Waar een mens al niet moe van wordt.

Een kleine opdracht; folienummers op brievenbussen. Wel in Odense, maar vooruit! Alleen plakten de letters niet omdat het zoveel geregend had. Naar huis dan maar en wachten op een zonnetje. De chef reed weer naar Odense en deze keer lukte het. Een werkje van een kwartier, maar wel een dikke drie uur in de auto gezeten. Zo gaat het af en toe.





Ik ging video-tolken in Kolding.

Dan zit ik in een klein kamertje, met een koptelefoon op, want de ruimte is nu niet echt geluiddicht te noemen.

Ach, het is best leuk om te doen. Deze keer was ik besteld door het ziekenhuis. Als je iets mankeert dan is het toch fijn om dat goed uitgelegd te krijgen in je eigen taal, denk ik.




Veel gereden vandaag. Hier scheen de zon.