Dames en Heren..

Bij de kapper.

Ik had afgelopen week eindelijk een afspraak bij de kapper bemachtigd.

Het was hoognodig, want er was niks meer te beginnen met mijn haar.

Het is altijd weer gezellig bij de kapper. Mijn "eigen" kapper was weer terug van ouderschapsverlof en we hadden heel wat bij te praten. 

Onder andere: 

- "Hoe heet je zoontje? 

- We hebben hem Tristan genoemd. 

- Oh, leuk, dat hoor je niet zo vaak. Naar Tristan en Isolde. 

- Naar wie? Nooit van gehoord. 

- Ook niet dat verhaal over de twee koningskinderen en de klip van    Lorelei aan de Rijn? 

- Nee, ken ik niet. De Rijn in Duitsland. Ik ben nog nooit in Duitsland op vakantie geweest. 

- Maar je hebt zoveel gereisd !

- Ja, naar Bali, de Seychellen, Singapore, de Filipijnen, Vietnam en zo. 

- Maar nooit in Europa? 

- Nee, moet ik misschien toch eens doen".

De ene kapster babbelt over dit en de andere over datjes. Als je liever stilte wilt kun je een tijdschrift pakken of je ogen dicht doen.

Ik vind het wel gezellig, dat geroezemoes.

Een dag of tien geleden wachtte ik in de heren-kappers-zaak op de chef.

Hij werd geknipt en een andere man in de tweede kappersstoel werd ook onder handen genomen. Twee andere mannen zaten te wachten. De ene staarde in het niks voor zich uit; de andere keek op zijn mobieltje. Er werd niks gezegd. De ene klant werd vervangen door de volgende, die bij het plaatsnemen zei: "Het moet wel kort". Stilte. Knip-knip - zoem zoem.

Betalen bij de kassa: en dat was het.

Wat een verschil, nietwaar :-)