummer 9. En na de consultatie weer dat hele stuk, door eindeloze gangen, naar uitgang zuid.

Je bent een nummer. Niets is persoonlijk. Niemand die je kent, niemand die jou kent. Je trekt je ziekenverzekeringskaartje door de scanner. Blip. Er lopen misschien wel honderd mensen rond. Van de ene naar de andere afdeling. Het ziet er top-professioneel uit.

Maar ook in superziekenhuizen liggen mensen met ernstige ziektes. Ook in superziekenhuizen gaan mensen dood. Het is er alleen zo kil, zo onpersoonlijk zo steriel. 

Ik weet het wel. Die kleine ziekenhuizen konden niet alle patiënten behandelen. Voor het ene werd je doorgestuurd naar het ziekenhuis in Vejle, of Kolding, of Skejby... Maar in "ziek zijn en beter worden" waren ze meer persoonlijk en lokaal. Je kwam er bijna altijd iemand tegen die je kende. Je kreeg ook meer bezoek. De artsen keken naar de mens - de hele mens - in plaats van een object dat behandeld kan/moet/mag worden.

Ik weet echt niet of het wel goed is voor de mens - die superziekenhuizen. Ze zijn overigens bezig met een nieuw universiteitsziekenhuis te bouwen in Odense. Dat wordt nog groter!