Over ogenlicht, hacking en Holland

Het gaat weer wat beter met "ons moeder".

Wat extra opmerkzaamheid, veel bezoekjes, een paar keer goed eten en wat familie-tam-tam doet goed.

Ze krabbelde weer wat op, al is het geheugen niet allerbest.

Ze wil er weer bij-zijn!

Hier moesten de klokken worden verzet, wat broer en zus deden, gevolgd door twee wakkere ogen.

Er is een aanvraag weg voor het verzorgingshuis; de indicatie is gegeven, nu maar wachten tot er plaats is.

Ze is er aan toe, zegt ze zelf.

Ik was dus een paar dagen in het zuidelijke Nederland.

Donderdags ging ik mee wandelen met 

de wandelclub van mijn zus.

Er wordt flink gewandeld en een hele hoop afgekletst.

Zo hoort het toch?!!

Dat maakt het juist gezellig.

In het restaurant van de Zoo in Veldhoven 

werd de koffie gedronken.

Wat een verhalen hoort een mens in zo'n korte tijd...

We wandelden in de buurt van het vliegveld Eindhoven en de vliegtuigen scheerden herhaaldelijk over onze hoofden heen.

Zo'n paar dagen gaan snel voorbij.

's Maandags alweer naar huis.

Vanwege de mist hadden veel vliegtuigen, waaronder dat waar ik mee moest, vertraging.

Ach, in een file zitten is nog vervelender. Hier kun je tenminste iets eten en drinken. En wat lezen,

Thuisgekomen ontdekte ik dat mijn creditkaart "gehackt" was. 

Alles nagecheckt (sorry voor die plaatsen waar ik wantrouwen in had), maar dat is niet nader uit te zoeken voor een leek. Waar - en wanneer het gebeurd is ??? Misschien al een tijdje geleden. Het kan hier in Denemarken zijn, in Ierland of in Nederland...?? Mijn gegevens kunnen doorverkocht zijn....?!

Enfin, ik heb een lang formulier uitvoerig ingevuld en krijg waarschijnlijk mijn centjes terug Dat zegt mijn bankman in ieder geval. Een creditkaart schijnt nogal veilig te zijn.

Dag Nederland, dag Brabant; tot de volgende keer.

In de tussentijd geniet ik even van dit rustige, stille en wijde land, waar het na twee zonnige dagen weer eens flink is gaan waaien.