Christchurch

Wij reden terug naar Christchurch via Pleasant Point (leuke naam voor een plaatsje), Temuka, Ashburton en Rakaia. Toch raar dat we de weg terug een beetje saai vonden, terwijl we de eerste keer niets anders dan "Ah en Oh" konden zeggen.We zagen de groene weiden en heuvels weer. We zagen herten in de wei, koeien, schapen en deze keer ook varkens. Varkens in de wei, niet in stallen. Varkens met shelters in de wei. Het boerenbedrijf in NZ is liberaal. Dat wil zeggen dat men geen steun van de staat krijgt. De producten zijn daarom misschien iets duurder; men concurreert op kwaliteit in plaats van winst.
Er was veel verkeer op de weg. Het lange weekend was afgelopen en de mensen reden naar huis, de ene of de andere wei. Dat was oppassen.

Als je door de kleine stadjes rijdt dan kun je de bouwstijl zien. Het fundament is een zgn. puntfundament. De zuilen die het huis moeten dragen worden in beton gezet waarna het skelet wordt opgebouwd in hout. Tussen vloer en grond is er lucht. 
In Christchurch zagen we natuurlijk ook veel huizen van steen. Brix noemt men stenen.

We reden naar een Holliday Parc dat volgens het boekje op 15 minuten afstand van het centrum zou liggen. Dat bleek 45 minuten te zijn. We staken de stekker in de stroomvoorziening, de chef installeerde de "Uber-app" op zijn mobiel en binnen en mum van tijd werden we door de chauffeur gehaald en naar de Botanische Tuin gereden. Uber kost slechts de helft van een gewone taxi. 
De feestelijkheden waren net afgelopen. De muzikanten pakten hun instrumenten in en de mensen gingen naar huis. Wij liepen naar het centrum en zagen de schades en het grote weder-opbouw-werk. De aardbeving van 2011 heeft veel open wonden achtergelaten. Een stad waarvan het hart is uitgerukt is moeilijk te herbouwen. De ziel ontbrak.  Het was vrij stil in de stad en het meeste was gesloten. 
We aten chinees, wat niet erg lekker was en Uber reed ons naar "huis".
Het waaide in Cristchurch. Dat was de eerste keer dat we dat hier voelden omdat de winde meestal door de bergen wordt tegengehouden.

Pleasant Point

Een van de kerkjes in Pleasant point/En af kirkene

Christchurch / Botanisk Garden

Fontaine i Botanisk Have/fontein in de Botanische Tuin

Gammelt og nyt bygget sammen /Oud en nieuw verbonden

Den gamle kirke /de oude kerk

Moderne nybyggeri / moderne nieuwbouw

Så kørte vi tilbage til Christchurch. Vi kom igen igennem en yndig by, Pleasant Point. Der er dog et fint bynavn. Så forbi Temuka, Ashburton, Rakaia og så Christchurch. Mærkeligt at vi allerede synes vejen var lidt "kedelig", mens vi første gang vi kørte her var fulde af "ah's og oh's". Vi så igen de grønne marker, vi så rådyr på enge, køer, får og denne gang også grise. Frilandsgrise -  som havde fine shelters på marken. I New Zealand er landbrug et liberalt erhverv. De farmers får ingen støtte. Deres produkter er måske derfor lidt dyrere; man konkurerer mere på kvalitet end på pris.
Der var meget trafik på vejen. Den lange weekend var slut og folk skulle hjem; enten den ene eller den anden vej. Det krævede en hel del opmærksomhed. 

Når man kører igennem de små byer kan man tydelig se bygestilen. Fundamentet er et punkt-fundament. Søjlerne, som skal bære huset, støbes ned i jorden, hvorefter skelettet bygges op i træ. Der er et hulrum under husene. 
I Christchurch så vi dog mange stenhuse. Sten kaldes brix.

Vi fandt vores Holiday Parc som efter skrivende skulle ligges på 15 minutters afstand fra byen, hvilket viste sig at være 45 minutter. 
Vi sætte strømstikket i, chefen installerede "Uber-app" på sin mobil og et par minutter efter hold Uber-chaufføren ved Campingpladsens indgang og kørte os til den Botaniske Have i byen.
Festiviteterne var ved at være slut. Musikken pakkede sammen og folk dryssede hjemad. Vi vendte snuden mod centrum og så det store genopbygningsarbejde der er i gang efter jordskælvet i 2011. En by der mister sit hjerte er svær at genopbygge. Det bliver nok aldrig som før. Der var stille i byen og alt var lukket. Vi fik lidt kina-mad, som ikke var lækkert og Uber kørte os "hjem".

Det blæste i øvrigt i Christchurch. Det var første gang vi oplevede blæsten i dette skønne land, som ligger lunt i læ bag ved bjergkæden i vest.