Droevenis en blijdschap.

Gisteren waren we naar de crematie van Maggies man. Met een dienst in de kerk, zoals dat nog gebruikelijk is in het meeste van het land.

Jeff ging ook mee en het was aan zijn oude vriend Arne te zien hoeveel dat voor hem betekende.

Hij kreeg tranen in z'n ogen. 

Het betekent veel voor de nabestaanden dat we deelnemen; deel uit maken van de keten en een mooi Vaarwel zeggen.

Na afloop was er koffie en smørrebrød in Hotel Gammel Havn en Arne ging meteen naast Jeff zitten; tegenover ons.

Een beetje triest, een beetje weemoedig.

Daarna kwam blijdschap.

Jeff had een verjaardagsfeestje later op de middag en de eega en ik waren uitgenodigd op het eten bij Sandra.

(Dochterlief die altijd fantastisch kookt!)

Na afloop koffie, drinks, gezellig kletsen; tot 12 uur 's nachts.